H πρώτη Κυριακή των Νηστειών, με τη Χριστιανοσύνη να τιμά την αναστήλωση των εικόνων από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα, που σηματοδότησε το τέλος της Εικονομαχίας. Φέτος, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, αποφάσισε ο εορτασμός να μην πραγματοποιηθεί στη Μητρόπολη Αθηνών, αλλά στη Μονή Πετράκη, στον απόηχο της ψήφισης του Νομοσχεδίου για την ισότητα στον πολιτικό γάμο.
Μετά από απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου η «Κυριακή της Ορθοδοξίας» φέτος εορτάσθηκε χωρίς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και εκπροσώπους της πολιτικής ηγεσίας, στην Μονή Πετράκη, αντί της Μητρόπολης Αθηνών, σπάζοντας την παράδοση δεκαετιών. Αν και δεν αναφέρθηκε ρητά από την Ιεραρχία – η επιλογή της Μονής Πετράκη, η οποία δεν υπόκειται σε πρωτόκολλο -, θεωρείται ότι έγινε έπειτα από την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη, η Συνοδική Θεία Λειτουργία τελέσθηκε το πρωί, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, ιερουργούντων των Συνοδικών Μητροπολιτών Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσοστόμου, Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου και Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονος.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Συνοδικός Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός, οποίος υπογράμμισε μεταξύ άλλων πως «Βλέπομε ότι μέσα στην Εκκλησία υπάρχει χώρος για όλους. Όλοι βρίσκονται μέσα μας. Και ολόκληρος ο άνθρωπος μεταβαίνει εκ του θανάτου εις την ζωήν μπαίνοντας στην Εκκλησία, όπως λέει ένας σύγχρονος Αγιορείτης λόγιος.
Ναι, είναι ο κόσμος μας σήμερα ατομοκεντρικός. Ναι, κυριαρχεί η εικονική πραγματικότητα, στην οποία το ανθρώπινο πρόσωπο είναι αδιάφορο, καθώς μένουμε στο “φαίνεσθαι”. Οι νέοι μας ζούνε την βία ως εξοικείωση και συνήθεια στα εικονικά παιχνίδια. Η κοινωνία των προσώπων έχει υποκατασταθεί από την επικοινωνία, κι αυτή συνήθως των παραλλήλων μονολόγων, όπου το μήνυμα δεν προσλαμβάνεται, καθότι εκλείπει η θέαση του προσώπου του άλλου, η καρδιακή ενσυναίσθηση, η διάθεση να ιδωθεί ο πλησίον αγαπητικά. Ο ατομοκεντρικός πολιτισμός έχει θεοποιήσει την επιθυμία του “εγώ”. Γι᾽ αυτό και η Ορθοδοξία παραμένει μία διαρκής υπενθύμιση ότι πληρότητα ζωής δεν υπάρχει χωρίς Χριστό και χωρίς πλησίον, χωρίς την εμπειρία της κοινότητας η οποία ξεκινά από την λειτουργία, και αποδίδει και φανερώνει την αξία του προσώπου ως πολύτιμου και μοναδικού για τον κόσμο και τον χρόνο”, τόνισε ο Σεβασμιώτατος.
“Είναι, εν τέλει, εορτή αναστοχασμού η Κυριακή της Ορθοδοξίας. Σε έναν κόσμο, ο οποίος έχει την εντύπωση ότι το πρόσκαιρο του χρόνου και του πολιτισμού είναι αυτό που καλούμαστε να ακολουθήσουμε, η Ορθοδοξία επιμένει στο διαρκές που μας δίδει η παράδοσή μας. Μας καλεί να υπερασπιστούμε με όλο μας το είναι “την εν Σταυρώ θείαν κένωσιν”[ Δ᾽ Ωδή Κανόνος του Όρθρου του Μεγάλου Σαββάτου.] του Χριστού ως πρότυπο για να ζήσει με νόημα και πληρότητα ο κόσμος. Χωρίς θυσία, χωρίς μέτρο και άσκηση, χωρίς αγώνα να συναντήσουμε το πρόσωπο του πλησίον μας και να το διακονήσουμε υπερβαίνοντας τα δικαιώματα, χωρίς να διακρίνουμε το διαρκές της χαράς που έρχεται όταν αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τον άλλο και τον κόσμο, αλλά και όταν συγχωρούμε χωρίς κρατούμενα, αν σκοπός μας είναι μόνο η ευχαρίστηση εκ της απολαύσεως, τότε η παρακμή των καιρών μας θα κρατήσει. Και θα μας συμπαρασύρει σε έναν ηθικό και υπαρξιακό μηδενισμό, κάνοντάς μας να χάσουμε την πνευματική μας ιδιοπροσωπία, που δεν μπορούμε να την περιορίσουμε στην διανοητική πρόοδο, αλλά καλούμαστε να την δούμε στην εμπειρία της κοινωνίας των προσώπων”, επεσήμανε.
