Κρίνει ότι η πολιτική συγκυρία επιβάλλει την αναβολή της επίσκεψης. Δεν είναι μόνο η πρόσφατη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη που έχει δημιουργήσει εξαιρετικά βαρύ κλίμα κατά της ελληνικής κυβέρνησης και του παλατιού, ειδικά στη Βρετανία. Είναι και τα όσα έχουν διαδραματιστεί πριν από ενάμιση μήνα, στις 20 Απριλίου, όταν η βασίλισσα Φρειδερίκη και η πριγκίπισσα Ειρήνη πήγαν ανεπίσημα στο Λονδίνο για να παραστούν στους γάμους της πριγκίπισσας Alexandra του Kent. Κατά την άφιξή τους στο ξενοδοχείο CLARIDGE’s τούς περίμεναν εκατοντάδες Έλληνες και Κύπριοι διαδηλωτές, οι οποίοι με επικεφαλής την Αγγλίδα σύζυγο του Αντώνη Αμπατιέλου, στελέχους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και πολιτικού κρατουμένου, ζητούσαν την αποφυλάκιση των εκατοντάδων πολιτικών κρατουμένων που υπήρχαν τότε στην Ελλάδα, σύμφωνα με το anemourion.blogspot.com.
Η Φρειδερίκη αρνήθηκε να δεχτεί την Μπέτυ Αμπατιέλου, η οποία επιθυμούσε να της επιδώσει σχετικό υπόμνημα κι έτσι η κατάσταση οξύνθηκε. Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι διαδηλωτές αποδοκίμασαν έντονα τη βασίλισσα και την πριγκίπισσα. Όταν μάλιστα έριξαν στο έδαφος τον μοναδικό Βρετανό αστυνομικό που τις συνόδευε, η Φρειδερίκη με τη θυγατέρα της κατέφυγαν τρέχοντας σε ένα αδιέξοδο δρομάκι και πανικόβλητες ζήτησαν προστασία σε κάποιο τυχαίο σπίτι, παρ’ όλο που δεν είχαν υποστεί επίθεση. «Μόλις έλαβα γνώσιν του επεισοδίου», διηγείται ο Κ. Καραμανλής στο αρχείο του, «συνέστησα όπως το αντιπαρέλθωμεν αποφεύγοντες την δημιουργίαν θορύβου. Αντί τούτου, η βασίλισσα έφερεν η ιδία εις την δημοσιότητα διά του ελληνικού Τύπου, της εφημερίδος ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, το επεισόδιον και εζήτησεν από τον υπουργόν των Εξωτερικών όπως, αφ’ ενός μεν προβή εις σχετικήν ανακοίνωσιν, αφ’ ετέρου δε καλέση τον Άγγλον πρέσβυν και διαμαρτυρηθή διά τα λαβόντα χώραν εις βάρος της επεισόδια εν Λονδίνω. Πέραν αυτών, εζήτησεν και η ιδία από την αγγλικήν κυβέρνησιν ικανοποίησηιν, ενεφανίσθη δε εις την τηλεόρασιν διά να αντικρούση την Αμπατιέλου. Τέλος, υπέδειξεν όπως οργανωθή λαϊκή υποδοχή κατά την επιστροφήν της, όπερ απέτρεψα, διά να εκδηλωθή η αγανάκτησις του λαού διά την προσβολήν που υπέστη. Συνεπεία όλων αυτών εδημιουργήθη τοιούτος θόρυβος περί το επεισόδιον, ώστε επί εβδομάδας ολοκλήρους να ασχολήται ο αγγλικός Τύπος και η αγγλική Βουλή με το θέμα κατά τρόπον μειωτικόν διά την Ελλάδα».
