Η γερμανική κυβέρνηση απέρριψε το αίτημα της Πολωνίας για καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων από την καταστροφή που προκάλεσε στην χώρα η γερμανική εισβολή και η 5,5 ετών κατοχή της χώρας, προκαλώντας πολιτική κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών
Η πρωθυπουργός της Πολωνίας, Μπεάτα Σίλντο (φωτό δεξιά), είχε ζητήσει επίσημα να αποζημιωθεί η Πολωνία από την Γερμανία για τις καταστροφές που είχε υποστεί (έχουν καταβληθεί ελάχιστες αποζημιώσεις, καθώς η Πολωνία ήταν μέλος του γκρουπ των κομμουνιστικών χωρών που σχηματίστηκε στην ανατολική Ευρώπη κατά την διάρκεια του «ψυχρού πολέμου» και με την στήριξη των δυτικών συμμάχων της η τότε Δυτική Γερμανία δεν έδωσε ούτε κλάσμα από αυτά που όφειλε).
Οι συνολικές ζημιές σε σημερινές τιμές που υπέστη η χώρα από την γερμανική κατοχή υπερβαίνουν τα 6 τρισεκατομμύρια δολάρια!
Σύμφωνα με το υπουργικό συμβούλιο της Γερμανίας, το θέμα έχει κλείσει, και η κυβέρνηση δεν προτίθεται να αλλάξει θέση.
Η αναπληρώτρια κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ούλρικε Ντέμμερ, επιβεβαίωσε ότι η Γερμανία ήταν υπεύθυνη για το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά «το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων προς τη Βαρσοβία έχει αποκατασταθεί πριν από δεκαετίες τόσο σε πολιτικό όσο και σε νομικό επίπεδο».
Η ίδια διευκρίνισε ότι με τις δηλώσεις και τα αιτήματα για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Πολωνία ξεκινά έναν επικίνδυνο δρόμο ιστορικής αναθεώρησης.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας, Βίτολντ Βασικόφσκι κατηγόρησε τη Γερμανία ως υπεύθυνη και για την μεταπολεμική κατάσταση της χώρας του που περιήλθε υπό σοβιετικό έλεγχο, ενώ ο Πολωνός υπουργός Άμυνας Άντονι Ματσερέβιτσα δήλωσε ότι θα επιμείνει στο δικαίωμα της χώρας του για αποζημιώσεις από τη Γερμανία.
Το θέμα της Πολωνίας ήταν υψηλού ενδιαφέροντος και για την Ελλάδα για ευνόητους λόγους....
Πάντως η Πολωνία εξακολουθεί και είναι μια ισχυρή νησίδα αντίστασης στην γερμανική παντοκρατορία εντός της ΕΕ, Διατηρώντας στενές σχέσεις με ΗΠΑ και Βρετανία, σίγουρα δεν είναι ο «εύκολος παίκτης» για την γερμανική διοίκηση και αυτό φάνηκε σε πολλά, αλλά κυρίως στο μεταναστευτικό, όπου κυριολεκτικά «έκλεισε την πόρτα στα μούτρα« του Βερολίνου.
