, δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς οι σχέσεις του Γιόαβ Γκάλαντ με τον πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου ήταν τεταμένες εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Ο Γκάλαντ οικοδόμησε δημόσιο σεβασμό για τον ρόλο του στη διαχείριση της 13μηνης εκστρατείας του Ισραήλ στη Γάζα και ενθάρρυνε ισχυρούς δεσμούς με διεθνείς συμμάχους, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν, ενισχύοντας την επιρροή του στην αμυντική πολιτική του Ισραήλ.

Η απομάκρυνση του αποδόθηκε από τον Νετανιάχου σε «κρίση εμπιστοσύνης» και στρατηγικές διαφορές. Το γραφείο του Νετανιάχου επεσήμανε την αντίθεση του Γκάλαντ στη συνέχιση μιας επιθετικής εκστρατείας κατά της Χαμάς χωρίς σαφείς στόχους. Ο Γκάλαντ επέκρινε τον στόχο του Νετανιάχου για «απόλυτη νίκη», υποστηρίζοντας ότι κινδύνευε να παρατείνει τη σύγκρουση χωρίς να εξασφαλίσει τους Ισραηλινούς ομήρους. Η δημόσια προβολή αυτών των διαφωνιών φέρεται να εκνεύρισε τον Νετανιάχου, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ενθάρρυναν τους εχθρούς του Ισραήλ.

Xάος στον Λίβανο από ισραηλινό πλήγμα με στόχο μια πολυκατοικία - Τουλάχιστον 20 νεκροί

Ποιο είναι το παρασκήνιο;

Οι εντάσεις μεταξύ Νετανιάχου και Γκάλαντ έχουν αυξηθεί εδώ και μήνες, υπογραμμίζοντας τις ρήξεις εντός της κυβέρνησης του Ισραήλ σχετικά με στρατιωτικές τακτικές και διπλωματικές εναλλακτικές λύσεις.

Η στάση του Γκάλαντ έδωσε προτεραιότητα στις περιορισμένες διπλωματικές προσπάθειες για την επιστροφή των ομήρων, σε σύγκρουση με τον Νετανιάχου και των «συμμάχων» του που τάσσονται υπέρ μιας αυστηρά στρατιωτικής λύσης. Οι «σύμμαχοι» του Νετανιάχου θεώρησαν τη θέση του Γκάλαντ ως αποδυνάμωση του μηνύματος της κυβέρνησης για αδιάλλακτη αποφασιστικότητα κατά της Χαμάς.

Η απόλυση του Γκάλαντ έχει αποκαλύψει τις εσωτερικές διαιρέσεις εντός της ισραηλινής κυβέρνησης σε ένα κρίσιμο σημείο της σύγκρουσης στη Γάζα. Η ισορροπημένη προοπτική του προσέφερε αντίθεση στη σκληροπυρηνική προσέγγιση του Νετανιάχου και η αποχώρησή του θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για πιο επιθετικές πολιτικές. Η απομάκρυνση του Γκάλαντ εγείρει επίσης ανησυχίες για τη σταθερότητα εντός του συνασπισμού, καθώς η κυβέρνηση του Νετανιάχου αντιμετωπίζει ολοένα και περισσότερο έλεγχο σχετικά με τον χειρισμό του πολέμου.

Ο αντικαταστάτης

Ο Νετανιάχου διόρισε τον Ισραήλ Κατς, πρώην υπουργό Εξωτερικών και στενό σύμμαχο, να αντικαταστήσει τον Γκάλαντ ως υπουργό Άμυνας. Οι απόψεις του Κατς ευθυγραμμίζονται στενά με τη στρατηγική του Νετανιάχου, καθιστώντας τον διορισμό του μια προσπάθεια να εδραιώσει τη σκληρή προσέγγιση της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα και να διατηρήσει τη σταθερότητα εντός του συνασπισμού.