Παίρνουν φόρα οι Τούρκοι μετά το αμερικανικό βέτο στον East Med και αλλάζουν μέχρι ιστορία και ονόματα
Στις 26 Απριλίου ο υπουργός Εξωτερικών Ευ. Αβέρωφ έκανε έντονο διάβημα στον σύμβουλο της βρετανικής πρεσβείας Μ. Ρ. Μπαρνς, το οποίο και δημοσιοποίησε την επομένη με ανακοίνωσή του. Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών λόρδος Χιουμ έστειλε μάλιστα και επιστολή προς τη Φρειδερίκη, εκφράζοντας την «ειλικρινή λύπη» του, προκαλώντας την οργή του βρετανικού Τύπου. Ο OBSERVER χαρακτήρισε «σκάνδαλο» την ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα, ο NEW STATEMAN ζήτησε «να μη γίνουν δεκτοί οι βασιλείς της Ελλάδας στη Μ. Βρετανία αν δεν αποκατασταθή στη χώρα η δημοκρατία», ενώ η DAILY HERALD χαρακτήρισε «ηλίθια» την επιστολή Χιουμ. Στις 2 Μαΐου, σε συνεδρίαση της Βουλής των Κοινοτήτων, βουλευτές του ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ επέκριναν τον λόρδο Χιουμ για την επιστολή του προς τη βασίλισσα Φρειδερίκη.
Ταυτόχρονα ο αρχηγός του κόμματος Χάρολντ Ουίλσον ζήτησε να γίνουν ανακρίσεις για το θέμα των πολιτικών κρατουμένων στην Ελλάδα, ενώ βουλευτές του κόμματός του πρότειναν να συζητήσει η αγγλική Βουλή το θέμα της παροχής αμνηστίας στους Ελληνες πολιτικούς κρατούμενους, ως προϋπόθεση πραγματοποίησης της ελληνικής βασιλικής επίσκεψης στη Βρετανία. Και οι δύο προτάσεις απορρίφθηκαν από την πλειοψηφία, αλλά ο δυσμενής διεθνής αντίκτυπος υποχρέωσε την ελληνική κυβέρνηση να εκδώσει την επομένη ανακοίνωση για να απολογηθεί στο θέμα των πολιτικών κρατουμένων, αναφέροντας μεταξύ άλλων και τα εξής: «Πολιτικοί κρατούμενοι δεν υπάρχουν εν Ελλάδι. Υπάρχουν κατάδικοι διά φόνους και δι’ ένοπλον συμμετοχήν εις τον κομμουνιστικόν συμμοριακόν αγώνα… Οι κρατούμενοι ούτοι, ανερχόμενοι εις πλέον των 3.000 το 1955, έτος καθ’ ο ο σημερινός πρωθυπουργός ανέλαβε την εξουσίαν, εμειώθησαν λόγω διαφόρων μέτρων επιείκειας εις 973. Πέραν αυτών, υπάρχουν 127 κατόδικοι στρατοδικείων επί κατασκοπεία…».
Έχοντας, λοιπόν, αυτό κατά νου, ο Κ. Καραμανλής πηγαίνει στις 8 Ιουνίου στο παλάτι για να πείσει τον Παύλο ότι η αναβολή της επίσκεψης είναι πολιτικά επιβεβλημένη, όπως διηγείται στο αρχείο του: «Ανέπτυξα εις τον βασιλέα την κυβερνητικήν άποψιν περί αναβολής του ταξιδιού, τονίσας ότι η αναβολή επιβάλλεται διά δύο λόγους. Πρώτον, διότι τα επεισόδια του Απριλίου και η έκτασις του προκληθέντος θορύβου εις βάρος του Στέμματος, της κυβερνήσεως και της χώρας εδημιούργησαν τελείως απρόσφορον κλίμα διά την επίσκεψιν. Και δεύτερον, διότι υπήρχαν πληροφορίαι ότι ταύτα θα επαναληφθούν και μάλιστα κατά τρόπον ωργανωμένον, κατά την επίσημον επίσκεψιν των βασιλέων. Ο φόβος αυτός, είπον, είναι τοσούτω μάλλον δικαιολογημένος καθ’ όσον, τόσον το ΕΡΓΑΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ, όσον και μερίς του αγγλικού Τύπου συνεχίζουν εν όψει της επισκέψεως τας επιθέσεις των εναντίον της Ελλάδος… Τέλος επληροφόρησα τον βασιλέα ότι η αγγλική κυβέρνησις, μολονότι επισήμως φαίνεται επιθυμούσα την επίσκεψιν, ερωτηθείσα εδήλωσεν ότι δεν δύναται να παράσχη εγγυήσεις ότι δεν θα επαναληφθούν αι απρέπειαι εις βάρος του Στέμματος και της χώρας».
