H μάχη της Μαντινείας ήταν μια από τις σημαντικότερες της αρχαιότητας που θα έκριναν την κυριαρχία στον ελλαδικό χώρο.
Πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιουλίου 362 π.Χ. ανάμεσα στους Θηβαίους και τους Σπαρτιάτες. Αρχηγοί των Θηβαίων ήταν ο Πελοπίδας και ο Επαμεινώνδας. Από την άλλη πλευρά ήταν οι Σπαρτιάτες υπό την ηγεσία του Αγησίλαου Β’.
Οι Σπαρτιάτες ήθελαν να διασπάσουν το «Κοινό των Αρκάδων» τη «συμμαχία» των Θηβαίων με ελληνικές πόλεις που είχε μετατρέψει τη Θήβα σε κυρίαρχη δύναμη της Ελλάδας. Η Σπάρτη προσεταιρίστηκε με διάφορες πόλεις, προσπαθώντας να διασπάσει τη συμμαχία και να κυριαρχήσει ξανά στην Πελοπόννησο.
Ο Επαμεινώνδας κλήθηκε να σταματήσει τους Σπαρτιάτες και εκστράτευσε εναντίον τους. Ο Αγησίλαος Β’ κατάφερε να αποκρούσει με επιτυχία την επίθεση και οι Θηβαίοι υποχώρησαν στο Αρκαδικό οροπέδιο κοντά στη Μαντινεία.
Από τη μία πλευρά παρατάχθηκε ο στρατός των Θηβαίων που αριθμούσε 30.000 πεζούς και 3.000 ιππείς. Ανάμεσα τους ήταν οι σύμμαχοί τους, Ευβοείς, Λοκροί, Μαλιείς, Αινιάνες, Θεσσαλοί, Αρκάδες, Αργείοι και Μεσσηνίοι.
Απέναντι τους παρατάχθηκαν οι Σπαρτιάτες με 20.000 πεζούς και 2.000 ιππείς. Οι σύμμαχοί τους ήταν οι Αθηναίοι, Ηλείοι, Αχαιοί, Φλειασίοι και Μαντινείς.
Τα αντίπαλα στρατεύματα πήραν θέσεις μάχης στο οροπέδιο ανάμεσα στα βουνά Μύτικας, πρόβολο του Μαινάλου Όρους και Καπνίστρα, αντέρεισμα του Παρθενίου Όρους.
Στις 4 Ιουλίου 362 π.Χ. η σφοδρή μάχη ξεκίνησε. Ο Επαμεινώνδας επιτέθηκε με τη λοξή φάλαγγα, κατά την οποία οι οπλίτες ήταν παρατεταγμένοι διαγώνια και ενισχυμένοι στο ένα άκρο. Το ιππικό των Θηβαίων επιτέθηκε στο ιππικό των Αθηναίων, το οποίο αναγκάστηκε σε υποχώρηση.
Οι Θηβαίοι απώθησαν τους Σπαρτιάτες και πήραν το πάνω χέρι στη μάχη. Ωστόσο, ο Επαμεινώνδας πληγώθηκε και σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων με αποτέλεσμα το ηθικό των Θηβαίων να καμφθεί. Οι στρατιώτες σταματούσαν τον αγώνα και υποχωρούσαν σα να είχαν ηττηθεί. Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, οι σύντροφοί του του είπαν πριν ξεψυχήσει ότι δεν αφήνει διάδοχο, όμως εκείνος απάντησε «αφήνω δύο κόρες, τη Λεύκτρα και τη Μαντινεία».
Στο στράτευμα επικράτησε σύγχυση και η μάχη έληξε δίχως νικητή. Οι Σπαρτιάτες έκαναν αίτηση ανακωχής για την ταφή νεκρών και με αυτή την κίνηση οι Θηβαίοι πήραν τυπικά τη νίκη, ωστόσο έχασαν τον σπουδαιότερο στρατηγό τους, τον Επαμεινώνδα και μετά τη μάχη ξεκίνησε η παρακμή της Θήβας…
Πληροφορίες: sansimera/wikipedia/stratistoria.wordpress.com
