Η πλανητική άμυνα απέναντι στους αστεροειδείς βασίζεται στον έγκαιρο εντοπισμό τους. Όπως έδειξε η αποστολή DART της NASA, αν εντοπίσουμε έγκαιρα έναν αστεροειδή που έχει πορεία προς τη Γη, μπορούμε να στείλουμε ένα σκάφος για να το χτυπήσει με αρκετή κινητική ενέργεια για να αλλάξει την τροχιά του. Τι γίνεται όμως αν δεν έχουμε το χρόνο;
Το Ιούλιο, ένας αστεροειδής 60 μέτρων πέρασε δίπλα από τη Γη, στο 1/4 της απόστασης της Σελήνης και τον παρατηρήσαμε δύο μέρες αφού πέρασε από τον πλανήτη μας. Με αυτό το μέγεθος δεν αποτελεί απειλή για την ανθρωπότητα, αλλά θα μπορούσε να απειλήσει εκατομμύρια ζωές. Αν εντοπίσουμε λοιπόν έναν τέτοιο αστεροειδή λίγες μέρες πριν τη σύγκρουση, μπορούμε να τον σταματήσουμε;
Μία νέα έρευνα στο arXiv μελετά το ενδεχόμενο ενός παρόμοιου αστεροειδή και το αν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε μέσω της καταστροφής του, δεδομένου ότι θα βρίσκεται πολύ κοντά για να μπορέσουμε να τον εκτρέψουμε.
Κορυφαίος Έλληνας διαστημικός ερευνητής: Εάν δεν φροντίσουμε τη Γη θα χαθεί το ανθρώπινο είδος
Η απάντηση λοιπόν είναι πως μπορούμε. Η τεχνολογία υπάρχει και μπορούμε να εκτοξεύσουμε έναν πύραυλο μέσα σε ένα παράθυρο 24 ωρών, δεδομένου ότι υπάρχει ένας τέτοιος πύραυλος σε αναμονή.
Οι επιστήμονες προτείνουν ένα συνδυασμό κινητικής ενέργειας και εκρηκτικών. Ο πύραυλος θα απελευθέρωνε ένα νέφος μικρότερων βλημάτων σε υψηλή σχετική ταχύτητα με τον αστεροειδή, διασπώντας το σώμα του σε μικρότερα κομμάτια των 10 μέτρων. Λαμβάνοντας υπόψη την τυπική πυκνότητα και σύνθεση των αστεροειδών, οι προσομοιώσεις δείχνουν πως θα ήταν αποτελεσματικό. Ακόμα και αν λάμβανε χώρα λίγες ώρες πριν τη σύγκρουση με τη Γη, τα συντρίμμια του θα αποτελούσαν σημαντικά μικρότερη απειλή για εμάς.
Ωστόσο όλα αυτά παραμένουν θεωρητικά καθώς σήμερα ούτε κάποιος πύραυλος υπάρχει σε αναμονή, ούτε έχει αναπτυχθεί το σύστημα παράδοσης των βλημάτων.
