Τώρα που καταλάγιασε λίγο η σκόνη από τα αποκαΐδια της Παναγίας των Παρισίων, δυο λόγια. Λυπάμαι που θα μολύνω τη θλίψη και τη στεναχώρια του μέσου προβληματισμένου από την καταστροφή της με τις μισανθρωπικές σκέψεις μου, αλλά όσο σοκαριστική και αν είναι η σκέψη του να καταστρέφει ο σύγχρονος homo sapiens κάτι που στέκεται εκεί για σχεδόν δέκα αιώνες, στο τέλος της ημέρας δεν δίνω την παραμικρή δεκάρα αν δεν υπάρχει απώλεια ανθρώπινης ζωής.
Και νομίζω ότι ο μέσος πολίτης αυτού του κόσμου θα έπρεπε να κάνει ακριβώς το ίδιο. Παράδοξο να χαρακτηρίζεται μισανθρωπική αυτή η σκέψη; Ίσως. Ωστόσο, shit happens. Σε όλο το μήκος της ιστοριογραμμής.
Διαβάστε περισσότερα στο
