Η λιτότητα χωρίς χαλάρωση ούτε κατά ένα ευρώ ως τις 31 Δεκεμβρίου του 2023 είναι σύμφωνα με πληροφορίες το βασικό «κρυφό» σημείο της προ-συμφωνίας που επιτεύχθηκε στη Μάλτα. Επιπλέον, η κυβέρνηση φέρεται να αποδέχτηκε ότι το ΔΝΤ θα έχει τον πρώτο λόγο στην αξιολόγηση που θα γίνει το «δεύτερο μισό» του 2018 και θα κρίνει, όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, τα μέτρα του 2019. Κρίσιμος θα είναι ο ρόλος του Ταμείου από φέτος το φθινόπωρο. 

Η διαρκής λιτότητα ως το 2023 προκύπτει από το γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος φέρεται να συμφώνησε σε πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα έξι χρόνια, αρχής γενομένης από το 2018, που είναι ήδη συμφωνημένο από το 2015. 

Μάλιστα χθες κυβερνητικοί κύκλοι επιχειρούσαν να προετοιμάσουν το έδαφος για την παραδοχή αυτή παρουσιάζοντας περίπου ως επιτυχία το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά δέχτηκε πενταετή παράταση της λιτότητας ως το 2023 (το 2018 ήταν γνωστό) αντί για δεκαετή ως το 2028 που ζητούσε ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. 

Η εκπρόσωπος του τελευταίου είπε την Δευτέρα ότι το Βερολίνο θέλει πρώτα η Ελλάδα να εκτελέσει τα μέτρα που συμφωνήθηκαν και μετά να εξεταστεί η ελάφρυνση του χρέους. Η επιφυλακτική αυτή στάση από πλευράς Σόιμπλε απομακρύνει το ενδεχόμενο τα δύσκολα μέτρα, όπως κυρίως οι περικοπές στις συντάξεις, να ψηφιστούν μετά τη λεγόμενη «συνολική συμφωνία» (global deal) στο Eurogroup της 22ας Μαϊου. Κομισιόν και κυβέρνηση είχαν συμφωνήσει να αφήσουν τις συντάξεις γα μετά, διαφώνησαν όμως ΔΝΤ και Βερολίνο και τώρα αναγκαστικά τα μέτρα θα πάνε πριν τις 22 του μηνός.

Έτσι, με βάση τα νέα δεδομένα το χρονοδιάγραμμα έχει ως εξής:

-21 Απριλίου: Στις 12 το μεσημέρι η EΛΣΤΑΤ θα παρουσιάσει το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 που αναμένεται πάνω από 3,5% του ΑΕΠ έναντι στόχου 0,5%. Ο Επίτροπος της ΕΕ Πιέρ Μοσκοβισί «πρόλαβε» τις ανακοινώσεις αναρτώντας στο προσώπικό του ιστολόγιο την Δευτέρα την πρόβλεψη ότι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016 θα είναι «τουλάχιστον 3%, έξι φορές πάνω από το στόχο». Ο επίτροπος επαινεί τον πρωθυπουργό για τα «πάνω από 200 μέτρα μεταρρυθμίσεων» που έχει λάβει η κυβέρνησή του από το 2015, πολύ περισσότερα από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.  

-22-23 Απριλίου είναι το Σαββατοκύριακο κατά το οποίο κορυφώνεται η Εαρινή Σύνοδος του ΔΝΤ στην Ουάσινγκτον. Όλοι οι βασικοί παίχτες -πιθανότατα- παρουσία του κ. Τσακαλώτου θα συζητήσουν το περίγραμμα των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους.

-24 Απριλίου: Αναμένεται η επίσημη επιβεβαίωση του πλεονάσματος του 2016 από την Eurostat.

-25 Απριλίου: Δύο μέρες μετά τη λήξη της Συνόδου του ΔΝΤ, σειρά έχει η επιστροφή της τρόικας στο Χίλτον και η συζήτηση για όλα τα εκκρεμή θέματα (ΔΕΗ, εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις, εργαλειοθήκες) τα οποία θα συμπεριληφθούν και στο μνημόνιο με το Ταμείο (MEFP).

-Αρχές Μαΐου: Aν οι διαπραγματεύσεις του Χίλτον κινηθούν με ταχείς ρυθμούς και φτάσουμε σε τεχνική συμφωνία (staff-level-agreement) τότε θα συγκληθεί ένα έκτακτο Eurogroup για να την επικυρώσει. 

-10-21 Μαΐου: Ψήφιση των δύσκολων πολυνομοσχεδίων με τα μέτρα από τη Βουλή, συμπεριλαμβανομένων των περικοπών σε αφορολόγητο και συντάξεις. Το ΔΝΤ, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, δεν ζητάει πια επιστολή από τη ΝΔ για τα μέτρα μετά το 2018. Σε κάθε περίπτωση  αναμένεται «μετωπική» μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων.  

-22 Μαΐου: Μετά τη ψήφιση από τη Βουλή, το προγραμματισμένο Eurogroup των Βρυξελλών θα μπορούσε να σφραγίσει τη συμφωνία-πλαίσιο για το χρέος και να δρομολογήσει κατά τμήματα, με βάση προαπαιτούμενες ενέργειες (prior actions), την εκταμίευση των δόσεων από ΕΕ και ΔΝΤ.  

-8 Ιουνίου: Αν υπάρχει συνολική συμφωνία (με ΔΝΤ και χρέος), το Συμβούλιο της ΕΚΤ για τη νομισματική πολιτική το οποίο θα γίνει στo Ταλίν της Εσθονίας μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να μπει στην ποσοτική χαλάρωση (QE). Στη συνέχεια, η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιχειρήσει ακόμη και μια δοκιμαστική έξοδο στις αγορές με πενταετή ομόλογα τον Ιούλιο. 

-7 Σεπτεμβρίου: Αν για οποιοδήποτε λόγο το χρονοδιάγραμμα πάει πίσω η επόμενη ευκαιρία για ένταξη στο QE είναι το προγραμματισμένο Συμβούλιο νομοσματικής πολιτικής της ΕΚΤ στην Φρανκφούρτη. Σε αυτή την περίπτωση η δοκιμαστική έξοδος στις αγορές πάει για Οκτώβριο και «τρακάρει» με την 3η αξιολόγηση, τον Προϋπολογισμό του 2018 και το ανοιχτό ενδεχόμενο το ΔΝΤ (που θα είναι πια ο βασικός «παίχτης» του προγράμματος) να επαναφέρει θέμα μέτρων για την επόμενη χρονιά λόγω χαμηλότερης ανάπτυξης το 2017 έναντι των προβλέψεων.