Σεισμός στη Χαλκιδική: Η προϊστορία των ισχυρών δονήσεων στην περιοχή του Βορείου Αιγαίου
Ο Παύλος, πάντως, δεν πείστηκε κι έτσι ο πρωθυπουργός μετέβη και πάλι στα ανάκτορα τη Δευτέρα, 10 Ιουνίου. «Επανέλαβα εις τον βασιλέα», συνεχίζει να αφηγείται ο Κ. Καραμανλής, «ότι το θέμα δεν είναι προσωπικόν και ότι την ευθύνην της αναβολής θα την αναλάβουν από κοινού αι δύο κυβερνήσεις… Του εξήγησα δε, εν συνεχεία, διατί το θέμα του ταξιδιού, πέραν της πολιτικής προσλαμβάνει ήδη, με την εκδηλουμένην διαφωνίαν, και συνταγματικήν μορφήν. Τέλος, αφού εδήλωσα εις τον βασιλέα ότι θα εμμείνω εις την εισήγησίν μου μέχρι παραιτήσεως, του απηύθυνα έκκλησιν όπως συμφωνήση εις την αναβολήν της επισκέψεως… Τελικώς ο βασιλεύς εφάνη πειθόμενος και συνεζήτησε μαζί μου τας εξηγήσεις που θα έδιδε εις την βασίλισσαν της Αγγλίας, διά να μη θεωρηθή ότι διά της αναβολής του ταξιδιού την προσβάλλει».
Όταν, όμως, την Τρίτη, 11 Ιουνίου, ο Κ. Καραμανλής ανεβαίνει και πάλι στα ανάκτορα Τατοΐου για να οριστικοποιήσει με τον Παύλο την απόφαση αναβολής του επίμαχου ταξιδιού, βρίσκεται προ εκπλήξεως. «Ο βασιλεύς μού εδήλωσεν εν προφανή αμηχανία ότι, επανεξετάσας το θέμα, κατέληξε με λύπην του εις την απόφασιν όπως μη υιοθετήση την εισήγησιν της κυβερνήσεως», αναφέρει στο αρχείο του ο τότε πρωθυπουργός και προσθέτει: «Εξέφρασα την λύπην μου διότι ο βασιλεύς κατέληξε εις μίαν ατυχή, κατά την γνώμην μου, απόφασιν και τον παρεκάλεσα να δεχθή την παραίτησίν μου». Εν συνεχεία ο Κ. Καραμανλής ζητάει τη διάλυση της Βουλής, τον διορισμό αυστηρά υπηρεσιακής κυβέρνησης και την άμεση διενέργεια εκλογών με πλειοψηφικό, αλλά ο Παύλος δεν έχει τέτοια πρόθεση. «Ο βασιλεύς επεφυλάχθη να λάβη θέσιν επί της εισηγήσεώς μου και μου προσέφερε τον Μεγαλόσταυρον του Σωτήρος, τον οποίον και παλαιότερον προσφερθέντα είχον αρνηθή… Ηυχαρίστησα τον βασιλέα και τον παρεκάλεσα να μην επιμείνη διότι, όπως του είπα γελών, συνήθως προσφέρεται Μεγαλόσταυρος προς παρηγοριάν εις τους αποπεμπομένους πρωθυπουργούς, πράγμα όμως το οποίον δεν συνέβαινε εις την περίπτωσίν μου». Και ενώ ο Κ. Καραμανλής κατεβαίνει από τα ανάκτορα και συγκαλεί εκτάκτως το υπουργικό συμβούλιο για να ανακοινώσει την παραίτηση της κυβέρνησης, κατά παράβαση του Συντάγματος ο βασιλιάς Παύλος απευθύνει διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό χωρίς να θέσει προηγουμένως το περιεχόμενό του υπόψη του πρωθυπουργού, όπως κατά το Σύνταγμα ήταν υποχρεωμένος να κάνει, τονίζοντας μεταξύ άλλων:
