«Ἕνα σπουδαῖο ζήτημα, πού ἀφορᾷ στήν Ἐθνική Κοινότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου, εἶναι ἡ Ἀπογραφή τοῦ πληθυσμοῦ στήν γειτονική Ἀλβανία. Δυστυχῶς, μέ τά ἀλεπάλληλα τραγικά γεγονότα, πού ἔπληξαν τήν Ἑλλάδα τόν τελευταῖο καιρό, τό ζήτημα αὐτό πέρασε σχεδόν ἀπαρατήρητο.

Ἡ ἀπογραφή εἶναι ζωτικῆς σημασίας ζήτημα γιά τήν ἐπιβίωση τῆς Βορείου Ἠπείρου. Διότι, ἐνῷ ὁ ἀριθμός τῶν ἐκεῖ διαβιούντων Ἑλλήνων ἔφθανε περίπου στίς 400.000, τό καθεστώς τοῦ Ἐνβέρ Χότζα ἰσχυριζόταν ὅτι μὀλις 25.000 ἦταν ὁ Ἑλληνικός πληθυσμός!

Κι’ αὐτό, γιατί ὁ κομμουνιστής Χότζα, ὄντας ἄριστος στίς καλπονοθεύσεις καί στά ἐκλογομαγειρέματα εἶχε περιορίσει τήν Βορειοηπειρωτική Κοινότητα μόνο στήν περιοχή τοῦ Ἀργυροκάστρου καί τῶν Ἁγίων Σαράντα, ἐνῷ Κορυτσᾶ, Πρεμετή, Χειμάρρα, καί ἄλλες, δέν ἐθεωροῦντο «μειονοτικές περιοχές» …

Αὐτές, ὅμως, οἱ ἀλχημεῖες, πού γινόντουσαν τότε πού ἡ Ἀλβανία ἦταν ἐντελῶς ἀπομονωμένη ἀπό τόν ὑπόλοιπο κόσμο καί, φυσικά, ἀπό τήν Ἑλλάδα, δέν μποροῦσαν ἀπό κανένα νά ἐλεγχθοῦν.

Ἀλλά, μολονότι τά χρόνια τοῦ Χότζα πέρασαν, ἀτυχῶς οἱ μεθοδεύσεις του, πού ἀπέβλεπαν στήν συρρίκνωση καί, ἐν τέλει, στήν ἐξαφάνιση τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἰσχύουν καί σήμερα στό ἀκέραιο, παρά τό ὅτι τό ἐκεῖ καθεστώς εἶναι, τυπικά, δημοκρατικό, καί πού, μάλιστα, χτυπάει συνεχῶς τήν πόρτα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως.

Μιά κραυγαλέα περίπτωση τῆς ἀλβανικῆς αὐθαιρεσίας ἔναντι τῶν Βορειοηπειρωτῶν εἶναι ἡ ἐτσιθελική φυλάκιση τοῦ ἐκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντυ Μπελέρη, ὁ ὁποῖος δέν μπορεῖ νά ὁρκισθῇ καί νά ἀναλάβῃ τά καθήκοντά του.

Τά συμφέροντα κάποιων, πού θέλουν νά ἁρπάξουν τίς περιουσίες τῶν Χειμαρριωτῶν, αὐτά ἀκριβῶς κρατᾶνε φυλακισμένο τόν Μπελέρη …

Ἀλλά, τώρα, μέ τήν Ἁπογραφή, ἔχει σημάνει ἡ ὥρα τῆς εὐθύνης:

α) Γιά τήν Ἑλληνική Κυβέρνηση. Ἡ ὁποία, βέβαια, ἔχει πολλά προβλήματα νά ἐπιλύσῃ, μετά καί τίς καταστροφικές πλημμύρες στήν Θεσσαλία. ὅμως, εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νά στρέψῃ τήν προσοχή της καί στήν Βόρειο Ἤπειρο, καί νἀ ἀσκήσῃ ὅλη τήν ἐπιρροή της στό καθεστώς τοῦ Ἔντι Ράμα, ὥστε νά μή περάσουν οἱ μεθοδεύσεις του γιά τήν συρρίκνωση τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἡ ευθύνη τῆς Πολιτείας εἶναι, ἐν προκειμένῳ, μεγάλη ἐάν, τυχόν, ἀδρανήσῃ. Χρέος της εἶναι νά παρακινήσῃ καί βοηθήσῃ τούς ἐν Ἑλλάδι Βορειοηπειρῶτες νά μεταβοῦν μέσα καί νά ἀπογραφοῦν. Ἀκόμη δέ, νά ζητήσῃ καί τήν δραστηριοποίηση τῆς Ἐπιτροπῆς τῆς Ε.Ε., πού χρηματοδοτεῖ τήν Ἀπογραφή, γιά νά ἐπιβλέψῃ τήν ὀρθή πορεία τῆς Ἀπογραφῆς.
β) Γιά τούς Βορειοηπειρῶτες. Κυρίως γιά ὅσους διαμένουν στήν Ἑλλάδα, νά μήν ἀδιαφορήσουν, ἄν δέν θέλουν νά σβήσῃ ἡ πατρίδα τους διά παντός. Κάνω ἔκκληση στούς ἀδελφούς μας νά δώσουν τό παρών σ’ αὐτό τό καθῆκον. Γιατί, ἀνεξάρτητα ἀπό τό τί θά πράξῃ ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση, τό χρέος καί ἡ εὐθύνη τῶν Βορειοηπειρωτῶν εἶναι μεγάλο. Γιατί, ὅπως λέει καί ὁ ποιητής: «Χρωστᾶμε σ’ ὅσους πέρασαν, θά ρθοῦνε, θά περάσουν, κριτές θά μᾶς δικάσουν, οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί»! Τούς θερμοπαρακαλῶ, λοιπόν, καί τούς φωνάζω ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου: Ἐπειδή οἱ καιροί εἶναι ἰδιαιτέρως δύσκολοι καί γιά τήν Βόρειο Ἤπειρο, γι’ αὐτό πρόσχωμεν · καί πάλι πρόσχωμεν. Οἱ καιροί οὐ μενετοί».