Πριν από 48 χρόνια και συγκεκριμένα στις 15 Νοεμβρίου 1972, το οχηματαγωγό ΜΕΡΛΙΝ του ΠΝ, βυθίστηκε μέσα σε λίγα λεπτά, τρία μίλια νότια από το λιμάνι του Πειραιά, όταν συγκρούστηκε με το γιγαντιαίο δεξαμενόπλοιο WORLD HERO, με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο 44 από τα μέλη του πληρώματος που εγκλωβίστηκαν στο εσωτερικό του πλοίου και το ακολούθησαν στον υγρό του τάφο, σύμφωνα με το

Ήταν μια ανείπωτη τραγωδία για το Πολεμικό Ναυτικό.

Το δυστύχημα έγινε στην θαλάσσια περιοχή κοντά στην σημερινή σύγκρουση του ναρκοθηρευτικου «Καλλιστώ».

15 Νοεμβρίου 1972, ώρα 3:00μμ:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λίγο έξω από το λιμάνι του Πειραιά,

Η θάλασσα ήταν γαλήνια, η ορατότητα μεγάλη και τα πλοία που έπλεαν στην περιοχή ταξίδευαν προς τον προορισμό τους χωρίς κανένα πρόβλημα.

Τίποτα δεν πρόδιδε την τραγωδία που επρόκειτο να ακολουθήσει.

Την ώρα εκείνη στη θαλάσσια περιοχή, 4 μίλια από τις ακτές του Παλαιού Φαλήρου, έπλεαν η ναυαρχίδα του στόλου του Σταύρου Νιάρχου «WORLD HERO» χωρητικότητας 215.914 τόνων και το οχηματαγωγό του Πολεμικού Ναυτικού «ΜΕΡΛΙΝ» που με κυβερνήτη τον πλωτάρχη Μπεγιετη είχε βάλει πλώρη για την Ρόδο.

Η ΣΦΟΔΡΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

Σε μια στιγμή – κάτω από περίεργες συνθήκες – τα δύο πλοία βρέθηκαν στην ίδια πορεία πλεύσεως.

Λίγα λεπτά αργότερα μια τρομακτική σύγκρουση συντάραξε τη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του Πειραιά αλλά και τα γύρω παράλια.

Το γιγαντιαίο δεξαμενόπλοιο είχε εμβολίσει το ΜΕΡΛΙΝ πέφτοντας με τον τεράστιο όγκο του στην πρύμνη του μικρού οχηματαγωγού.

Το οχηματαγωγό του Πολεμικού Ναυτικού “Μέρλιν” L166
Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν τραγικές. Οι σειρήνες του αποβατικού ούρλιαζαν συνεχώς, όσοι από το πλήρωμα βρίσκονταν στο κατάστρωμα προσπαθούσαν να ειδοποιήσουν τους συνάδελφους από τα κάτω διαμερίσματα, ενώ συνεχώς ακούγονταν τα τριξίματα από τις λαμαρίνες που υποχωρούσαν κάτω από τον τεράστιο όγκο του υπερδεξαμενόπλοιου.

H στιγμή αυτή όμως ήταν μοιραία για τους 44 άνδρες οι οποίοι είχαν παγιδευτεί στα κάτω διαμερίσματα, στο μηχανοστάσιο και στους άλλους χώρου εργασίας του οχηματαγωγού, και παρασύρονταν στο βυθό μαζί του.

Οι λιγοστοί που είχαν καταφέρει να πέσουν στη θάλασσα, παρακολουθούσαν το ΜΕΡΛΙΝ να βυθίζεται, παίρνοντας μαζί τους συνάδελφούς τους, χωρίς να μπορούν να κάνουν τίποτα.

Κι ενώ συνέβαιναν όλα αυτά στο λιμάνι του Πειραιά είχε ήδη σημάνει συναγερμός.

Η κινητοποίηση ήταν άμεση. Λίγα λεπτά αργότερα, 5 ρυμουλκά απομακρύνονταν από το λιμάνι κατευθυνόμενα στο τόπο του ναυαγίου.

Την ίδια ώρα, δεκάδες πλοία επιβατηγά, ρυμουλκά, ναυαγοσωστικά, αλιευτικά, τορπιλάκατοι ναρκαλιευτικά ακόμη και μικρά πλοιάρια της γραμμής Πειραιά-Σαλαμίνα έβαλαν πλώρη προς την περιοχή της τραγωδίας σε μια προσπάθεια να παρέχουν πάσης φύσεως βοήθεια στους ναυαγούς.

Πρώτο στον τόπο του δυστυχήματος έφθασε το ολλανδικό φορτηγό «SWINDREGT» το οποίο – σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής – έπλεε στην ίδια περιοχή και συγκεκριμένα ερχόταν πίσω από το δεξαμενόπλοιο.

