Η Πρωταπριλιά είναι η μόνη ημέρα του έτους που μπορούμε να λέμε ψέματα άφοβα και χωρίς συνέπειες, καθώς και να κάνουμε καλοπροαίρετες φάρσες αν και μερικές φορές τα πράγματα μπορεί να ξεφεύγουν από τα όρια.
Η προέλευση αυτού του «παράξενου» εθίμου δεν είναι σαφής, αλλά είναι ευρέως διαδεδομένο ότι οι ρίζες του μπορούν να αναζητηθούν πίσω στη ρωμαϊκή περίοδο. Φαίνεται ότι η γιορτή είναι στενά συνδεδεμένη με τον ερχομό της άνοιξης, όπως αναφέρει το BBC.
Οι αρχαίοι Ρωμαίοι και οι Κέλτες ήταν οι πρώτοι που εξάσκησαν την «τεχνική» της φάρσας περίπου την περίοδο της Εαρινής Ισημερίας. Οι Γάλλοι επίσης δίνουν αντίστοιχο νόημα στην 1η Απριλίου, ονομάζοντάς την ωστόσο όχι Πρωταπριλιά αλλά Ψάρι του Απριλίου (Poisson d'Avril).
«Μακαρόνια φυτρώνουν σε δέντρο»
Η πιο πετυχημένη φάρσα που έχει καταγραφεί ίσως να είναι αυτή του βρετανικού τηλεοπτικού δικτύου BBC το 1957, που παρουσίασε σοδειές μακαρονιών στην Ελβετία.
Συγκεκριμένα εκείνη τη χρονιά το BBC πρόβαλε ένα ρεπορτάζ στο οποίο μία οικογένεια στο καντόνι Ticino της Ελβετίας μάζευε τα μακαρόνια της χρονιάς που είχε καλλιεργήσει σε δέντρα.
Στα πλάνα φαίνονταν γυναίκες να τραβούν προσεκτικά σειρές σπαγγέτι από το δέντρο και να τις απλώνουν στον ήλιο για να στεγνώσουν.
Πολλοί τηλεθεατές όμως δεν είδαν την αστεία πλευρά του ρεπορτάζ και άσκησαν κριτική στο BBC για την εκπομπή. Κάποιοι άλλοι όμως μπήκαν στον πειρασμό να ανακαλύψουν πού μπορούν να αγοράσουν τα φρέσκα μακαρόνια.
Την όλη φάρσα ενορχήστρωσε ο παρουσιαστής Richard Dimbleby, ο οποίος απευθυνόμενος στο βρετανικό κοινό που τότε δεν ήταν πολύ συνηθισμένο στην «εξωτική» αυτή λιχουδιά, τους έπεισε ότι το τέλος του Μαρτίου είναι μία περίοδος με πολύ άγχος για τους καλλιεργητές ζυμαρικών σε όλη την Ευρώπη, καθώς το ψύχος μπορεί να επηρεάσει τη γεύση τους.
Επίσης εξήγησε ότι κάθε ίνα μακαρονιού πάντα μεγαλώνει στο ίδιο μήκος χάρη σε πολυετή δουλειά από γενιές καλλιεργητών.
Αυτή η φάρσα ίσως αποτελεί μία από τις πρώτες περιπτώσεις που η τηλεόραση έδειξε την επιρροή που μπορεί να έχει στον κόσμο.
