«Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι» (Λουκ. 7.14).

Ἀρκετές φορές οἱ ἱεροί εὐαγγε­λιστές περιγράφουν συναντή­σεις καί συνομιλίες τοῦ Χριστοῦ μέ νέους ἀνθρώπους, ὅμως ἡ σημ­ε­ρινή συνά­ντηση καί συνομιλία τοῦ Χριστοῦ ἔχει μία διαφορετική διά­στα­ση καί ἕνα διαφορετικό πε­ριε­χόμενο. Για­τί δέν ἔρχεται ὁ νέος πρός τόν Χρι­στό ἀλλά ὁ Χριστός πρός τόν νέο. Ἔρχεται ὁ δημιουρ­γός πρός τό πλά­σμα του, ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου πρός αὐ­τόν πού ὑπό­κειται ἤδη στόν νό­μο τοῦ θανά­του, ὁ ὁποῖος ἀπο­τε­λεῖ συνέπεια τῆς πτώσεως καί τῆς ἁμαρτίας τοῦ ἀνθρώπου. Ἔρχεται ὁ φιλάνθρω­πος Κύριος γιά νά δώσει ζωή καί ἐλπίδα καί προοπτική στόν νεανί­σκο πού τήν ἔχασε τόσο πρόωρα, ἔχει ὅμως τώ­ρα τή δυνατότητα νά ζήσει αὐτό τό μεγάλο θαῦμα χάρη στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἔρ­χε­ται καί τοῦ ἀπευθύνει μιά πρόσ­κλη­ση, μία διαταγή: «Νεανί­σκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι».

Μέσα στόν θρῆνο καί τόν ὀδυρμό τῆς νεκρικῆς πομπῆς ἡ πρόσκληση τοῦ Ἰησοῦ ἠχεῖ περίεργη, ἠχεῖ ὡς παραφωνία. Ἀφοῦ ὁ νεκρός νεα­νί­ας δέν ἀ­κούει, ἀφοῦ ὁ νεκρός δέν μπορεῖ νά σηκωθεῖ, σέ ποιόν ἀπευθύνει τήν πρόσκληση, σέ ποι­όν δίδει τήν ἐντολή ὁ Χριστός;

Καί ὅμως ὅσοι δέν εἶχαν πι­στεύ­σει τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ ὅτι «τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστί», τώρα πιστεύ­ουν. Γιατί ἡ ἐντολή τοῦ Χριστοῦ πού ὅσοι τήν ἄκουσαν, δέν τήν πί­στευσαν, πού ὅσοι τήν ἄκουσαν δέν κατά­λ­αβαν τό νόημά της, πραγ­ματώνε­ται ἐνώπιόν τους.

Ὁ νεανίσκος ἀκούει καί ἀνταπο­κρί­νεται, ἐπι­στρέ­φει στή ζωή, ση­κώ­νεται καί ἀρχίζει νά ὁμιλεῖ. Καί ἄν πρίν ἀπό λίγο ἡ ἐντολή τοῦ Χριστοῦ ἠχοῦσε ὡς παραφω­νία, τώρα ὁ θρῆνος καί ὁ ὀδυρμός ἀκούονται παράφωνα καί ἀκατάλ­λη­λα γιά τήν ὥρα τῆς χα­ρᾶς, γιά τήν ὥρα τῆς ἀναστά­σεως τοῦ μο­νο­γενοῦς υἱοῦ τῆς χή­ρας τῆς Ναΐν.

«Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι».

Ἡ προτροπή τοῦ Χριστοῦ πρός τόν νεκρό νέο τῆς Ναΐν, πού ἀ­κού­σθηκε πρίν ἀπό δύο σχεδόν χι­λιά­δες χρόνια στήν πύλη τῆς πό­λεως, ἐπαναλαμβάνεται, ἀδελφοί μου, ἀνά τούς αἰῶνες, ἐπαναλαμβά­νε­ται σέ κάθε ἐποχή, ἐπαναλαμβά­νε­ται καί σήμερα μέσα μας καί γύρω μας. Ἐπαναλαμβάνεται ἀπό τούς ἄμβωνες τῶν ἱερῶν ναῶν μας, ἐπα­ναλαμβάνεται μυστικά μέσα στίς ψυχές μας. Ἐπαναλαμβάνεται καί πρός τούς σημερινούς νέους ἀλλά καί πρός κάθε ἄνθρωπο, καί ἀποτελεῖ πρόσκληση γιά τόν κα­θέ­να μας νά ἀξιοποιήσουμε τή δύνα­μη πού μᾶς προσφέρει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί νά σηκω­θοῦμε.

