Ο Ευρωπαϊκός Τύπος κατακεραυνώνει τον Ρ.Τ.Ερντογάν για την στάση του απέναντι στα ανθρώπινα διακαιώματα και τους συμμάχους του.

 Συγκεκριμένα, η Guardian υποστηρίζει σε άρθρο της πως η υπεροψία του Ρ.Τ. Ερντογάν έχει αποσταθεροποιήσει ένα έθνος με καίρια περιφερειακή σημασία και προσθέτει.:

Η ύβρις προκαλεί τη νέμεση, όπως πίστευαν οι αρχαίοι Έλληνες. Πρόκειται για ένα μάθημα ζωής για τον Τούρκο Πρόεδρο που φαίνεται ανίκανος να κατανοήσει ότι η χώρα του παραπαίει σε μια άβυσσο που ο ίδιος δημιούργησε. Η Ε.Ε. εκφράζει ιδιαίτερες ανησυχίες για την κατάσταση στην Τουρκία ιδιαίτερα για τις σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ερντογάν και για τη δέσμευσή του σε μια συμφωνία για την ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών από τη Συρία προς την Ευρώπη. Ανησυχίες εκφράζουν και για την προσέγγιση που διατηρεί αναφορικά με το Κυπριακό, τα ενεργειακά οικόπεδα της ανατολικής Μεσογείου αλλά και για την εχθρότητά του προς συμμάχους της περιοχής, όπως η Ελλάδα, το Ισραήλ και η Αίγυπτος. Οι απειλές του Τούρκου Προέδρου να εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ και να αναζητήσει νέους συμμάχους στη Μόσχα και στο Πεκίνο έχουν οξύνει τις εντάσεις και όλα αυτά τα προβλήματα θα μπορούσαν να επιδεινωθούν πολύ εύκολα, εκτιμά η έγκριτη βρετανική εφημερίδα.

Σε σχετικό άρθρο της γαλλικής εφημερίδας Le Figaro και του αρθρογράφου Renaud Girard για την τουρκική κρίση, ο αρθρογράφος παίρνει θέση σημειώνοντας ότι στο ζήτημα της Τουρκίας του Ερντογάν, ο Τραμπ έχει δίκιο. Ο νέος Σουλτάνος προσπαθεί επί του παρόντος να εκβιάσει το ΝΑΤΟ, διαμηνύοντας προς όλες τις κατευθύνσεις ότι μπορεί να βρει άλλους ισχυρούς στρατηγικούς εταίρους. Εάν αυτό που σκέφτεται είναι η Ρωσία, ο δρόμος του δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, υπογραμμίζεται στο εν λόγω δημοσίευμα.

Και τούτο γιατί θα πρέπει πρώτα να καταπιεί ένα μεγάλο διπλωματικό αγκάθι και να δεχτεί όπως είναι τη Συρία του Μπάαθ του Μπασάρ ελ-Άσαντ, την πτώση του οποίου ο Τούρκος Πρόεδρος επιδιώκει από το 2012. 

Επιπλέον, επισημαίνονται διαφορές των δύο χωρών, αφενός στις σχέσεις με το Ισραήλ, αφετέρου σε θέματα ανεξιθρησκίας.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το «έγκλημα» του Άντριου Μπράνσον είναι ότι ήθελε ειρηνικά να μιλήσει για τη χριστιανική πίστη του. Ο πάστορας κατηγορείται ότι ήταν μέρος μιας συνωμοσίας με σκοπό τη διαίρεση του τουρκικού έθνους. Σε μια χώρα όπου οι χριστιανοί αντιπροσωπεύουν λίγο περισσότερο από το 1% του πληθυσμού, ενώ πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ήταν η πρώτη περιοχή μετά την Παλαιστίνη που εκχριστιανίστηκε, επισημαίνει ο αρθρογράφος, υπενθυμίζοντας την αρμενική γενοκτονία και τους διωγμούς των Ελλήνων.

Και το άρθρο καταλήγει: Για να ζήσει με ειρήνη και ευημερία η Μέση Ανατολή χρειάζεται θρησκευτική ανεκτικότητα. Ο ισλαμο-εθνικισμός του Ερντογάν αρνείται να το δεχθεί. Η κυβέρνησή του δεν έχει αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, η οποία, ωστόσο είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός (και του οποίου οι Γενικοί Πρόξενοι των ΗΠΑ υπήρξαν τότε έντρομοι αυτόπτες μάρτυρες). Ο Ντ. Τραμπ δεν σκοπεύει να θυσιάσει τον πάστορα στον βωμό της στρατηγικής συνεργασίας με την Τουρκία -και έχει δίκιο. Επειδή οι σύμμαχοι που δεν μοιράζονται τις ίδιες αξίες με εσένα, πάντα καταλήγουν να στρέφονται κάποτε εναντίον σου.