«Το 2016, το Σοσιαλιστικό Κόμμα είχε την ευκαιρία να φτάσει σε μια συμφωνία με εμάς και με τις κοινοβουλευτικές ομάδες των Βάσκων και των Καταλανών. Δεν το έκανε, ή δεν το άφησαν. Ήταν μια χαμένη ευκαιρία, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει. Ήρθαμε σε συνεννόηση με τους σοσιαλιστές στους μεγάλους δήμους. Και το PSOE κυβερνά σχεδόν όλες τις αυτόνομες περιοχές χάρις σε μας. Πρέπει να κάνουμε στην Ισπανία αυτό που ήδη είναι εφικτό στις πόλεις και τις αυτόνομες κοινότητες. Μου φαίνεται προφανές: δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Ο μόνος τρόπος να υπάρξουν στην Ισπανία προοδευτικές κυβερνήσεις που θα γεφυρώσουν το κοινωνικό χάσμα είναι να τα βρούμε με το PSOE».
Αυτά λέει σε συνέντευξή του στην El Pais ο 33χρονος Ίνιγο Ερεχόν, βουλευτής του Podemos, ιδρυτικό στέλεχος του κόμματος και πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπός του. Κατά την άποψή του, το κόμμα Ciudadanos δεν πρέπει να αποκλειστεί από μια προοδευτική συμμαχία, το ίδιο όμως έχει επιλέξει ως τώρα να στηρίζει κυβερνήσεις του Λαϊκού Κόμματος. Και θα συνεχίσει να το κάνει, κάτι που δεν είναι καλό ούτε για την Ισπανία ούτε για τους Ciudadanos, γιατί το Λαϊκό Κόμμα είναι ένα αρπακτικό που καταπίνει οτιδήποτε συναντά στο δρόμο του.
Όταν τα περασμένα Χριστούγεννα ο Ερεχόν τουίταρε «Όχι έτσι, Πάμπλο», ασκώντας κριτική στον τρόπο με τον οποίο διοικούσε το κόμμα ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, πολλοί μίλησαν για μια βέβαιη διάσπαση του Podemos. Το ίδιο έκαναν όταν τα δύο στελέχη αντιπαρατέθηκαν τον Φεβρουάριο στη μάχη για την ηγεσία, την οποία κέρδισε ο Ιγκλέσιας με το συντριπτικό 89%. Αλλά το κόμμα άντεξε. Και όπως λέει σήμερα ο Ερεχόν, «παραμένουμε ενωμένοι».
Σύμφωνα με τον νεαρό βουλευτή, οι προοδευτικοί της Ισπανίας διέπραξαν ένα σφάλμα: απομακρύνθηκαν από την Ισπανία, θεωρώντας ότι η λύση ήταν ένα είδος κοσμοπολιτισμού. «Αυτό δεν με ενοχλεί, γιατί ο πολιτισμός ζει καλύτερα και η κριτική σκέψη ενισχύεται με την ανάμιξη και την ανταλλαγή απόψεων με τους έξω, πιστεύω όμως ότι ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε, από θέσεις προοδευτικές και δημοκρατικές, μια ισχυρή ιδέα της Ισπανίας, έναν πατριωτισμό χωρίς συμπλέγματα. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να είμαστε υπερήφανοι για τη χώρα μας.
Ήταν πρωτοπόρα σε κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις, όπως ο γάμος μεταξύ ομοφύλων. Έχουμε επίσης μια πνευματική και πολιτισμική παραγωγή που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει. Και μας διακρίνει μια δημοκρατική ωριμότητα: η κρίση δεν προκάλεσε εκδηλώσεις ξενοφοβίας. Προκάλεσε όμως μια μικρή πολιτισμική επανάσταση, που ζητούσε περισσότερη, όχι λιγότερη δημοκρατία. Όλοι αυτοί είναι λόγοι για να αισθανόμαστε υπερήφανοι για τη χώρα μας, που μέσα σε δύο γενιές κατάφερε να κάνει ένα άλμα που επιτρέπει σήμερα σε παιδιά ταπεινών οικογενειών να σπουδάζουν και παρέχει δημόσια υγεία σε όλους. Πολλές από αυτές τις κατακτήσεις πρέπει σήμερα να τις υπερασπιστούμε...»
Και αυτό το μενού δεν είναι αρκετά ελκυστικό για την Καταλονία ώστε να θέλει να τρώει στο ίδιο τραπέζι με την υπόλοιπη Ισπανία; «Ελπίζω πως είναι», απαντά ο Ερεχόν. «Όταν όμως κάποιος απομακρύνεται από σένα, δεν τον φέρνεις πίσω επιτιμώντας τον. Πρέπει να βελτιώσουμε τη συνταγματική συμφωνία του 1978 αναφορικά με την ισότητα των ευκαιριών, τις δημόσιες υπηρεσίες, τα κοινωνικά δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Σε μια χώρα όμως με την πολιτισμική και εθνική ποικιλότητα της Ισπανίας, η ενότητα επιτυγχάνεται μέσα από την αναγνώριση αυτών των διαφορών. Με την Καταλονία πρέπει να αναζητηθεί μια νέα συμφωνία, η οποία θα αναγνωρίζει το δικαίωμα των Καταλανών να αποφασίσουν οι ίδιοι για τη θέση τους στην Ισπανία».
Ένα άλλο ζήτημα που έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις είναι η σχέση του Podemos με τη Βενεζουέλα. Δεν είναι καιρός να ξεκαθαριστεί αυτή η σχέση; «Εδώ πρέπει να απευθύνω μια έκκληση για αίσθημα ευθύνης», τονίζει ο βουλευτής του Podemos. «Εχω την εντύπωση ότι πολλά κόμματα δεν δίνουν δεκάρα για την κατάσταση που επικρατεί στη Βενεζουέλα. Το καλύτερο παράδειγμα αισθήματος ευθύνης που έχω υπ?όψη μου είναι η μεσολαβητική προσπάθεια του Θαπατέρο, ο οποίος προσπαθεί να εμποδίσει το ξέσπασμα ενός εμφυλίου πολέμου».
Ο Ίνιγο Ερεχόν αρνείται ότι το Pοdemos ταυτίστηκε ποτέ με το καθεστώς της Βενεζουέλας. «Η θέση μου είναι σαφής: υπάρχει μια κοινωνική και θεσμική σύγκρουση που απειλεί να χωρίσει τη χώρα στη μέση. Οι εικόνες είναι τρομακτικές και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Για ορισμένα πολιτικά κόμματα της Ισπανίας, όμως, η Βενεζουέλα είναι ένας τρόπος να μη συζητούν για την Ισπανία».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
