Η έρευνα περιλάμβανε αντιπροσωπευτικά δείγματα από αστικούς πληθυσμούς στην Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κολομβία, την Κόστα Ρίκα, τον Ισημερινό, το Περού και τη Βενεζουέλα. Ο μέσος χρόνος καθιστικής ζωής ήταν 420 λεπτά την ημέρα.
Ο Ισημερινός είχε τον χαμηλότερο χρόνο (300 λεπτά/ημέρα) και η Αργεντινή και το Περού τον υψηλότερο (480 λεπτά/ημέρα).
Κανένας χρόνος καθιστικής ζωής δεν έχει συσχετιστεί με μεγαλύτερο κίνδυνο για την υγεία, αλλά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά οι άνθρωποι να κάθονται το ελάχιστο δυνατό.
Υγεία: Με ποιους τρόπους την προστατεύουμε αν «κόψουμε» τη ζάχαρη;
«Πιστεύαμε ότι οποιαδήποτε έντονη σωματική άσκηση θα μπορούσε να αντισταθμίσει την καθιστική ζωή. Τώρα όμως γνωρίζουμε ότι η καθιστική ζωή γενικά και ο χρόνος που καθόμαστε ειδικότερα, έχουν άμεση επίδραση και αποτελούν ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για χρόνιες παθήσεις», δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Irina Kovalskys, καθηγήτρια διατροφής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αργεντινής και κύρια ερευνήτρια της μελέτης ELANS.
Η Kovalskys δήλωσε ότι ο μέσος χρόνος καθιστικής ζωής 420 λεπτών είναι ανησυχητικός σε έναν πληθυσμό όπως αυτός που μελετήθηκε, στον οποίο το 60% των ενηλίκων είναι παχύσαρκοι και με υψηλά ποσοστά καρδιομεταβολικών παραγόντων κινδύνου.
Ο Felipe Lobelo, αναπληρωτής καθηγητής παγκόσμιας υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας Rollins στο Πανεπιστήμιο Emory και διευθυντής επιδημιολογίας στο Kaiser Permanente, δήλωσε: «Οι κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα 150 λεπτά την εβδομάδα και ορισμένες χώρες έχουν αρχίσει να υποδεικνύουν ότι πρέπει να ανησυχούμε για τον χρόνο καθιστικής ζωής. Ο αυξημένος κίνδυνος θανάτου ή χρόνιας νόσου λόγω έλλειψης σωματικής δραστηριότητας, προέκυψε τα τελευταία 50 χρόνια, αλλά μόνο τις τελευταίες δύο δεκαετίες αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τον χρόνο καθιστικής ζωής».
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση BMC Public Health.
