Νέα σύνορα για την Ελλάδα ετοιμάζονται αυτή την εποχή και από πίσω κρύβονται οι Γερμανοί και οι Ευρωπαίοι, όπως σχολιάζει ο αδέσμευτος δημοσιογράφο Γιώργος Τράγκας.

«Γερμανοί και γενικότερα οι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι είναι συζητήσιμα και παζαρεύσιμα τα νότια σύνορά μας προκειμένου να τα έχουν καλά με τον περιφερειακό πελάτη τους που είναι η Τουρκία» αναφέρει.

Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του Γιώργου Τράγκα.:

«Η ατμόσφαιρα έχει στοιχεία μιας άλλης εποχής. Μυρίζει, αν και φθινόπωρο, καλοκαίρι του 1974. Τότε ο «Αττίλας» πριόνιζε στην Κύπρο τον νησί της Αφροδίτης. Εδώ στην Αθήνα περνούσαν το κατώφλι του Κορυδαλλού οι πρωταίτιοι πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου. Οι πρόγονοι, η μήτρα που γέννησε το μωρό της Ρόουζμαρι.

Δηλαδή τη Χρυσή Αυγή. Τότε η πυραυλάκατος «Ευνίκη» μετέφερε τους πραξικοπηματίες, τους «Τυράννους» από τη Τζια στον Πειραιά, και από εκεί στις φυλακές Κορυδαλλού.

Εκεί, νύχτα είδα τον Παπαδόπουλο και τους άλλους «κορυφαίους» της επταετίας να διαβαίνουν το κατώφλι και μερικοί σωφρονιστικοί υπάλληλοι να τους χαιρετάνε στρατιωτικά και σε στάση προσοχής.

Δεν είχαν ακόμη πιστέψει ότι αυτοί ,που μπροστά τους έτρεμε ένας λαός, πήγαιναν φυλακή. Η Κύπρος σπάραζε. Αιμόφυρτος ο Κυπριακός Ελληνισμός, ενώ οι αρχές στην Αθήνα συλλάμβαναν τον Δημήτρη Ιωαννίδη και τον μετέφεραν στην εισαγγελία, στην οδό Σανταρόζα. Μαζί του ο Παρασκευάς Μπόλαρης που πέθανε (26 Αυγούστου 2018) πρόσφατα αφού πρώτα μου εξομολογήθηκε τι κουμάσι, πόσο πράκτορας ήταν ο Ιωαννίδης. Τώρα τι σύμπτωση λες και η μια εποχή αντιγράφει την άλλη.

Ο Ερντογάν προσαρτά Αμμόχωστο μετά από 46 χρόνια. Οι μπουλντόζες ανοίγουν τα Βαρώσια, και στην Αθήνα καταδικάζονται οι κλώνοι των Απριλιανών, και η αστυνομία τους παρακολουθεί για να τους συλλάβει μόλις εκδοθούν οι ποινές.

Τότε, ξεχασμένος σήμερα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έδινε μάχες με τα σταγονίδια. Έτσι έλεγαν τους χουντικούς που συνωμοτούσαν ακόμη.

Όλους αυτούς που εξουδετέρωσε ο Ευάγγελος Αβέρωφ. Τότε βόλεψε να φτάσουμε στην εθνική τραγωδία της Κύπρου, η επτάχρονη δικτατορία. Τώρα βόλεψε να επιβληθεί καλά η δεκάχρονη οικονομική τυραννία, η Χρυσή Αυγή. Μια οικονομική τυραννία που οδηγεί νομοτελειακά σε εθνικό ακρωτηριασμό. Ήδη κουβεντιάζουμε παραχώρηση του μισού εναέριου χώρου του Αιγαίου υπό το πρόσχημα να μην συμβεί κάποιο ατύχημα στις εναέριες εμπλοκές ελληνικών με τουρκικά μαχητικά.

Ήδη πάμε να μιλήσουμε για διαχωρισμό και οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών. Αυτό που λέγαμε παλιά οριοθέτηση μόνο της υφαλοκρηπίδας, τώρα έγινε οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών.

Το τουρκολιβυκό σύμφωνο, αν και ο Σάρατζ φεύγει τέλη του μηνός από την Τρίπολη, πρωτοκολλήθηκε επίσημα στον ΟΗΕ και αποτελεί μια πραγματικότητα που περνάει πάνω και κάτω από τα ελληνικά νησιά. Ουδείς γνωρίζει ποια είναι πλέον η επήρεια, δηλαδή η κυριαρχία μας σε πολλά από τα νησιά της Δωδεκανήσου. Δένδιας και Τσαβούσογλου συμφώνησαν να ξεκινήσουν τις διερευνητικές, αλλά η Αθήνα δεν ανακοινώνει τίποτα ούτε για τα πρακτικά των συμφωνηθέντων στο Βερολίνο ούτε για το μέχρι πού μπορούν να φτάσουν οι συζητήσεις και οι υποχωρήσεις προς την Τουρκία.

