Στο Στάδιο Ντα Λουζ της Λισαβόνας, η Εθνική Ελλάδας κέρδιζε την οικοδέσποινα Πορτογαλία με 1-0 στον τελικό του Euro 2004, κάνοντας ολόκληρη την υφήλιο να παραμιλά και τους απανταχού Έλληνες να πλημμυρίζουν από περηφάνια.
Η μοναδική ομάδα του Οττο Ρεχάγκελ, έχοντας αποκλείσει στα ημιτελικά τη Τσεχία στην παράταση και στα προημιτελικά την τότε πρωταθλήτρια Ευρώπης Γαλλία, ήρθε αντιμέτωπη στους ισχυρούς Πορτογάλους του 19χρονου τότε Κριστιάνο Ρονάλντο, του Λουίς Φίγκο, του Λουίς Ντέκο και του Ρούι Κόστα.
Στα πιο αξιοσημείωτα ήταν το γεγονός πως η «γαλανόλευκη», στην πρεμιέρα της διοργάνωσης είχε επικρατήσει με 2-1 της Πορτογαλίας χάριν στα γκολ των Καραγκούνη και Μπασινά.
Στην πορεία, ισοπαλία εναντίον της Ισπανίας (1-1), ήττα από την Ρωσία (2-1) και δύο νίκες στους προημιτελικούς και ημιτελικούς εναντίον της Γαλλίας, (1-0) και της Τσεχίας (1-0). Πρωταθλήτρια Ευρώπης με επτά γκολ υπέρ και τέσσερα κατά.
Μετά το «κάζο» της πρεμιέρας, Πορτογάλοι αλλά και απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι ανέμεναν πως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, με τους Ίβηρες να παίρνουν «εκδίκηση» από την ήττα της πρεμιέρας και κατακτώντας στο «σπίτι» της το βαρύτιμο τρόπαιο.
Ωστόσο, οι Έλληνες διεθνείς και ο προπονητής τους είχαν αντίθετη άποψη. Στον τελικό, το σκηνικό ήταν πολύ παρόμοιο, με τους Έλληνες ποδοσφαιριστές, ενωμένοι σαν γροθιά να μπαίνουν αποφασισμένοι να ολοκληρώσουν την επική κατάκτηση, κάτι που κατάφεραν με την κεφαλιά του Αγγελου Χαριστέα μετά από κόρνερ του Μπασινά στο 57`.
Με το σφύριγμα της λήξης, εκατομμύρια Έλληνες σε όλο τον κόσμο ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς και ξεχύθηκαν στους δρόμους εκστασιασμένοι με την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου που σήκωσε στον ουρανό της Λισαβόνας ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδας, Θοδωρής Ζαγοράκης.
Να σημειωθεί πως μέχρι το 2004, η Εθνική εμφανίστηκε μόλις σε δύο μεγάλες διοργανώσεις, ένα Παγκόσμιο Κύπελλο το 1998 και ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 1980, και στις δύο είχε αποκλεισθεί στον πρώτο γύρο.