Το ολλανδικό φορτηγό και το «WORLD HERO» περισυνέλεξαν 14 άνδρες λίγο μετά τη βύθιση του οχηματαγωγού, και ήταν και οι μόνοι που βγήκαν ζωντανοί από το συνταρακτικό δυστύχημα.
 
ΟΙ ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ

Αμέσως μετά τη σύγκρουση, αφαιρέθηκαν από άνδρες του Λιμενικού Σώματος τα ναυτιλιακά έγγραφα του δεξαμενόπλοιου το οποίο κατέπλευσε ανοιχτά του Πειραιά, όπου παρέμενε φρουρούμενο.

Πρώτοι που εξετάστηκαν ήταν ο Πλοίαρχος του “WORLD HERO” Σαρίδης, και ο Υποπλοίαρχος Γριλλάκης.

Σύμφωνα με τις καταθέσεις, το δεξαμενόπλοιο βρισκόταν πίσω από το “MERLIN”. Σ’ αυτή την περίπτωση, σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς περί ασφάλειας της ναυσιπλοΐας, η ευθύνη για τη σύγκρουση βαραίνει το “WORLD HERO”.

Στα τάνκερ αυτού του εκτοπίσματος, υπάρχει η λεγόμενη “blank area” (“τυφλή περιοχή”), ιδιαίτερα όταν πλέουν κενά φορτίου. Ο αξιωματικός που βρίσκεται στον θάλαμο διακυβέρνησης, δεν έχει ορατότητα κατ’ ευθείαν μπροστά του και σε απόσταση περίπου 3 μιλίων.

Έτσι φαίνεται ότι το “MERLIN” βρέθηκε στην “τυφλή περιοχή” του “WORLD HERO” το οποίο έπεσε πάνω του χωρίς να το αντιληφθεί. Έπρεπε το “WORLD HERO” να έχει κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης ή ο πλοίαρχός του να έχει τοποθετήσει ναύτη-οπτήρα στην πλώρη του για να εποπτεύει την θαλάσσια περιοχή μπροστά απ’ αυτό.

Ας μην ξεχνάμε ότι έπλεε στον Σαρωνικό, όπου υπάρχει αυξημένη κίνηση πλοίων.

Μετά το τέλος των ανακρίσεων, ο Εισαγγελέας άσκησε δίωξη κατά του πλοιάρχου του “WORLD HERO” Ι. Σαρίδη, του ανθυποπλοιάρχου Κ. Αναστασίου που βρισκόταν σε υπηρεσία στη γέφυρα την ώρα της σύγκρουσης και του ναύτη Α. Παπακυρίτση, ο οποίος επιτελούσε εκείνη την ώρα χρέη παρατηρητή. Κατηγορήθηκαν για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, πρόκληση ναυαγίου και σωματικών βλαβών εξ αμελείας και παράβαση του Ποινικού και Πειθαρχικού Κώδικα του Εμπορικού Ναυτικού. Αμέσως μετά, με καταβολή εγγύησης 190 εκ. δραχμών, επιτράπηκε ο απόπλους του τάνκερ.

Σύμφωνα με το πόρισμα, το “WORLD HERO” δεν είχε αναπτύξει μεγάλη ταχύτητα και έπλεε κανονικά, χωρίς ελιγμούς. Όμως, την ώρα της σύγκρουσης, βρισκόταν στον αυτόματο πιλότο ενώ έπλεε 4-5 μίλια μακριά από το λιμάνι του Πειραιά.

Επιπλέον, ο ναύτης-παρατηρητής δεν επέβλεπε την γύρω από το τάνκερ περιοχή, αλλά ασχολούνταν με την υποστολή σημάτων-σημαιών από τους ιστούς του πλοίου.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΜΕΡΛΙΝ

Μέρλιν, Υπχος L-166 (1958-1972)
Πρώην USS LSM 557
Οχηματαγωγό
Διαστάσεις: 59,75 / 10,5 / 2,6 μέτρα
Εκτόπισμα: 743 / 1.095 τόν.
Πρόωση: Diesel 3.600 bhp, δύο άξονες
Ταχύτητα: 13 κόμβοι
Οπλισμός: 2 πυροβόλα των 40 χιλ. και 8 των 20 χιλ.
Ένα από τα έξι ιδίου τύπου (ΤΟΥΡΝΑΣ, ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΔΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΕΡΛΙΝ, ΡΟΥΣΣΕΝ και ΔΑΝΙΟΛΟΣ) που παραχωρήθηκαν το 1958 από τις ΗΠΑ στο πλαίσιο της στρατιωτικής βοήθειας. Έλαβε την ονομασία αυτή προς τιμήν του Υποπλοιάρχου Ν. Μέρλιν που χάθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1941 κατά την καταβύθιση του βρετανικού Υ/Β PERSEUS. Η παραλαβή του έγινε στη Βοστώνη των ΗΠΑ στις 30 Ιουνίου 1958 από τον Πχη Θ. Μανωλόπουλο.