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Δεν θέλει την εξομολόγηση o διάβολος - Κοινωνάμε, αλλά δεν κοινωνάμε

Ἀπο­τε­λεῖ πρόσκληση νά ἀφή­σου­με πί­σω μας ὅ,τι μᾶς βαραίνει, ὅ,τι μᾶς πιέζει, ὅ,τι μᾶς κρατᾶ δε­σμί­ους, ὅ,τι νεκρώνει τήν ψυχή μας καί νά σηκωθοῦμε γιά νά ἀκο­λου­θήσου­με τόν Χριστό.

Ἀποτελεῖ πρόσ­κλη­ση γιά ὅλους μας, νά ἀντισταθοῦμε καί νά νική­σουμε μέ τή βοήθειά του τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, τούς πει­ρασμούς  καί τίς δοκι­μα­σίες πού ἀντιμετωπίζουμε, τά προβλήματα καί τίς θλίψεις πού μᾶς ἀπασχο­λοῦν καί συχνά μᾶς κα­ταθλίβουν.

Ἀποτελεῖ πρόσκλη­ση νά ὑπερ­βοῦ­με τόν ἑαυτό μας καί νά προ­χωρήσουμε στόν δρόμο τῆς ζωῆς πού μᾶς ὑποδεικνύει μέ τό παρά­δειγμά του καί μέ τή διδα­σκαλία του ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος εἶ­ναι ἡ ζωή τῶν ἀνθρώ­πων καί τοῦ κόσμου. Γιατί χωρίς τόν Χριστό δέν ὑπάρχει ἀληθινή ζωή. Γιατί χω­ρίς τόν Χριστό ὁ ἄν­θρω­πος δέν ἔχει τή δύναμη νά ση­κω­θεῖ, ὅταν πέσει, γιατί τοῦ λείπει ἡ ἐλπίδα, τοῦ λείπει ὁ σκοπός, τοῦ λείπει ἡ προοπτική. Καί γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, γινόμεθα δυστυχῶς ὁλοένα καί περισσότερο μάρτυρες θλιβε­ρῶν περιστατικῶν γύρω μας. Βλέ­πουμε συνανθρώπους μας, καί συ­χνά νέους, πού μία δυσκολία, μία ἀπογοήτευση, μία δοκιμασία στή ζωή τους, τούς κάνει νά ἐγκατα­λεί­πουν τήν προ­σπά­θεια καί νά φθάνουν πολλές φορές μέχρι τό χεῖ­λος τῆς κατα­στρο­φῆς.

Ὅμως τό σημερινό θαῦμα δίδει σέ ὅλους μας ἐλπίδα, γιατί μᾶς δί­δει ἕνα μήνυμα πίστεως καί αἰσιο­δοξίας. Καί τό μήνυμα αὐτό εἶναι ὅτι ὅποια δυσκολία καί ἐάν ἀντι­με­τωπίζουμε, ὅσο πεσμένοι καί ἐάν εἴμεθα ἤ ἐάν αἰσθανόμεθα, μπο­­ροῦμε, ἀδελφοί μου, νά σηκωθοῦ­με. Μπο­ροῦ­­με νά σηκωθοῦμε, ἐάν θε­­λή­σουμε νά ἀκούσουμε τήν προ­τρο­πή καί τήν πρόσκληση τοῦ Χρι­στοῦ: «σοί λέγω, ἐγέρθητι». Μπο­ροῦμε νά σηκωθοῦμε, ἐάν πι­στεύ­σουμε στόν Χριστό καί ἀκολου­θήσουμε τίς ἐντολές του. Μποροῦμε νά ζοῦμε καί νά χαιρόμεθα τή ζωή πού μᾶς χαρίζει ἡ ἀγάπη του μέσα στήν πραγματική καί ἀληθινή χα­ρά τήν ὁποία προσφέρει ὁ Χριστός σέ ὅσους τόν πιστεύουν, σέ ὅσους θέλουν νά ζοῦν κοντά του καί σέ ὅσους ἀκολουθοῦν τό θέλημα καί τίς ἐντολές του.