Η κυβέρνηση του Κογκό αφήνει να εννοηθεί ότι μπορεί να μη στήσει φέτος κάλπες φέτος λόγω του υψηλού κόστους των εκλογών. 

«Θα είναι δύσκολο να σκεφτώ ότι μπορούμε να συγκεντρώσουμε 1,8 δισ δολάρια φέτος. Σ’ αυτό το στάδιο προτιμώ τη γλώσσα της αλήθειας», είπε ο αρμόδιος υπουργός Προϋπολογισμού.

Η εκλογική επιτροπή, την οποία επικαλείται η κυβέρνηση, λέει ότι το τεράστιο αυτό ποσό απαιτείται για την εγγραφή πάνω από 30 εκ. ψηφοφόρων στους εκλογικούς καταλόγους μιας αχανούς χώρας με ελλιπέστατο δίκτυο μεταφορών, όπου δεν έχουν διεξαχθεί κανονικές εκλογές, αλλά οι δικαιολογίες αυτές δεν πείθουν τους επικριτές του προέδρου Καμπιλά, που βρίσκεται στην εξουσία από το 2001 όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του και επρόκειτο να παραιτηθεί με τη λήξη της δεύτερης θητείας του τον Νοέμβριο, καθώς το Σύνταγμα απαγορεύει μια τρίτη θητεία.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι Κογκολέζοι ζητούν την αποχώρηση του Καμπιλά και την ανάδειξη νέου ηγέτη.

Ο Καμπιλά, ωστόσο, επιμένει να παραμείνει στο πόστο του μέχρι να εκλεγεί ο διάδοχός του, γεγονός που οδήγησε σε κύμα διαδηλώσεων, με τις αρχές να επεμβαίνουν βίαια και ομάδες μαχητών να αυξάνονται και να επεκτείνουν τα εδάφη που έχουν υπό τον έλεγχό τους.

Τα σενάρια για την επόμενη ημέρα 

Άγνωστο παραμένει τι θα συμβεί στην αφρικανική χώρα, αλλά αναλυτές θεωρούν ορισμένα σενάρια πιθανότερα.

• - Δίκαιες εκλογές: η πρώτη πιθανότητα -και πιο απόμακρη- είναι να κάνει κάποια στιγμή πράξη το καθεστώς Καμπιλά την υπόσχεσή του για δίκαιες εκλογές, που θα οδηγήσουν, όμως, στην απομάκρυνσή του από την εξουσία, την ανάδειξη κάποιου εκ των ηγετών της αντιπολίτευσης.
• -Ελεγχόμενες από το καθεστώς εκλογές: το δεύτερο σενάριο προβλέπει ότι αν γίνουν εκλογές, η κυβέρνηση θα επηρεάσει το αποτέλεσμα για να διατηρηθεί στην εξουσία είτε με τον Καμπιλά να παραμένει πρόεδρος ή κάποιον αφοσιωμένο σ’ αυτόν, όπως έγινε και το 2011, παρέχοντας της έτσι κάποια επίφαση νομιμότητας στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, αλλά συνεχίζοντας την ωμή καταπίεση του λαού.
• -Λαϊκή εξέγερση για την αποπομπή του Καμπιλά, που θα απαιτούσε, όμως αύξηση της επιρροής της αντιπολίτευσης πέρα από τα αστικά κέντρα και στην επαρχία και ανάπτυξη νέων στρατηγικών πέρα από τις πορείες, με στόχο την παράλυση της οικονομίας με κινητοποιήσεις π.χ. στα ορυχεία και τον κλάδο των μεταφορών.
• -Ανατροπή του Καμπιλά από πραξικόπημα. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν καθώς το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού δεν θέλει τον πρόεδρο, ενώ η κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες είναι άθλιες. Το καθεστώς εξαρτά την επιβίωσή του από τις δυνάμεις ασφαλείας κι οι στρατιωτικοί είτε υποαμείβονται ή δεν πληρώνονται καθόλου. Αλλά κι αυτή η προοπτική είναι δίκοπο μαχαίρι, διότι οι πραξικοπηματίες -εφόσον πετύχουν- ενδέχεται να προωθήσουν γνήσιες μεταρρυθμίσεις ή να αποδειχθούν αυταρχικότεροι από το νυν καθεστώς.
• -Ξένη επέμβαση για την απομάκρυνση του Καμπιλά από την εξουσία