Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που σχεδόν δεν θα μπορούσε κανείς μέχρι σήμερα να εικάσει. Oύτε θα το πίστευε με ευκολία όποιος δέχονταν την πληροφορία. Ας μην ξεχνάμε ότι μια πανάκριβη τσάντα Vuitton είναι το αντικείμενο του πόθου εκατομμυρίων γυναικών σε όλο τον κόσμο, σύμβολο κύρους και κοινωνικής καταξίωσης…

Τι σχέση μπορεί να έχει λοιπόν ο θεσσαλικός κάμπος, το βαμβάκι, τα Φάρσαλα, μια ελληνική εταιρία με ένα διάσημο οίκο μόδας ειδών πολυτελείας που ιδρύθηκε το 1840 πωλώντας είδη ταξιδιού και συνεχίζει μέχρι σήμερα με σειρές τσαντών, δερμάτινων ειδών και pret a porter ρούχα; Πόσο μάλλον όταν ο οίκος ανήκει πλέον στον όμιλο LVMH τον οποίο διαχειρίζεται ο πάμπλουτος και πανίσχυρος σε παγκόσμιο επίπεδο Γάλλος επιχειρηματίας Μπερνάρ Αρνό;

Αν δε, σκεφτεί κανείς ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του οίκου Louis Vuitton είναι οι απομιμήσεις – η εταιρία ισχυρίζεται ότι το 99% των προϊόντων που κυκλοφορούν, ειδικά οι established τσάντες με διάσημο διακριτικό μονόγραμμα, είναι πλαστές και μόλις το 1% αυτών είναι γνήσιο -, το πιο πιθανό θα ήταν η σύνδεση της Vuitton με τα Φάρσαλα και το βαμβάκι τους να κινούσε σοβαρές υποψίες για μια καραμπινάτη υπόθεση «μαϊμού»!

Κι όμως υπάρχει πολύ σοβαρή πιθανότητα ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό – αρχικά της τάξεως του 10-20% των τσαντών της νέας κολεξιόν του διάσημου οίκου της Louis Vouiton που θα κυκλοφορήσουν για τη σεζόν φθινόπωρο/χειμώνας 2025 να έχουν παραχθεί εξ ολοκλήρου από βαμβάκι που θα έχει καλλιεργηθεί στον θεσσαλικό κάμπο!

Η κλωστοϋφαντουργία Επίλεκτος, με διακριτικό τίτλο «STIAFILCO» και οι θυγατρικές της οι οποίες δραστηριοποιούνται στην εκκόκκιση σύσπορου βαμβακιού, την παραγωγή και εμπορία εκκοκκισμένου βάμβακος, την παραγωγή και εμπορία νημάτων και τον εξευγενισμό νημάτων, βρίσκονται κοντά στην ολοκλήρωση μιας συμφωνίας ορόσημο με τον όμιλο LVMH για λογαριασμό του οίκου Louis Vouiton. Συγκεκριμένα, εδώ και κάποιους μήνες είναι στο στάδιο σοβαρών συζητήσεων με την εταιρία – στις 25 Οκτωβρίου τα στελέχη της Vuitton επισκέφτηκαν τις εγκαταστάσεις της Επίλεκτος και τα χωράφια που παράγουν βαμβάκι και να ελέγξουν αν πληρούνται οι περιβαλλοντικές προδιαγραφές που έχουν θέσει – για την πιθανότητα παραγωγής των νημάτων του υφάσματος ύψους αρχικά ως 20% της ετήσιας παραγωγής όλων των πολυτελών τσαντών του οίκου από βαμβάκι της Επίλεκτος.

Και τι έχει το βαμβάκι Φαρσάλων που το ζητά η Louis Vuitton;

Είναι 100% οργανικό!

Η Επίλεκτος είναι η μοναδική καθετοποιημένη και πράσινη κλωστοϋφαντουργία στην Ευρώπη, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο ο κ. Ευριπίδης Δοντάς, πρώην Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Επίλεκτος Κλωστοϋφαντουργία και νυν Πρόεδρος της Επίλεκτος Ενέργεια, μιλώντας στο mononews.gr. Η παραγωγή του βαμβακιού στα χωράφια, από όπου εφοδιάζεται η κλωστοϋφαντουργία το βαμβάκι, είναι βιολογική· γίνεται χρήση μόνο οργανικών λιπασμάτων, ενώ πληρούνται όλες οι περιβαλλοντικές προδιαγραφές και κατά το στάδιο της εκκόκκισης.