«Η παραίτησις της κυβερνήσεως οφείλεται εις διαφωνίαν, προκύψασαν εκ της μη αποδοχής υπ’ εμού της εισηγήσεώς του κ. προέδρου της κυβερνήσεως περί μη πραγματοποιήσεως της διά την 1ην Ιουλίου 1963 ορισθείσης επισήμου επισκέψεώς μου εις Μεγάλην Βρετανίαν. Κρίνων από της θέσεώς μου, πιστεύω ότι, το γε νυν έχον, το συμφέρον της χώρας επιτάσσει όπως η επίσκεψις αύτη πραγματοποιηθή… Αναβολή ή ματαίωσις αυτής εξυπηρετεί τους σκοπούς των επιβουλευομένων την ασφάλειαν της Ελλάδος…». Η είδηση της παραίτησης Καραμανλή πέφτει σαν βόμβα. Ο συμπολιτευόμενος Τύπος βρίσκεται σε δίλημμα, καθώς λόγω ιδεολογικής τοποθέτησης δεν μπορεί να επικρίνει το παλάτι ανοικτά. «Μόλις εκυκλοφόρησαν αι πρώται φήμαι ότι ο Καραμανλής υπέβαλε παραίτησιν, η δημοσία γνώμη εταράχθη και επεκρότησε το δέος του κενού», γράφει η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ. «Ο Θεός σώζοι την Ελλάδα» είναι ο τίτλος του κύριου άρθρου της ΒΡΑΔΥΝΗΣ, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται: «Ο ανώτατος άρχων άλλως έδοξεν.
Η ΒΡΑΔΥΝΗ, πιστή και αυτή εις τας αρχάς τας οποίας υπηρέτησεν από της εκδόσεώς της και αι οποίαι την ενεψύχωσαν καθ’ όλην την μακράν ζωήν της, δεν δύναται να διατύπωση διαφόρους αντιλήψεις και να προβή εις κρίσεις και επικρίσεις». Αντίθετα, ο αντιπολιτευόμενος κεντρώος Τύπος δεν δίστασε να πανηγυρίσει την παραίτηση του Κ. Καραμανλή, αδιαφορώντας για τη συνταγματικότητα ή όχι των ενεργειών του βασιλιά. Χαρακτηριστικό το άρθρο της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ: «Η χώρα και το Στέμμα απηλλάγησαν χθες της θανάσιμου περιπτύξεως του Κ. Καραμανλή… Η χθεσινή παύσις του ευνοουμένου αποτελεί αρχήν σοφίας και ελπίδος». Ανάλογη η αρθρογραφία και του ΒΗΜΑΤΟΣ: «Με την κατάρρευσιν του σημερινού σχήματος δεν απομακρύνονται μόνον ορισμένα πρόσωπα εκ της αρχής. Καταρρέει ένα ολόκληρον καθεστώς, μια ολόκληρη κατάσταση πραγμάτων, μια ολόκληρη πολιτική».
