Σας το εξομολογούμαι από την αρχή: Δεν τρελλαίνομαι για την Πάολα… Όχι γιατί πιστεύω ότι δεν έχει ταλέντο, φωνή, εμφάνιση, παρουσία στην πίστα…

Τα περισσότερα από τα προσόντα αυτά τα έχει. Και όπου είναι ισχνά, προσπαθεί -φιλότιμα και με επαγγελματισμό- να τα εξελίξει και να τα αναβαθμίσει.

Αν, λοιπόν, δεν την είχαν αγγίξει οι “αγιογράφοι”, το κορίτσι θα ήταν μια χαρά. Την ζημιά της την έκανε ό Γιώργος Λιάνης. Ιδιαίτερα επιρρεπής στις “αγιογραφίες”, από την εποχή που έγραφε εκείνες τις επικολυρικές κειμενολεζάντες κάτω από τις γυμνές φωτογραφίες της Ζωής Λάσκαρη, αντλώντας -πιθανώς- την έμπνευσή του από την “Νανά” του Ζολά ή τον “Μεγάλο Ανατολικό” του Εμπειρίκου.

Αυτή τη φορά έγραψε για την Πάολα και την ανέβασε στα τέλη του περασμένου καλοκαιριού και στις Πρέσπες, όπου την αναγόρευσε και στο κεντρικό πρόσωπο της όλης διοργάνωσης.

Αλλά δεν του έφταναν μόνο τα λαϊκά της… Την έβαλε να τραγουδήσει και κομμάτια από τους “μεγάλους”. Τους πάρα πολύ “μεγάλους”… Εκεί φάνηκε ότι η Πάολα είναι “ημιτελής” … Της λείπει η φλέβα μιας βαθύτερης -υποδόρειας- επαφής με το λαϊκό τραγούδι, που είτε την έχεις είτε δεν την έχεις. Και το κορίτσι -μια χαρά κατα τα άλλα- αποδεικνύει μέχρι τώρα ότι δεν την έχει…

Στο ίδιο “πατρόν”, που έφτιαξε ο Γιώργος Λιάνης για τις εκδηλώσεις των Πρεσπών, έραψε και ο Σπύρος Παπαδόπουλος την εκπομπή του πριν από δύο εβδομάδες στον ΣΚΑΪ.

Ένα μεγάλο μέρος από τον θησαυρό του Ελληνικού τραγουδιού, τον έριξαν στα πόδια της Πάολας.

Ο πήχυς ανέβηκε πολύ. Και σε κάποια τραγούδια -κατά το αναμενόμενο για τους υποψιασμένους- πέρασε από κάτω.

Μέχρι που ήρθε η μαγική στιγμή: Ένα νεύμα έγινε και η ροκ γιαγιά, με το σκαμμένο από τη ρυτίδα πρόσωπο, την μπαντάνα στο κεφάλι και τα περίεργα μπιχλιμπίδια στα χέρια, βγήκε μπροστά και τίναξε την πίστα στον αέρα!…

Η Γιώτα Γιάννα ανέβηκε από το “βελούδινο υπόγειό” της, εκεί που σωστά την τοποθέτησε ο ποιητής Γιώργος Χρονάς, πήρε το σκουριασμένο παλιομοδίτικο μικρόφωνο, που είχε απομείνει από το “Ένατον” της Εθνικής Οδού και έλαμψε απόκοσμα, περίεργα, ανατριχιαστικά σχεδόν.

“Ποια είναι αυτή η τρελλόγρια, που τραγουδάει δίπλα στην Πάολα;” Μου είπε ο 18χρονος ανηψιός μου.  Και μετά βυθίστηκε στην ακρόαση, χωρίς να χρειαστεί να πάρει απάντηση ή να μου το ξαναπεί.

“Βροχή τα παράπονα, τα λόγια σου τ’ άπονα, βροχή…”

Κι’ ήταν το θέαμα αλλόκοτο, αλλά το ακρόαμα μαγικό!…

Να τι έλειπε από την Πάολα, Γιώργο Λιάνη: Μία Γιώτα Γιάννα, ως “προστιθέμενη αξία”. Αποκρουστική σχεδόν στη μορφή, βγαλμένη από τα τώλ του undergound λαϊκού τραγουδιού και από τα μισοχαλασμένα μικρόφωνα, που χωρούσαν όμως φωνές με βαρύ μέταλλο και συναίσθημα, που έσπαζε κόκκαλα, που έκοβε φλέβες και ανέβαζε στο στήθος λυγμούς!

Για όσους δεν πρόλαβαν το απίστευτο ντουέτο Πάολας – Γιώτας Γιάννα, ιδού: Με ένα “κλικ” είναι στα αυτιά σας.