Και το 100% οργανικό βαμβάκι το χρειάζεται η Louis Vuitton προκειμένου να πετύχει τους στόχους βιωσιμότητας που έχει θέσει μέχρι το 2030· στόχος του ομίλου είναι έως τότε να αντικαταστήσει τα νήματα που χρησιμοποιούνται για το ύφασμα που βρίσκεται μέσα στις τσάντες με πρώτες ύλες από 100% βαμβάκι, πολιτική την οποία σκοπεύει να επεκτείνει σε όλα της προϊόντα. Αξίζει σε αυτό το σημείο να διευκρινιστεί ότι μέχρι σήμερα τα νήματα για το εσωτερικό των τσαντών του οίκου είναι από συνθετικό και βαμβάκι και παράγονται στην Ασία.

Εφόσον η συμφωνία με την Επίλεκτος ολοκληρωθεί, οι πρώτες παραδόσεις κλωστών θα γίνουν στις αρχές του 2025. Αυτή θα είναι η πρώτη φάση της συμφωνίας, καθώς, εφόσον όλα πάνε καλά, οι ανάγκες της Louis Vuiton για ύφασμα από ενεργειακά ουδέτερο και βιολογικό βαμβάκι θα είναι αυξανόμενες μέχρι το 2030, και αφορούν τόσο όλη την παραγωγή τσαντών όσο και τη σειρά των ρούχων, και η Επίλεκτος προφανώς ενδιαφέρεται να τροφοδοτήσει αυτές τις μελλοντικές αυξημένες ανάγκες.

Ο κ. Δοντάς μιλώντας επί του θέματος στο onlarissa.gr δήλωσε ότι «δεν έχει να προσθέσει κάτι επιπλέον, καθώς οι συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη και δεν είναι ακόμη κάτι ανακοινώσιμο».

Στροφή στην χρυσή λίρα κάνουν οι Έλληνες: Πού έχει φτάσει η τιμή της

Η συνεργασία αυτή, εφόσον ευοδώσει, θα αποτελέσει σημαντικό ορόσημο στην πορεία των δύο εταιριών, της ελληνικής και της γαλλικής. Για την ελληνική το όφελος είναι ευκόλως αναγνωρίσιμο – το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για ολόκληρο τον κλάδο της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας και την παραγωγή ελληνικού βαμβακιού. Αν δε, λάβει κανείς υπόψη ότι οι πληροφορίες για την επικείμενη συνεργασία με την Louis Vuiton έρχονται στο φως της δημοσιότητας σχεδόν ταυτόχρονα με δημοσιεύματα που θέλουν την Επίλεκτος να παλεύει για τη διάσωσή της το θέμα αποκτά ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον! Πιο αναλυτικά, η ελληνική εταιρία, παρά τον καθετοποιημένο χαρακτήρα της με εκκοκκιστήρια, κλωστήρια, βαφεία, με άμεση πρόσβαση στην πρώτη ύλη του ποιοτικού ελληνικού βαμβακιού και εξαγωγικό προσανατολισμό διάγει την πιο δύσκολη στιγμή της ιστορίας της, καθώς διατηρεί υπέρογκο δανεισμό και ήδη έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές σε τράπεζες, προμηθευτές και εργαζόμενους. Το σημαντικό διακύβευμα μιας τέτοιας συνεργασίας με την Louis Vuiton μπορεί να γίνει εύκολα κατανοητό την ώρα που η Επίλεκτος παλεύει για μια άμεσα επιτυχή αναδιάρθρωση των χρεών του ομίλου και την απόκτηση του απαραίτητου κεφαλαίου για την επανεκκίνηση των δραστηριοτήτων της εταιρίας.

Για τη γαλλική δε εταιρία, η στροφή σε ενεργειακά ουδέτερο και βιολογικό βαμβάκι και οι στόχοι βιωσιμότητας για το 2030, αποτελούν ένα ακόμη ορόσημο στην τεράστια διαδρομή της.

