Πονοκέφαλο δημιουργεί στη γερμανική Βουλή η συμμετοχή "stand by" του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.  Οι σχολιαστές καταλογίζουν στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι αποσιώπησε το κόστος της συμφωνίας λόγω προεκλογικού αγώνα.

Από τώρα είναι βέβαιο ότι για τη συμφωνία του Eurogroup, τη «σαθρή συμφωνία», όπως συνεχίζεται να αποκαλείται σε πολλά δημοσιεύματα, θα χυθεί ακόμη πολλή μελάνη. Εκείνο που απασχολεί ιδιαίτερα τους αρθρογράφους είναι ο ρόλος του ΔΝΤ: συμμετέχει τελικά κανονικά στο πρόγραμμα, όπως δεσμεύτηκε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών ενώπιον της Ολομέλειας, ή με χρονοκαθυστέρηση; Η επόμενη δόση των 8,5 δισ. ευρώ είναι συμβατή με τους όρους που τέθηκαν το καλοκαίρι του 2015 για να δώσουν το πράσινο φως οι βουλευτές στο τρίτο πρόγραμμα; 

Αυτά διερωτάται η Deutsche Welle, που παραθέτει σχετικά γερμανικά δημοσιεύματα.

Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου καταλογίζει στον Σόιμπλε ότι χρησιμοποίησε τρικ, για να πετύχει τη συμφωνία του Λουξεμβούργου. «Τώρα οι πολίτες θα πρέπει να στρέψουν την προσοχή τους στο τι γίνεται με τα χρήματά τους» σημειώνει ο σχολιαστής.

«Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε συμφώνησε σε ένα συμβιβασμό για τη χορήγηση κι άλλων χρημάτων στην Ελλάδα, και το έκανε κυρίως για να βγάλει την ελληνική κρίση από τον προεκλογικό αγώνα της Χριστιανικής Ένωσης. Στην πραγματικότητα δεν θα ήταν πρόβλημα, εάν δεν απέφευγε να ξεκαθαρίσει μια σημαντική λεπτομέρεια, δηλαδή, τι κοστίζει στον Γερμανό πολίτη αυτό το ντιλ που συνδέεται με ελάφρυνση του χρέους. Και τώρα, τα μέλη της Επιτροπής του Προϋπολογισμού της Βουλής πρέπει να αποφασίσουν εάν θα επιμείνουν στην τήρηση των συμφωνημένων κανόνων ή εάν θα σταματήσουν τη συμφωνία».

«Η ελπίδα είναι να μην δώσουν τη συγκατάθεσή τους, δεδομένου ότι η συμφωνία, την οποία αποδέχτηκε ο Σόιμπλε, δεν πληροί το σημείο της απόφασης στο Κοινοβούλιο που ορίζει ότι χρήματα θα δοθούν στην Αθήνα μόνο όταν συμμετάσχει και το ΔΝΤ» θυμίζει ο Γερμανός αρθρογράφος.

«Αυτό όμως δεν συμβαίνει. Το Ταμείο θα εμβάσει χρήματα, μόνο όταν μειωθεί το ελληνικό χρέος. Ο Σόιμπλε το αποσιώπησε. Αυτό που απομένει είναι ένα σαθρό ντιλ. Γιατί οι βουλευτές της Χριστιανικής Ένωσης θα προστατεύσουν τον υπουργό τους, που χαίρει μεγάλου γοήτρου. Επιπλέον, κανείς δεν θα τολμήσει, τρεις μήνες πριν ανοίξουν οι κάλπες, να διακινδυνεύσει ένα σκάνδαλο που θα μπορούσε να στρέψει τους ψηφοφόρους σε άλλα κόμματα» διαπιστώνει η εφημερίδα του Μονάχου.

Σε άλλο σημείο της ίδιας εφημερίδας ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι η «γραβάτα έμεινε στη ντουλάπα». Γράφει: «Ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν έφτασε στο στόχο του και την Παρασκευή δεν φόρεσε ακόμη γραβάτα... Όποιος θέλει να μάθει τι πέτυχε η Αθήνα στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, δεν έχει παρά να δει τι φορά ο Τσίπρας μαζί με το πουκάμισό του. Η Παρασκευή δεν ήταν ημέρα της γραβάτας».

«Συμβιβασμός που προκαλεί πονόκοιλο» επιγράφει η Tagesspiegel στη διαδικτυακή της σελίδα σχετικό άρθρο. Επικαλείται μάλιστα μαρτυρία του Μαρσέλ Φράτσερ, προέδρου του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών, που υποστηρίζει ότι η μετά τη λήξη του προγράμματος οικονομική συμμετοχή του ΔΝΤ προκαλεί ανησυχία. «Έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα των όσων συμφωνήθηκαν στη Βουλή». 