Αυτά είναι τα 10 καλύτερα τανκς που παρήχθησαν στην ιστορία
Ο Κ. Καραμανλής αισθάνεται ότι εξυφαίνεται συνωμοσία εναντίον του. «Ελέχθησαν πολλά τότε περί παρεμβάσεως της βασιλίσσης και ωρισμένων συνεργατών μου, διά τα οποία δεν δύναμαι να αναλάβω την ευθύνην», σημειώνει αργότερα στο αρχείο του. Προσθέτει όμως ότι μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, όπου ανακοίνωσε την απόφασή του να παραιτηθεί «νευρικότητα εξεδήλωσεν εκ των υστέρων και ο Σπ. Θεοτόκης, όστις ενεθάρρυνε τον κ. Κανελλόπουλον και ωρισμένους βουλευτάς να αντιδράσουν κατά των αποφάσεων μου». Στις 16 Ιουνίου ο Κ. Καραμανλής συναντάται με τον Κ. Χοϊδά, alter ego του Παύλου, και του τονίζει ότι «η σκέψις περί χρηοιμοποιήσεως στελεχών της ΕΡΕ (σ.σ. στην κυβέρνηση που προσπαθεί να συγκροτήσει ο Παύλος για να αντικαταστήσει την κυβέρνηση Καραμανλή) επιβεβαιώνει τας φήμας περί προθέσεως διασπάσεως του κυβερνώντος κόμματος». Ο παραιτηθείς πρωθυπουργός υπογραμμίζει στον άνθρωπο-κλειδί της αυλής ότι «κατά τας πληροφορίας του, εις τα ανάκτορα μάλλον υπολογίζουν, κακώς βεβαίως, εις την διάσπασιν της πλειοψηφίας».
Στις 17 Ιουνίου ο Κ. Καραμανλής συναντάται πάλι με τον βασιλιά Παύλο και χάνει κάθε ελπίδα γεφύρωσης του χάσματος, καθώς διαπιστώνει ότι ο Παύλος δεν πρόκειται να προκηρύξει άμεσα εκλογές. Ο βασιλιάς προσανατολίζεται μάλιστα σε αναλογικό εκλογικό σύστημα, το οποίο εκ προοιμίου αποτελεί φραγμό στη δυνατότητα σχηματισμού νέας κυβέρνησης της ΕΡΕ μετά τις εκλογές. «Είναι προφανές ότι τα επιχειρήματα αυτά εχρησιμοποιούντο διά να συγκαλυφθή από μεν τους εφευρέτας των η πρόθεσις διασπάσεως της ΕΡΕ, από δε τον βασιλέα η επιθυμία να κάμη παραχωρήσεις προς την αντιπολίτευσιν», σημειώνει ο Κ. Καραμανλής. Απογοητευμένος αποφασίζει να φύγει προσωρινά από την Ελλάδα, αναχωρώντας στις 18 Ιουνίου για τη Ζυρίχη, όπου θα παραμείνει έως και τον Σεπτέμβριο, αφού προηγουμένως ζητάει από τον Παύλο να ορίσει πρωθυπουργό της «υπηρεσιακής» κυβέρνησης, η οποία όμως θα εμφανιζόταν στη Βουλή για να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, τον Παναγιώτη Πιπινέλη. «Ο βασιλεύς δεν εφάνη ικανοποιημένος από την πρότασίν μου, ο δε κ. Χοϊδάς, όστις είχε κληθή εν τω μεταξύ, επεμβαίνων κατά τρόπον ανόρμοστον, εχαρακτήρισεν ακατάλληλον τον κ. Πιπινέλην», σημειώνει ο Κ. Καραμανλής και συνεχίζει: «Είναι προφανές ότι αι αντιδράσεις κατά του κ. Πιπινέλη δεν ωφείλοντο εις την ακαταλληλότητά του, αλλά εις το γεγονός ότι είχε ήδη παρασκευασθή λύσις με άλλους συνεργάτας μου, οι οποίοι, όπως και προηγουμένως ανέφερα, ενεθάρρυναν τον βασιλέα κατά την διαφωνίαν».
