Είναι θυσία ευαρεστήσεως προς τον Θεό. Συμβολίζει την ανάταση της ψυχής προς τον Θεό κυρίως όταν προσευχόμαστε.
Ο Προφητάναξ Δαυίδ λέγει στον 140ο Ψαλμό του: “Κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν Σου”.
Ο Ιερέας όταν παίρνει στα χέρια του το θυμιατό λέει χαμηλόφωνα την εξής ευχή:
«Θυμίαμα Σοι προσφέρομεν Χριστέ ο Θεός εις οσμήν ευωδίας πνευματικής, ο προσδεξάμενος εις το υπερουράνιόν Σου θυσιαστήριον, αντικατάπεμψον ημίν την χάριν του Παναγίου Σου Πνεύματος».
Την ώρα του θυμιάματος όλοι οι πιστοί ευχόμαστε, όπως ο καπνός φεύγει προς τα πάνω ψηλά, έτσι και η προσευχή μας παρακαλούμε το Θεό να φτάσει ψηλά στο θρόνο Του.
Κείμενο:
