Μαρτυρία Γέροντος Ισιδώρου, Ηγουμένου Ιεράς Μονής Βαρλαάμ, Μετεώρων
«Ευτύχησα μία φορά να δω τον Γέροντα, όταν ο μακαριστός Μητροπολίτης Κέρκυρας, κυρός Πολύκαρπος, πριν χρόνων ικανών, ταξιδεύοντας από Θεσσαλονίκη στην Κέρκυρα, επισκέφθηκε την Μονή μας, συνοδευόμενος από τον γέροντα Παΐσιο και διανυκτέρευσαν στην Μονή μας.
Θυμάμαι, την απλότητα του Γέροντα, αλλά και την διάκριση που είχε. Μπροστά στον Δεσπότη, σχεδόν δεν μίλησε. Μιλούσε ο Δεσπότης και ο Γέροντας μας π. Χαρίτων.
Παρατήρησα και το εξής: Εμείς στην Μονή μας, όταν μας επισκέπτεται Επίσκοπος σε ημέρα νηστείας, καταλύομε οίνον και έλαιον. Η ημέρα εκείνη, που ήλθε ο γέροντας Παΐσιος με τον άγιο εκείνο Επίσκοπο, ήταν Τετάρτη βράδυ και μαγειρέψαμε λαδερά φαγητά.
Εγώ, νέος μοναχός τότε, η αλήθεια είναι ότι σκέφτηκα ότι θα τον σκανδαλίσωμε, διότι τον φανταζόμουν απρόσιτο και αυστηρό περί τα ταύτα. Έφαγε, χωρίς καν να σχολιάση.
Εκείνο που σχολίασε και το σχόλιο του το έκανε στον π. Ιλαρίωνα, που συχνά τον επισκεπτόταν στο Άγιον Όρος, ήταν το κελλί που τον φιλοξενήσαμε. Το χαρακτήρισε σαν πολυτελείας. Και πώς ήταν το κελλί αυτό;
Ένα ξύλινο κρεββάτι, ένα τραπέζι, μία καρέκλα, ένα πατάκι μπροστά από το κρεββάτι και το παράθυρο είχε κουρτίνες φτειαγμένες στους αργαλιούς της Μονής Βυτουμά, με δικέφαλο.
Ας είναι ευλογημένη η ημέρα που τον γνωρίσαμε. Μας δίδαξε με την σιωπή του και την διάκριση που ιδιαιτέρως τον διέκρινε».
Από το βιβλίο: Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ (ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ-ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ-ΔΙΔΑΧΕΣ) – ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΒΙΩΜΑ 3