Ο Καραμανλής δεν έχει άδικο να υποπτεύεται συνωμοσία. Άλλωστε από τις αρχές του 1963 οι σχέσεις του με το παλάτι έχουν πάρει πολύ άσχημη τροπή. Όπως αποκαλύπτεται από αμερικανικά έγγραφα που ήρθαν πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας, στις 31 Ιανουάριου η βασίλισσα Φρειδερίκη συναντάται με τον σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Λοκ Κάμπελ. Κατά την αναφορά του τελευταίου, η Φρειδερίκη τού παραπονείται ότι «ο Καραμανλής είναι άνθρωπος με μεγάλες ικανότητες και εξ ολοκλήρου πιστός στη μοναρχία, γίνεται όμως όλο και πιο δύσκολο να συνεργαστεί κανείς μαζί του γιατί έχει πολύ κακή κρίση». Πάντα κατά την αναφορά του Λοκ Κάμπελ, η Φρειδερίκη υποστήριξε ότι «ίσως ήλθε ο καιρός για εκλογές και μια νέα κυβέρνηση», με πρωθυπουργό είτε τον Γεώργιο Ράλλη είτε τον Σπύρο Θεοτόκη και έδωσε την εντύπωση στον σταθμάρχη της CIA ότι «αν αντιμετώπιζε μια κρίσιμη κατάσταση, το βασιλικό ζεύγος θα στρεφόταν στο στρατό σε μια τελευταία προσπάθεια να σωθεί ο θεσμός της μοναρχίας».
Οι προστριβές μεταξύ Καραμανλή και Στέμματος είχαν αρχίσει να δημιουργούνται από το 1961. Μετά τις εκλογές του έτους εκείνου που κατηγορήθηκαν για «βία και νοθεία» και την έναρξη του «ανένδοτου αγώνα» της Ένωσης Κέντρου, οι επιθέσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης κατά των ανακτόρων κορυφώθηκαν και οι βασιλείς εξέφραζαν παράπονα στον πρωθυπουργό, ότι δεν τους προστάτευε όσο έπρεπε από τις επιθέσεις αυτές, όπως και από τις επιθέσεις για τη μεγάλη προίκα που δόθηκε στην πριγκίπισσα Σοφία. Από την άλλη πλευρά, ο Κ. Καραμανλής υποστήριζε ότι το Στέμμα όφειλε για το καλό του ν’ αποφεύγει ενέργειες που το καθιστούσαν αντικείμενο αντιδικίας, είτε ενώπιον της Βουλής είτε ενώπιον των δικαστηρίων, με μηνύσεις που υποβάλλονταν κατά εφημερίδων κυρίως για «προσβολή της τιμής της βασιλικής οικογένειας». Έτσι, η νευρικότητα του βασιλικού ζεύγους αυξήθηκε, αφού πέραν των επιθέσεων της Αντιπολιτεύσεως, υπήρχαν και οι συχνές προστριβές με τον Καραμανλή.
Σε μια επιστολή του προς τον βασιλιά Παύλο, με ημερομηνία 3 Οκτωβρίου 1962, ο Καραμανλής σημείωνε μεταξύ άλλων: «Φαίνεται να επικρατή η πεπλανημένη αντίληψις ότι η μεγαλοπρέπεια ενισχύει τον Θρόνον. Συμβαίνει το αντίθετον. Η απλότης και η λιτότης εδραιώνουν τον θεσμόν». Κυρίως η βασίλισσα Φρειδερίκη είχε αρχίσει πλέον να εχθρεύεται ανοιχτά τον πρωθυπουργό. Στις 10 Μαΐου κι ενώ ο Παύλος είχε μεταφερθεί στον «Ευαγγελισμό» για εγχείρηση σκωληκοειδίτιδος, σημειώθηκε οξύτατο επεισόδιο μεταξύ Φρειδερίκης και Καραμανλή. Η βασίλισσα επέμενε να αναβληθούν οι γιορτές για τη χιλιετηρίδα του Αγίου Όρους μέχρις ότου αναρρώσει ο Παύλος. Ο Καραμανλής τής εξήγησε αυστηρά ότι αυτά ήταν θέματα της κυβέρνησης και όχι δικά της. Άλλη σύγκρουση σημειώθηκε πάλι μεταξύ τους όταν η Φρειδερίκη αξίωσε να δοθεί το κτίριο του «Κυβερνείου» της Θεσσαλονίκης στη βασιλική οικογένεια, με τη δικαιολογία ότι «Οι βασιλείς δεν μπορούν να συναγελάζωνται με κοινούς θνητούς». Ο πρωθυπουργός τής απάντησε τότε πως «αυτά είναι ξεπερασμένες αντιλήψεις».
