Ισραηλινοί επιστήμονες δημιούργησαν ένα ρομποτικό όχημα και ανακοίνωσαν ότι έμαθαν σε χρυσόψαρα να το οδηγούν, σε δωμάτιο.
Ο τεχνικός όρος της πρόκλησης που έθεσε στον εαυτό της η ομάδα των ερευνητών από το πανεπιστήμιο Μπεν-Γκουριόν είναι «μεθοδολογία μεταφοράς τομέα» και ουσιαστικά αφορά το αν ένα είδος μπορεί να εκτελέσει «εργασίες» εκτός του δικού του περιβάλλοντος.
Για να τα καταφέρουν άντλησαν έμπνευση από πρότζεκτ που δίδαξε σε τρωκτικά και σκύλους να χρησιμοποιούν αυτόματο όχημα για να φτάσουν σε έναν στόχο και ένα μηχάνημα που είχε σχεδιαστεί προηγουμένως, το «Fish on Wheels» (ψάρια σε τροχούς).
Πρώτα, η ομάδα υπό τον καθηγητή Ronen Segev δημιούργησε μια δεξαμενή νερού σε τροχούς, που κινούνταν ανάλογα με τις μετακινήσεις και τον προσανατολισμό των χρυσόψαρων. Στη συνέχεια, προσπάθησαν να τους «διδάξουν» πώς να οδηγούν το όχημα.
Τα ψάρια έπρεπε πρώτα να συνδέσουν τις δικές τους κινήσεις μέσα στο νερό με εκείνες του οχήματος, προκειμένου να μπορέσουν να το καθοδηγήσει. Στη συνέχεια, τους δόθηκε ένας προορισμός. Ένας ροζ στόχος σε δωμάτιο, ο οποίος έδινε τροφή ως επιβράβευση, όταν το όχημα τον ακουμπούσε. Ένα ηλεκτρονικό σύστημα κάμερας, συνδεδεμένο σε αυτό το όχημα, κατέγραψε και μετέφρασε τις «οδηγίες» που έδιναν τα ψάρια, μέσω των κινήσεών τους στο νερό.
Έπειτα από αρκετές ημέρες εκπαίδευσης, τα χρυσόψαρα οδήγησαν επιτυχώς το όχημα στον στόχο από διαφορετικά σημεία εκκίνησης στο δωμάτιο, ακόμη κι αν αντιμετώπιζαν εμπόδια με ψεύτικους στόχους ή χτυπούσαν τοίχο.
Αν και προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα ψάρια μπορούν να πλοηγηθούν σε υδάτινο περιβάλλον, οι επιστήμονες λένε ότι αυτή η έρευνα δείχνει πως η εν λόγω ικανότητα- κρίσιμη για την επιβίωση των ζώων σε πολλούς τομείς, μεταξύ άλλων την εύρεση τροφής, καταφυγίου και για το ζευγάρωμα- είναι καθολική σε όλα τα είδη και ανεξάρτητη από το περιβάλλον.
Και ίσως, με την έρευνα αυτή, οι επιστήμονες να κατάφεραν «να καταρρίψουμε το στίγμα για τα χρυσόψαρα και τη μνήμη των δύο δευτερολέπτων», σημείωσε η Shachar Givon, επικεφαλής συντάκτρια της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Behavioural Brain Research.