Είχα ρωτήσει τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, μέσα στο Προεδρικό, για το θέμα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας του Τίτο και για το πού μπορούν να φτάσουν οι εξελίξεις. Και μου είχε απαντήσει «νεαρέ τώρα αρχίζουν».

Πάντα φοβόταν την αναθεώρηση των συνόρων στα Βαλκάνια και γενικά στην περιοχή. Αυτήν την εποχή, «μαγειρεύονται» τα νέα σύνορά μας. Οι Γερμανοί και γενικότερα οι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι είναι συζητήσιμα και παζαρεύσιμα τα νότια σύνορά μας προκειμένου να τα έχουν καλά με τον περιφερειακό πελάτη τους που είναι η Τουρκία. Μπορεί να φαίνεται ότι αυτοί που κουβεντιάζουν με την Άγκυρα είμαστε εμείς.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ο κ Δένδιας, κάποιοι στρατηγοί μας στο ΝΑΤΟ. Στην πραγματικότητα όμως, αυτοί που κουβεντιάζουν για τη δική μας κρατική οντότητα, αυτοί που συζητούν και παζαρεύουν τα εθνικά και κυριαρχικά δικαιώματα, είναι οι Γερμανοί.

Αυτοί που μετέτρεψαν την πατρίδα μας από ανεξάρτητο και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε προτεκτοράτο από το οποίο χυδαία ο Ερντογάν ζητάει περιουσιακά στοιχεία. Η τριμερής του Βερολίνου παραμένει επιμελώς μυστική. Όπως δεν γνωρίζουμε αν οι υποχωρήσεις στον αέρα και στη θάλασσα του Αιγαίου είναι η εισαγωγή ενός συνυποσχετικού που θα πάει στη Χάγη με όλα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις της Τουρκίας.

Λένε ότι μια εποχή αντιγράφει την άλλη. Θυμάμαι τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να προστάζει τον τότε υπουργό Εξωτερικών Σαμαρά να συνοδοιπορεί και να ακολουθεί πιστά τον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας στη διάλυση της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας.

Ο Μητσοτάκης φώναζε τότε στον Σαμαρά: «Αντώνη κοντά στον Γκένσερ». Τότε πήραμε την πρώτη κρυάδα από τους Ολλανδούς που πρώτοι αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», για να φτάσουμε το μνημόνιο και στην παράδοση του ονόματος «Μακεδονία». Τώρα, δεν γνωρίζουμε πόσα θα δώσουμε. Απλά βλέπουμε τον Ερντογάν να αρπάζει.

Παραμονές κρίσιμων Αμερικανικών εκλογών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ευθυγραμμιστεί πλήρως με τους Δημοκρατικούς και την ομάδα Μπάιντεν, Σόρος, Γκέιτς και Κλίντον. Ο κόσμος ζει ακόμα στην πραγματική και εικονική πραγματικότητα του covid19.

Ο ιός υπάρχει, στους περισσότερους είναι ασυμπτωματικός, αλλά τα συστήματα υγείας δοκιμάζονται δυνατά και κλυδωνίζονται σε όλο τον κόσμο. Παγκόσμιοι οικονομικοί οργανισμοί προβλέπουν διεύρυνση των ανισοτήτων, περισσότερη φτώχεια και πείνα για τους πολλούς, περισσότερα δισεκατομμύρια για το κλαμπ των δισεκατομμυριούχων.

Έχει δίκαιο ο Ντόναλντ Τραμπ που φωνάζει ότι «όπως μάθαμε να ζούμε με την γρίπη πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με τον covid19». Ο κινέζικος ιός, ο ιός που δραπέτευσε από την Γιουχάν, ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα, ενώ τα εμβόλια αναμένεται να είναι στην αγορά το ένα μετά το άλλο από τον ερχόμενο Δεκέμβριο έως τα μέσα του 2021.

Τα μονοκλωνικά αντισώματα που πήρε από την εταιρεία (Regeneron) των Ελλήνων ο Τραμπ, φαίνεται ότι είναι πολύ ικανό φάρμακο, όπως λέει και ο γνωστός λοιμωξιολόγος Άντονι Φάουτσι. Έχει προκαλέσει εντύπωση, πάντως, η ατάκα του σοβαρού αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Μάικ Πενς στο debate με την Καμάλα Χάρις. Είπε ότι ο κ Μπάιντεν είναι «μαριονέτα του Πεκίνου», κάτι που κουβεντιάζεται πάρα πολύ στην Αμερική.»