27 Απριλίου του 2014… Η Λίβερπουλ είναι πιο κοντά από ποτέ στην επιστροφή στα πρωταθλήματα μετά το 1990. Έχοντας σερί έντεκα νικών και 16 ματς αήττητη, υποδέχεται τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος και με «αέρα» πέντε βαθμών από τον δεύτερο την Τσέλσι στο «Άνφιλντ».
Λίγες μέρες νωρίτερα, ο Στίβεν Τζέραρντ πανηγυρίζοντας τη νίκη με 3-2 επί της Μάντσεστερ Σίτι φώναζε στους συμπαίκτες του «Δεν μπορεί το γαμ@@@νο να μας γλιστρήσει τώρα από τα χέρια». Τα λόγια του αποδείχτηκαν… προφητικά.
Τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων του πρώτου μέρους. Μια πάσα ρουτίνας του Σακχό φέρνει την καταστροφή. Ο Τζέραρντ πρώτα χάνει το κοντρόλ και εν συνεχεία γλιστρά, παραπατά και πέφτει βλέποντας τον Ντεμπά Μπα να ξεχύνεται μόνος απέναντι στην εστία και να ανοίγει το σκορ.
Ο Μουρίνιο αν και βαριά άρρωστος εκείνη τη μέρα δεν ξέχασε τις συνήθειές του. Οχύρωσε την άμυνα των «μπλε», που διαφύλαξαν το μηδέν και όταν αντικατέστησε την επιθετική τριάδα βάζοντας τους… Τόρες και Γουίλιαν αντί του αναποτελεσματικού Σαλάχ και του σκόρερ, ήρθε στο φινάλε το 0-2 από ασίστ του Ισπανού στον Βραζιλιάνο.
Η Λίβερπουλ δεν ήταν ακόμη μαθηματικά χαμένη, αφού ήλπιζε ότι η Σίτι δεν θα κέρδιζε τα ματς που χρωστούσε για να την «καπελώσει» στην ισοβαθμία. Όμως όλα τελείωσαν στις 5 Μαΐου, όταν οι Reds του Μπρένταν Ρότζερς αν και προηγήθηκαν με 3-0 στην έδρα της Κρίσταλ Πάλας, δέχτηκαν τρία γκολ από το 79’ και μετά χάνοντας οριστικά τον τίτλο.
Στην αυτοβιογραφία του το 2015 ο αρχηγός της Λίβερπουλ περιγράφει γλαφυρά πώς ένιωσε μετά το γλίστρημα που αποδείχτηκε καταστροφικό. «Κάθισα στο αυτοκίνητο και άρχισα να κλαίω. Δεν είχα κλάψει για χρόνια, αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω. Τα δάκρυα έτρεχαν συνέχεια. Αυτό που βίωνα με σκότωνε. Ένιωθα μουδιασμένος, σαν να είχε πεθάνει κάποιος δικός μου. Τα γεγονότα εκείνου του απογεύματος έπαιζαν συνέχεια και συνέχεια στο κεφάλι μου».
