Στην απογοήτευση και κόπωση που επικρατεί στη Γερμανία σχετικά με τις επιπλοκές στη διαδικασία εμβολιασμών αναφέρεται η Süddeutsche Zeitung, η οποία σημειώνει:
«Η ψυχή έχει ουσιαστικά επιβαρυνθεί από όλη αυτή την αξιολόγηση κινδύνων. Ποια η διαφορά αν εμφανιστεί μια συγκεκριμένη επιπλοκή σε οκτώ ανθρώπους μέσα σε ένα εκατομμύριο ή σε οκτώ μέσα σε εκατό χιλιάδες ή μόλις σε χιλιάδες περιπτώσεις;
Η πραγματική διαφορά είναι τεράστια αλλά σε συναισθηματικό επίπεδο δεν υπάρχει διαφορά: όλοι οι κίνδυνοι φαντάζουν ίδιοι. Είτε είναι υπαρκτοί είτε όχι, το συναίσθημα δεν κάνει διαβαθμίσεις. Το εμβόλιο της ΑstraZeneca θα παραμείνει επομένως το εμβόλιο που συνδέεται κάπως με τις θρομβώσεις και με ένα αίσθημα αναστάστωσης όταν κάποιος, ακόμη και πεπεισμένος για τα οφέλη, κάνει την ένεση.»
Στη συνέχεια το σχόλιο αναφέρεται και στο κλίμα που επικρατεί σε καθημερινές συζητήσεις γύρω από τον εμβολιασμό σημειώνοντας: «Κάποιοι συγκρίνουν το γερμανικό χάος του εμβολιασμού με την κατασκευή του αεροδρομίου του Βερολίνο και λένε σαν αστείο ότι θα ξαναβρεθούν όλοι μαζί σε μεγάλες παρέες το 2027, όταν θα έχουν όλοι εμβολιαστεί (…)».
Handesblatt: «To παράδοξο της Μαγιόρκας»
Την απόφαση για άρση της ταξιδιωτικής απαγόρευσης για τη Μαγιόρκα σχολιάζει η Handelsblatt: «Στην Γερμανία απαγορεύεται να πάω για μπραντς με μερικούς φίλους. Αλλά επιτρέπεται να συνωστιστώ με εκατοντάδες αγνώστους στον πρωινό μπουφέ ενός ξενοδοχείου στη Μαγιόρκα.
Κι αυτό γιατί η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε ότι η Μαγιόρκα και μερικά άλλα μέρη δεν αποτελούν περιοχές υψηλού κινδύνου. Αμέσως χιλιάδες έσπευσαν να κάνουν κρατήσεις πτήσεων και ξενοδοχείων (…) Κι έτσι στις διακοπές του Πάσχα θα μπορούν εκεί οι να πάνε σε ξενοδοχεία, εστιατόρια και μπαρ, αν και στη Γερμανία απαγορεύεται».
Το σχόλιο ασκεί κριτική στην λογική του μαζικού τουρισμού και κλείνει με τις εξής σκέψεις: «Αν η γερμανική κυβέρνηση θέλει να επιτρέψει τις διακοπές, θα υπήρχαν άλλες, πολύ καλύτερες δυνατότητες: οι διακοπές σε εξοχικά ή το ελεύθερο κάμπινγκ θα ενείχαν πολύ λιγότερους κινδύνους από τις διακοπές σε ξενοδοχείο.
Το ίδιο ισχύει και για την εστίαση σε εξωτερικούς χώρους και για τις ιδιωτικές συναντήσεις στο ύπαιθρο. Το να κλείνεις τα μάτια στο τι κάνουν οι Γερμανοί στο εξωτερικό είναι μια πολύ κακή ιδέα».