Φυσικά ο Κ. Καραμανλής επιβεβαιώνεται αναφορικά με τον κίνδυνο επεισοδίων στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια του βασιλικού ταξιδιού, το οποίο αρχίζει στις 9 Ιουλίου. Χιλιάδες άνδρες όλων των βρετανικών υπηρεσιών ασφαλείας προσπαθούν να προστατεύσουν τον Παύλο και τη Φρειδερίκη. «Υποδοχή αστυνομικού κράτους» χαρακτηρίζεται η βρετανική κινητοποίηση από την EVENING STANDARD, ενώ το ASSOCIATED PRESS Πρες τη χαρακτηρίζει ως «το μεγαλύτερο δίκτυο ασφαλείας, το οποίον ωργανώθη ποτέ εις την Αγγλίαν». «Απίστευτα» χαρακτηρίζει τα αστυνομικά μέτρα και η γαλλική MONDE. Στην πλατεία Τραφάλγκαρ σημειώνονται αιματηρά επεισόδια. Γίνονται εκτεταμένες συγκρούσεις, καθώς η αστυνομία «κατόπιν σκληρού αγώνος κατώρθωσε να απωθήση τους διαδηλωτάς και να κλείση τας πύλας κάτωθι της Αψίδος του ναυαρχείου, αποκλείουσα ούτω την προσπέλασιν προς τα ανάκτορα» όπως γράφει την επομένη η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. «Εις την διάλυσιν των διαδηλωτών συνέβαλε και η έφιππος αστυνομία…
Βουλευτής του Ερντογάν αλλάζει την ιστορία: «Έλληνες έκαψαν την Σμύρνη»
Περί το μεσονύκτιον αι οδοί είχον εκκαθαρισθή από το πλήθος. Εν τούτοις εκατοντάδες αστυνομικοί εξηκολούθουν να περιπολούν εις τας οδούς που οδηγούν εις τα ανάκτορα. Ακαθόριστος αριθμός τραυματιών καθημαγμένων, αστυνομικών και πολιτών, μετεφέρθη εις τα νοσοκομεία. Ενώ επλησίαζε το μεσονύκτιον, αι διαδηλώσεις συνεχίζοντο και υπήρχον ενδείξεις ότι είναι δυνατόν να συνεχισθούν καθ’ όλην την νύκτα» συνεχίζει το ρεπορτάζ της εφημερίδας. Την επομένη νέος κύκλος επεισοδίων. Το πρωί συλλαμβάνεται από τη Scotland Yard η Μπέτυ Αμπατιέλου στην αποβάθρα του Westminster καθώς επιχειρεί να πλησιάσει τρέχοντας τους Έλληνες βασιλείς που επιβιβάζονται σε πλοιάριο για να κάνουν βόλτα στον Τάμεση. Κατά τη διάρκεια της ημέρας δεκάδες διαδηλωτές καταδικάζονται από τα βρετανικά δικαστήρια σε μικρά χρηματικά πρόστιμα για τα επεισόδια της προηγουμένης. Θύελλα αποδοκιμασιών το βράδυ στο θέατρο Aldwych όπου ο Παύλος και η Φρειδερίκη μεταβαίνουν συνοδεία της βασίλισσας της Αγγλίας για να παρακολουθήσουν παράσταση προς τιμήν τους, ενώπιον κοινού αυστηρά επιλεγμένου, ώστε να αποφευχθούν νέα επεισόδια.
