Ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων μπήκε σε νέα φάση από το 1991 όταν και το νεοσύστατο τότε κράτος ανεξαρτητοποιήθηκε από την Γιουγκοσλαβία, επιλέγοντας ως όνομα του το «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αυτή η κίνηση της γείτονας ήταν η απαρχή του «Σκοπιανού» ζητήματος.

Τι σημαίνει ο όρος «erga omnes» που ακούμε και γιατί δεν έχει πλέον καμία σημασία, αφού ο Α.Τσίπρας δέχθηκε την ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» για τα Σκόπια; 

Στο ρωμαϊκό δίκαιο έχει τις ρίζες του το «erga omnes» και σημαίνει «έναντι πάντων» ή «έναντι όλων». Σε μια πρώτη ανάγνωση λοιπόν, η Ελλάδα ζητούσε και ζητά από την πΓΔΜ να αλλάξει το σύνταγμά της και να χρησιμοποιήσει το νέο όνομα που συμφωνήθηκε, διεθνώς και εγχώρια για όλες τις χρήσεις.

Πάγια θέση της Ελλάδας στη διαπραγμάτευση για το ονοματολογικό ήταν να γίνει αποδεκτό το «erga omnes». Δηλαδή η ονομασία που θα επιλεγόταν να έχει την ίδια ισχύ έναντι όλων αλλά και στο εσωτερικό των Σκοπίων. Κάτι που οι Σκοπιανοί αρνούντο.

Τώρα δεν έχουν πλέον κανένα λόγο να το αρνηθούν: Θα λέγονται «Μακεδόνες», θα έχουν «μακεδονική γλώσσα» και θα έχουν όλα αυτά που θα τους χαρακτηρίζουν ως διάδοχο κράτος της αρχαίας Μακεδονίας.

Με τις υγείες μας...