Με τη Λιβαδειά ως προορισμό, το πρώτο που σκέφτονται οι περισσότεροι είναι μάλλον το… φαγητό και ειδικά τα κρεατικά της, για τα οποία φημίζεται και τα οποία της έχουν χαρίσει μια θέση στο πάνθεον των «must» προορισμών για τους λάτρεις της κρεατοφαγίας.
Ωστόσο η πόλη της Βοιωτίας έχει πολλές όμορφες γωνιές και εικόνες, που έχουν ενδιαφέρον και για όσους δεν περιορίζονται στο καλό φαγητό.
Βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού Βοιωτίας, σε απόσταση 130 χιλιομέτρων από την Αθήνα και σε υψόμετρο 160 μέτρων, στους πρόποδες του Ελικώνα.
Την πόλη διατρέχει ο ποταμός της Έρκυνας. Με κατεύθυνση από τον νότο προς τον βορρά, το θηλυκό ποτάμι ενώνεται πρώτα με τον Μακρισσό ποταμό και στη συνέχεια με τον Κηφισό.
Πολλοί ιστορικοί- μεταξύ τους και ο Παυσανίας- θεωρούν πως η πόλη υπήρχε από την εποχή του Ομήρου και την ταυτίζουν με την ομηρική Μίδεια. Η αρχαία πόλη, διάσημη για το Μαντείο του Τροφωνίου, ήταν χτισμένη στη δεξιά όχθη της Έρκυνας. Ανασκαφές έφεραν στο φως ερείπιά της που χρονολογούνται από τον 4ο π.Χ. ως τον 3ο μ.Χ. αιώνα.
Η σημερινή Λιβαδειά διαθέτει τέσσερις κύριες πλατείες (Λάμπρου Κατσώνη ή Ζάππειο, Εθνικής Αντιστάσεως - η Κεντρική Πλατεία, Ταμπάχνας και Αγίου Μελετίου στον προσφυγικό συνοικισμό) και τέσσερις κύριους ναούς (Παναγίας Θεοτόκου, Αγίου Νικολάου, Αγίου Γεωργίου και Ευαγγελίστριας).
Στα πιο ενδιαφέροντα σημεία της πόλης περιλαμβάνονται οι αρχαίες πηγές της Λήθης και της Μνημοσύνης, στον ποταμό Έρκυνα, από τις οποίες υδρεύεται και σήμερα η πόλη, τα ερείπια του μαντείου του Τροφωνίου, το βυζαντινό κάστρο αλλά και ο Πύργος του Ρολογιού, ένα από τα χαρακτηριστικά «ορόσημα» στη Λιβαδειά.
Από τις πιο όμορφες τοποθεσίες στην πόλη είναι και η Κρύα, περιοχή γεμάτη δέντρα και τρεχούμενα νερά, όπου υπάρχει και πέτρινο θέατρο.