Ιδού πώς περιγράφει τα γεγονότα εκτός του θεάτρου ο ανταποκριτής του ASSOCIATED PRESS και αναδημοσιεύει στις 11 Ιουλίου η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:
«Ισχυραί κραυγαί αποδοκιμασίας, σφυρίγματα και η κραυγή “Ζηγκ Χάιλ” (ναζιστικόν επιφώνημα: Νίκη, Ζήτω) υπεδέχθησαν την Βασίλισσαν Ελισάβετ Β΄και τον Βασιλέα Παύλον σήμερον την εσπέραν, όταν έφθασαν εις το θέατρον Aldwych , διά να παρακολουθήσουν την οργανωθείσαν τιμητικήν παράστασιν. Η Βασίλισσα εφαίνετο έκπληκτος ενώπιον του πυκνού με εχθρικήν εμφάνισιν πλήθους, αλλά δεν έδειξε συγκίνησίν τινα όταν εξήρχετο του αυτοκινήτου και επροχώρει εις την είσοδον του θεάτρου μετά του Έλληνος Βασιλέως. Ευθύς αμέσως ηκούσθησαν ισχυρότεραι αποδοκιμασίαι διά την Βασίλισσαν Φρειδερίκην, η οποία έφθασε με τον πρίγκιπα Φίλιππον εις δεύτερον αυτοκίνητον. Προηγουμένως εγένοντο και άλλαι αποδοκιμασίαι κατά την άφιξιν της Βασιλομήτορος. Ενώ τα βασιλικά αυτοκίνητα έφθαναν προ της εισόδου του θεάτρου, το πλήθος ήνοιξεν ομβρέλλας μαύρας, αι οποίαι έφερον λευκάς επιγραφάς με συνθήματα. Ενα εξ αυτών ανέφερεν: “Αποκαταστήσατε τα ανθρώπινα δικαιώματα εις την Ελλάδα”. Οι αστυνομικοί απετέλουν μίαν συνεχή γραμμήν προ του πλήθους και ενίοτε συνέπλεκον τας χείρας των. Εις ελαχίστην απόστασιν υπήρχον εν εφεδρεία έφιππα αποσπάσματα αστυνομικών. Εν τούτοις, δεν εσημειώθησαν ταραχαί πέραν των θορυβωδών εκδηλώσεων. Ενώ η Ελισάβετ και ο Βασιλεύς ΙΙαύλος εισήρχοντο εις το θέατρον, το πλήθος ετραγουδούσε ρυθμικώς το “Ζηνκ Χάιλ”. Σπανίως είναι δυνατόν Βασίλισσα της Μεγ. Βρεταννίας να έχη παραστή εις παρομοίαν υποδοχήν από τους υπηκόους της εντός της πρωτευούσης της. Ο Βασιλεύς Παύλος εμειδία ενώ ανήρχετο τας βαθμίδας της κλίμακος μετά της Βασιλίσσης, η οποία έφερε διάδημα με αδάμαντας και λευκόν γούνινον επενδύτην υπεράνω τού εκ ταφτά ενδύματος της. Έφερεν επίσης τον ελληνικόν μεγαλόσταυρον του Σωτήρος. Η Βασίλισσα Φρειδερίκη απεπειράθη έναν χαιρετισμόν διά της χειρός και εμειδίασε προς το πλήθος. Εις απάντηοιν εδέχθη καταιγισμόν αποδοκιμασιών. Ολίγα άτομα την επευφήμησαν και αντεχαιρέτησαν αλλά αι ασθενείς ζητωκραυγαί των εχάθησαν εις την γενικήν κραυγήν αποδοκιμασίας. Τα πλήθη ηρκέσθησαν εις τας αποδοκιμασίας και το ρυθμικόν επιφώνημά των και δεν απεπειράθησαν να διασπάσουν την αστυνομικήν ζώνην. Η αστυνομία, εξ άλλου, δεν προσεπάθησε να κατασιγάση τας εκδηλώσεις. Εντός του θεάτρου οι Βασιλείς επευφημήθησαν από το επιλεγέν διά την παράστασιν κοινόν. Ο Βασιλεύς Παύλος και ο πρίγκιψ Φίλιππος έφερον αυλικήν ενδυμασίαν με βραχείαν μαύρην μεταξωτήν περισκελίδα και το παράσημον της Περικνημίδος…».