Η Louis Vuitton ιδρύθηκε, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, το 1840 πωλώντας είδη ταξιδιού. Η ιστορία δε του ίδιου του Louis Vuitton είναι άκρως κινηματογραφική… Ο Louis που γεννήθηκε το 1821 στο Λαβάν της Ανατολικής Γαλλίας ήταν πάμφτωχος· σε ηλικία 14 ετών αναζήτησε την τύχη του στο Παρίσι και μη έχοντας «φράγκο» στην τσέπη διάνυσε τα 400 χιλιόμετρα της διαδρομής πεζοπορώντας.

Ποιος να φανταζόταν τότε την εξέλιξη της ιστορίας· μοιάζει θα έλεγε κανείς με αυτή του Επίλεκτου στη φάση που διανύει…

Ας ξαναγυρίσουμε όμως στον μικρό Louis.

Το 1837 προσελήφθη ως μαθητευόμενος στην εταιρεία Μαρεσάλ, που κατασκεύαζε είδη ταξιδιού. Έμαθε τα κόλπα της δουλειάς και το 1854 έστησε τη δική του εταιρεία κατασκευής μπαούλων και βαλιτσών. Τα προϊόντα του γρήγορα ξεχώρισαν για την ποιότητα, το φινίρισμα και τον επώνυμο χαρακτήρα τους, αφού υπήρχε τυπωμένο πάνω τους το λογότυπο της εταιρείας. Ήταν ελαφρά και αδιάβροχα. Το 1885 άνοιξε το πρώτο του υποκατάστημα στο Λονδίνο και η εταιρεία του άρχισε να αποκτά σταδιακά παγκόσμια φήμη μέχρι και τον θάνατό του το 1892.

Στην εταιρεία τον διαδέχεται ο γιος του Ζορζ, ο οποίος την απογείωσε και την έκανε γνωστή παγκοσμίως. Έως το 1914 είχε ανοίξει υποκαταστήματα στα μεγάλα οικονομικά κέντρα της εποχής: Νέα Υόρκη, Αλεξάνδρεια, Ουάσιγκτον, Βομβάη και Μπουένος Άιρες. Την εποχή αυτή λάνσαρε τις τσάντες Steamer Bag, που μπορούσαν να χωρέσουν σε μία μεγάλη βαλίτσα ρουχισμού. Το 1932 λάνσαρε τις τσάντες μεταφοράς σαμπάνιας, που ακόμη και σήμερα είναι δημοφιλείς ως τσάντες χειρός.

Μετά και τον δικό του θάνατο το 1936 τη διεύθυνση ανέλαβε ο δικός του γιος του και εγγονός του ιδρυτή της εταιρείας Gaston-Louis Vuitton. Η εποχή της τρίτης γενιάς είναι αμφιλεγόμενη· κατά πάσα πιθανότητα ο οίκος θα ήθελε να την ξεχάσει καθώς κατηγορήθηκε για συνεργασία με τους Ναζί και ιδιαίτερα με το κατοχικό καθεστώς του Βισύ. Μεταπολεμικά, η εταιρεία άρχισε να κατασκευάζει όλη την γκάμα των δερμάτινων αξεσουάρ, από πορτοφόλια ως τσάντες και τσαντάκια.

Το 1987 η εταιρεία έχασε τον οικογενειακό της χαρακτήρα· συνενώθηκε με την εταιρεία ποτών Moet et Chandon and Hennessy. Μια νέα εποχή ξεκίνησε που οδήγησε στο ορόσημο της εξαγοράς από τον όμιλο LVMH· το 1997 η Louis Vuiton εισήλθε στον χώρο του επώνυμου έτοιμου ενδύματος και παρουσίασε την πρώτη της κολεξιόν. Το 1998 ο Marc Jacobs έγινε art director της εταιρίας ενώ το 2003 ο Takashi Murakami έφερε το multicolor monogram canvas που αποτελείται από το μοτίβο σε 33 διαφορετικά χρώματα πάνω σε άσπρο ή μαύρο καμβά.

Αναμένουμε, ειδικά εμείς εδώ στην περιφερειακή ενότητα Λάρισας, να δούμε κατά πόσο το 2025 μέλει να γίνει το επόμενο ορόσημο στην μακρά διαδρομή του οίκου Louis Vuiton και κατά πόσο αυτό θα σημαδέψει και θα καθορίσει την τύχη της δικής μας κλωστοϋφαντουργίας Επίλεκτος…