Η ιστορία του κουφού βατράχου μάς διδάσκει ότι για να πετύχουμε τους στόχους μας, όπως φαίνεται και χαρακτηριστικά στο παρακάτω σκίτσο, χρειάζεται πολλές φορές να είμαστε “κουφοί”, και να προχωράμε μπροστά χωρίς να ακούμε τις γνώμες των γύρω μας, όπως συμβαίνει και με τον βάτραχο της ιστοριούλας.
Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων.
Στόχος να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου.
Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν.
Ο αγώνας άρχισε …
Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό, να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγες ήταν:
«Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν..» Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους
Ο κόσμος συνέχιζε:
«Τι κόπος! Πoτέ δεν θα τα καταφέρουν…»
Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει.
Στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από πολύ προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή. Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει πώς τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή.
Τότε συνειδητοποίησε ότι…ήταν κουφός!!!