Και ο αρθρογράφος διερωτάται: «Για πόσο καιρό ακόμη θα αποφεύγει η γερμανική Βουλή μια εκ βάθρων λύση, που είτε μπορεί να λέγεται προσωρινό Grexit, είτε μια πραγματική ελάφρυνση του χρέους υπό μορφή κουρέματος; Εδώ και επτά χρόνια αποφεύγεται η χρεοκοπία χωρίς να γίνεται αλλαγή προς το καλύτερο, δεν πάει άλλο».

Επιστροφή στη Süddeutsche Zeitung και σε ένα άρθρο του Αλέξανδρου Κρητικού, διευθυντή Ερευνών του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών του Βερολίνου, που φιλοξενεί η εφημερίδα. Ο Κρητικός παραθέτει τι είναι εκείνο που χρειάζεται η ελληνική οικονομία. «Πρώτον, πολιτική σταθερότητα και καλύτερο επενδυτικό κλίμα... δεύτερον, μειώσεις των φόρων, οι επιβαρύνσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες έχουν φτάσει το 70%... και τρίτον, η Ελλάδα χρειάζεται κοινωνική βοήθεια που να αξίζει το όνομά της».

Ένα τέχνασμα είναι για την γερμανική εφημερίδα "Bild" η συμφωνία που συνήφθη στο Eurogrοup για την απεμπλοκή της ελληνικής δόσης.      

Υπό τον τίτλο: Σταματήστε αυτό το πρόγραμμα βοήθειας, ο Γερμανός αρθρογράφος, Κάι Βάιζε, παραθέτει τους δικούς του λόγους, σύμφωνα με τους οποίους τάσσεται κατά της αποδέσμευσης της δόσης προς τους Έλληνες, ύψους 8,5 δις ευρώ. Επιπλέον, η εφημερίδα στήνει τη δική της κάλπη καλώντας τους αναγνώστες να λάβουν θέση για τη συμφωνία του Eurogroup. Σύμφωνα με το αποτέλεσμα της κάλπης, η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών που συμμετείχαν (54.123 αναγνώστες) τάσσονται κατά της συμφωνίας του Eurogroup.

«Μπορεί μετά από τη συμφωνία ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών να γέλαγε όπως και ο Γερμανός ομόλογός του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε (έστω και λίγο), όμως εγώ δεν χαίρομαι», γράφει ο Γερμανός αρθρογράφος, Κάι Βάιζε: «Η νέα ελληνική συμφωνία είναι ένα τέχνασμα. Ένα νέο παράδειγμα για το πόσο άχρηστες είναι οι  υποσχέσεις για την κρίση του ελληνικού χρέους».

Όπως επισημαίνει το επίμαχο δημοσίευμα, εάν οι υπουργοί Οικονομικών δεν είχαν συμφωνήσει στο Eurogroup της Πέμπτης, τότε και αυτό το καλοκαίρι θα είχαμε και πάλι μία νέα ελληνική κρίση. Είναι επίσης γεγονός ότι η Ελλάδα έχει δεσμευτεί για όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις (ακόμη κι αν αυτές δεν έχουν εφαρμοστεί). Η νέα δόση θα χρησιμοποιηθεί για την καταβολή της παλαιάς δόσης, όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος και προσθέτει: «Ωστόσο, πάνω απ΄όλα αληθεύει ότι, πίσω από τη νέα ελληνική συμφωνία κρύβεται μία υπόσχεση που δεν έχει τηρηθεί».

«Η υπόσχεση έχει να κάνει με το ΔΝΤ», διευκρινίζει η εφημερίδα "Bild". Δεν υπάρχει τρίτο πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα, χωρίς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο γιατί αυτό θα μπορούσε να εξετάσει με προσοχή τις ελληνικές μεταρρυθμίσεις. Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητη η συμμετοχή του ΔΝΤ. Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών το είχε υποσχεθεί στη Bundestag αυτό. Και μόνο γι' αυτό το λόγο είχε συμφωνήσει η ομοσπονδιακή Βουλή. 

«Σχεδόν δύο χρόνια έχουν περάσει από τότε. Και είναι σαφές: Δεν υπάρχει συμμετοχή του ΔΝΤ! Το ΔΝΤ δεν έχει μέχρι στιγμής καταβάλει ούτε ένα ευρώ για το τρέχον ελληνικό πρόγραμμα βοήθειας. Οι υποσχέσεις δηλαδή δεν τηρούνται», καταλήγει το άρθρο του Κάι Βάιζε.