Σε μια μικρή πόλη της Αλάσκας, το Σκαγκγουέι, τα χαρτονομίσματα δεν έχουν αξία. Και αυτό γιατί έχουν ένα δικό τους σύστημα συναλλαγών που βασίζεται στα... μπουμπούκια της ερυθρελάτης.
Το δέντρα αυτά, όπως αναφέρει το , βρίσκονται στο Εθνικό Ιστορικό Πάρκο του Κλοντάικ. Κάθε άνοιξη, οι ντόπιοι μαζεύουν τα μπουμπούκια, τα οποία εκτός από τα ευεργετικά για την υγεία στοιχεία που έχουν, χρησιμοποιούνται και σαν νόμισμα!
Όποιος έχει άκρες ερυθρελάτης, μπορεί να τις πουλήσει και να πάρει μετρητά, ωστόσο οι κάτοικοι της πόλης τα χρησιμοποιούν για να ανταλλάζουν προϊόντα μεταξύ τους.
Η ανταλλαγή αυτή ξεκίνησε από τη φυλή Tlingit, μέλη της οποίας έφτιαχναν τσάι με τις άκρες αυτές που είναι πλούσιες σε βιταμίνη C.
Στο τέλος της δεκαετίας του 1770, τα πολύτιμα μπουμπούκια χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργηθεί μια μπίρα, η οποία θα προφύλασσε τους ναυτικούς από αρρώστιες όπως το σκορβούτο. Έχει όμως και άλλες αντιμικροβιακές ιδιότητες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο φαγητό, σαν ρόφημα ή σε κρέμες.
Καθώς δεν υπάρχει εμπορική αγροτική οικονομία στην Αλάσκα, η συγκομιδή των μπουμπουκιών της ερυθρελάτης είναι ο μόνος τρόπος να βγάλουν κέρδος από τη γη.
Εκτός αυτού, η άλλη πηγή εσόδων των ντόπιων είναι ο τουρισμός.
Για όποιον βρεθεί στη Σκαγκγουέι, καλό είναι να έχει μαζί του λίγα μπουμπούκια, τα οποία μάλιστα μπορεί να βρει κάποιος και στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην οροσειρά της Ροδόπης.
Το δέντρο αυτό επίσης βρίσκεται και σε άλλα δάση της Ρωσίας και της Σκανδιναβίας.
