Tο προσχέδιο της ανακοίνωσης του Eurogroup της 22ας Μαΐου, που απορρίφθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, προέβλεπε δεσμεύσεις για δυσθεώρητα πλεονάσματα -3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και 2,2% από το 2023 έως το 2060.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει αναφορά στην πιθανότητα ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ, ενώ επαναλαμβάνεται με απόλυτη σαφήνεια ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για την ελάφρυνση του χρέους δεν θα επιφέρουν κόστος για τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.
Ακόμη τονίζεται ότι θα ληφθούν στο τέλος του τρέχοντος προγράμματος «υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς υλοποίησης και στον βαθμό που κριθεί απαραίτητο να ληφθούν».
Στο προσχέδιο της ανακοίνωσης καταγράφονται αρκετές λεπτομέρειες για την ελάφρυνση του χρέους, όπως:
- οι Ακαθάριστες Χρηματοδοτικές Ανάγκες (GNF) θα πρέπει να παραμείνουν χαμηλότερα από το 15% του ΑΕΠ,
- την πιθανότητα κατάργησης του πέναλτι για την επαναγορά ομολόγων του 2012,
- την επιστροφή των κερδών από SMP και ANFA,
- πιθανή παράταση του χρόνου αποπληρωμής ορισμένων δανείων (κυρίως του EFSF) για ένα διάστημα από 0 έως 15 ετών, με τον αριθμό «μηδέν» να είναι σβησμένος, καθώς όπως έγινε αργότερα γνωστό ο «καυγάς» ήταν για το εάν θα είναι «0» ή «1».
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλούν και ορισμένα σημεία του προσχεδίου τα οποία δεν έκανε αποδεκτά ο Π. Τόμσεν, ο οποίος προσθέτει τη δική του εκδοχή που λέει τα ακόλουθα: «Το ΔΝΤ θα προτείνει σύντομα στο διοικητικό του συμβούλιο την έναρξη, επί της αρχής, ενός προληπτικού προγράμματος 14 μηνών, με την κωδική ονομασία «Stand By Arrangement»». Αυτό σημαίνει -όπως ανέφερε και το «Πρώτο Θέμα» την Κυριακή- ότι οι εκταμιεύσεις θα μπορούν να γίνονται μόνο όταν το ΔΝΤ θα λάβει ικανοποιητικές διασφαλίσεις από το Eurogroup για τη λήψη μέτρων που εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και εφόσον η Ελλάδα συνεχίζει να εφαρμόζει το πρόγραμμα.
