«Λένε ότι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να έχει ένας πυγμάχος, είναι η καρδιά. Ο Φράνκι όμως έλεγε "δείξε μου έναν πυγμάχο που να έχει μόνο καρδιά και θα σου δείξω έναν άντρα που περιμένει να τις φάει γερά". Πιστεύω ότι όλα αυτά τα χρόνια συνάντησα μονάχα έναν πυγμάχο, ο οποίος ήταν όλος καρδιά», αναφέρει ο βετεράνος Έντι (Μόργκαν Φρίμαν), μιλώντας για τον «Επικίνδυνο» Ντίλαρντ στο ξεκίνημα της εξαιρετικής ταινίας «Million Dollar Baby» του Κλιντ Ίστγουντ.

O Τζες Μάιρον Ουίλαρντ, ο οποίος γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 29 Δεκεμβρίου του 1881, στην φτωχική κομητεία Pottawatomie του Κάνσας, ήταν ένας πυγμάχος όλος καρδιά.

H «Μεγάλη Λευκή Ελπίδα»

Δεν γνώρισε τον πατέρα του, ο οποίος πέθανε δύο μήνες πριν γεννηθεί, και μεγάλωσε στο ράντσο του δεύτερου συζύγου της μητέρας του, Ελάιζα Στόκερ, δουλεύοντας ως πραγματικός «καου-μπόι» των αρχών του 20ου αιώνα μέχρι την εξαιρετικά προχωρημένη ηλικία των 29 ετών, όταν ξεκίνησε πραγματικά από το πουθενά την πυγμαχία. Παντρεμένος από τον Μάρτιο του 1908 με τη γειτόνισσά του, Χάτι Έβανς, πολύ ψηλός (σχεδόν δύο μέτρα) και δυνατός σαν Ηρακλής, με πράο, φιλικό χαρακτήρα όπως αναφέρουν οι μαρτυρίες, χωρίς όμως τεχνική κατάρτιση και με δυσκολία στην αντιμετώπιση πιο έμπειρων αντιπάλων.

Από τον Δεκέμβριο του 1908, όταν ο Τζακ Τζόνσον νίκησε τον Τόμι Μπερνς στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας και έγινε ο πρώτος μαύρος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών στην Ιστορία του μποξ, οι θαυμαστές του σπορ στις Ηνωμένες Πολιτείες αναζητούν την «Μεγάλη Λευκή Ελπίδα» (σύμφωνα με την μνημειώδη φράση του διάσημου συγγραφέα Τζακ Λόντον), τον πυγμάχο δηλαδή ο οποίος θα κατάφερνε να πάρει τον τίτλο από τον αντιδημοφιλή «νέγρο», κάτι το οποίο προσπάθησε και απέτυχε εμφατικά, επανερχόμενος από απόσυρση, ο μεγάλος Τζιμ Τζέφρις στον «Αγώνα του Αιώνα», στις 4 Ιουλίου του 1910 στο Ρίνο.

O πυγμάχος που νίκησε τον Τζακ Τζόνσον

Στις 5 Απριλίου του 1915, μπροστά σε ένα πλήθος δεκάδων χιλιάδων θεατών στην Αβάνα της Κούβας, ο παγκόσμιος πρωταθλητής Τζακ Τζόνσον καλείται να υπερασπιστεί τον τίτλο του απέναντι στον σχεδόν 34χρονο «Γίγαντα του Pottawatomie», o οποίος έχει γίνει γνωστός με αρνητικό τρόπο όταν τον Αύγουστο του 1913 σκότωσε με μια γροθιά τον Τζακ «Μπουλ» Γιανγκ στο Βέρνον της Καλιφόρνια, σε αναμέτρηση διάρκειας... 45 γύρων! Ο Τζες Ουίλαρντ δεν διαθέτει την τεχνική και την ταχύτητα του θεωρούμενου ως ανίκητου Τζόνσον, ωστόσο είναι ακούραστος, με «ατσάλινο» σαγόνι και ψυχή πραγματικού πρωταθλητή, εκμεταλλεύεται την κούραση και την εξάντλησή του Τζακ Τζόνσον από την αφόρητη ζέστη μετά τον 20ο γύρο και τελικά στον 26ο, με ένα τρομερό χτύπημα με το δεξί στο σαγόνι, τον ρίχνει στο καναβάτσο και του παίρνει τον τίτλο, με τους εκστασιασμένους θεατές να εισβάλλουν στο ρινγκ για να τον αποθεώσουν.

«Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει τέτοιο σφυροκόπημα»

Ο Ουίλαρντ διατήρησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή για πάνω από τέσσερα χρόνια, αν και τον υπερασπίστηκε επισήμως μόνο κόντρα στον Φρανκ Μόραν, στο θρυλικό «Madison Square Garden» τον Μάρτιο του 1916, μέχρι να βρεθεί στον δρόμο του ο Τζακ Ντέμπσεϊ, ο εκπληκτικός μποξέρ - είδωλο της δεκαετίας του '20, σε έναν αγώνα ανθολογίας στο Τολέδο του Οχαΐο την 4η Ιουλίου του 1919. Ο Τζες έχει «πατήσει» τα 37, το ύψος και το βάρος του έχουν αρχίσει να μετατρέπονται σε μειονεκτήματα, δεν έχει δώσει σοβαρά ματς τα τελευταία έτη, την ώρα που ο 24χρονος «Kid Blackie» είναι διψασμένος για τη «ζώνη» και σε τρομακτική κατάσταση. Ο πρώτος γύρος της μεταξύ τους αναμέτρησης είναι πραγματικό σφαγείο, ο Ντέμπσεϊ με το φοβερό αριστερό χουκ ρίχνει επτά φορές στο καναβάτσο τον αντίπαλό του, κάτι το οποίο δεν είχε συμβεί ποτέ μέχρι εκείνη την ημέρα, διαλύοντας του σαγόνι και πλευρά.

Στην πλέον εντυπωσιακή επίδειξη κουράγιου στην Ιστορία της πυγμαχίας, ο Ουίλαρντ βρίσκει τα ψυχικά αποθέματα να σηκωθεί από το σκαμνί παρά την ασύλληπτη «τιμωρία» που δέχθηκε στον πρώτο γύρο και να αντέξει για δύο ακόμη, φτύνοντας στην κυριολεξία αίμα και σπασμένα δόντια σε κάθε γροθιά του αντιπάλου του, μέχρι να αποσυρθεί πριν τον 4ο, δίνοντας πάντως το χέρι του στον Τζακ, τον νέο παγκόσμιο πρωταθλητή. Τους επόμενους μήνες, οι «υπερασπιστές» του επέμεναν ότι ο Ντέμπσεϊ είχε γεμίσει με πηλό τα γάντια του, ενώ η... άλλη πλευρά ότι ο τραυματισμός του Τζες δεν ήταν τόσο σοβαρός.

Μετά το Τολέδο - Ο αγώνας με τον Φλόιντ Τζόνσον

Ο «Γίγαντας του Pottawatomie» σταμάτησε να πυγμαχεί επαγγελματικά μετά τη συντριβή του από τον Τζακ Ντέμπσεϊ ωστόσο επανήλθε στην ενεργό δράση τον Μάιο του 1923, στα 41.5 του, με απροσδόκητη και θεαματική νίκη επί του 23χρονου Φλόιντ Τζόνσο,ν μπροστά σε 63.000 κατάπληκτους θεατές στο «Yankee Stadium». Αποσύρθηκε τελικά τον Ιούλιο εκείνου του έτους, όταν ο Λούις Άνχελ Φίρπο τον έβγαλε νοκ-άουτ στο Νιου Τζέρσεϊ. Ο Ουίλαρντ έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 1968 στο Λος Άντζελες, σε ηλικία 87 ετών, ενώ το 2003 μπήκε στο International Boxing Hall of Fame (με ρεκόρ 26 - 6 - 1).

O γεννημένος σαν σήμερα, πριν 136 χρόνια, Τζες Ουίλαρντ δεν υπήρξε πραγματικά κορυφαίος πυγμάχος. Ξεκίνησε να μαθαίνει τα βασικά του αθλήματος με μεγάλη καθυστέρηση, είχε αργά πόδια, τεχνική και αντίληψη κάτω του μετρίου, βασιζόταν καθαρά στο ύψος και τη δύναμή του, έτσι όταν η αντοχή του ξεκίνησε να μειώνεται, δεν μπορούσε να τα βάλει στα ίσα με νεότερους και πιο «πεινασμένους» αντιπάλους. Κανένας άλλος άντρας όμως δεν θα έβρισκε το κουράγιο να σηκωθεί από το σκαμνί του έπειτα από εκείνον τον αδυσώπητο πρώτο γύρο με τον Τζακ Ντέμπσεϊ στη «σφαγή» του Τολέδο και το δύσκολο κοινό της πυγμαχίας, παρότι θέλει να βλέπει τον Μοχάμεντ Αλί να «χορεύει» στο ρινγκ, τον Ρόκι Μαρτσιάνο να φτάνει το τρομερό ρεκόρ νικών του στο 49-0, τον Τζορτζ Φόρμαν να επιστρέφει στα 46 του και να κερδίζει τη ζώνη, έχει επίσης, παραδοσιακά, αδυναμία στους μποξέρ που παίζουν μόνο με καρδιά...

Πηγή: Sdna.gr