Μετά από πέντε ημέρες πληγμάτων ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν η Τεχεράνη διατείνεται πως οι βαλλιστικοί της πύραυλοι σπέρνουν τον τρόμο στην καρδιά του προαιώνιου εχθρού της και το Τελ Αβίβ βομβαρδίζει συστηματικά από τον αέρα στόχους σε ολόκληρη την ιρανική επικράτεια, πιέζοντας για την σύνθλιψη του θεοκρατικού καθεστώτος.
Η ένταση στη Μέση Ανατολή από τα ξημερώματα απέκτησε και έντονο αμερικανικό «χρώμα», καθώς η ανάρτηση του Ντόναλντ Τραμπ που κάλεσε σε εκκένωση της ιρανικής πρωτεύουσας έφερε στο προσκήνιο σενάρια για έναν πόλεμο, που θα ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια της περιοχής.
Αναπόφευκτο χτύπημα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν-Το Ισραήλ θα τροποποιήσει μαχητικά F-15EX για να φέρουν βόμβες διείσδυσης GBU-57
Οι ΗΠΑ του Τραμπ, ο οποίος επί μακρόν διατείνεται πως οι πόλεμοι είναι καταστροφικοί και ενάντια στους δικούς του πολιτικούς τρόπους -άσχετα εάν ούτε ο πόλεμος στην Ουκρανία τελείωσε σε μία ή 100 ημέρες- έχουν σήμερα μία στρατηγική επιλογή ανάλογη της ισχύος και της στρατιωτικής δυναμικής τους.
Η Ουάσιγκτον έχει την επιλογή να τελειώσει με στοχευμένα χτυπήματα το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και μαζί του πιθανότατα να φέρει κοινωνική εξέγερση στη χώρα ή να «σύρει» με ένα πολύ αυστηρότερο τρόπο σε διαπραγματεύσεις το υπάρχον καθεστώς το οποίο θα έχει απόλυτη πλέον γνώση πως τα πυρηνικά δεν είναι επιλογή και πως το ίδιο έχει ημερομηνία λήξης…
Μέχρι στιγμής ο Τραμπ δεν δείχνει να έχει κάνει κάποια συγκεκριμένη επιλογή καθώς από την μία έχει δώσει σαφείς εντολές μεταφορές μαχητικών, βομβαρδιστικών αλλά και εναέριων «τάνκερ» σε Μεσόγειο και Μέση Ανατολή και από την άλλη δημόσια υπογραμμίζει πως οι Ιρανοί καλούν και ζητούν διαπραγμάτευση.
Το Ισραήλ, από τη δική του πλευρά, έχει και πάλι καταφέρει μέσα σε 60 ημέρες να φέρει το Τελ Αβίβ στην θέση του μόνου εταίρου του Λευκού Οίκου στην περιοχή και παράλληλα να χτυπήσει αυτό που για τον πρωθυπουργό της χώρας είναι ο πυλώνας της πολιτικής του σταδιοδρομίας από την εποχή που σε ηλικία 44 ετών έγινε επικεφαλής του κόμματός του, τον «άξονα του κακού».
Η βόμβα GBU‑57, το ισχυρότερο μη πυρηνικό όπλο στο αμερικανικό οπλοστάσιο
Οι ΗΠΑ σήμερα πρακτικά είναι η μοναδική στρατιωτική δύναμη -εάν δεχθούμε ως δεδομένα τα στοιχεία που δημοσιεύονται για οπλοστάσια των μεγάλων δυνάμεων- που διαθέτει όπλο ικανό να βάλει οριστικό τέλος στο πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης και συγκεκριμένα στην τοποθετημένη στα έγκατα βουνού εγκατάστασης του Φορντό.
Η βόμβα GBU‑57 Massive Ordnance Penetrator (MOP) είναι μία αμερικανική διατρητική βόμβα μαζικής ισχύος. Με βάρος που αγγίζει τα 13.600 κιλά, αυτός ο γιγαντιαίος «καταστροφέας οχυρών» έχει σχεδιαστεί για να εξουδετερώνει εξαιρετικά βαθιά και ενισχυμένα υπόγεια καταφύγια -στόχους που δεν επηρεάζονται από τα συμβατικά όπλα.
Η GBU‑57 κατασκευάστηκε από την Boeing για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ στις αρχές του 2000 και θεωρείται το ισχυρότερο μη πυρηνικό όπλο στο αμερικανικό οπλοστάσιο. Φέρει πολεμική κεφαλή με περισσότερα από 2.400 κιλά εκρηκτικών υλών και έχει ικανότητα διείσδυσης που υπερβαίνει τα 60 μέτρα σε ενισχυμένο σκυρόδεμα. Ο κύριος στόχος της; Εγκαταστάσεις όπως το Φορντό, η υπόγειαμονάδα εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν, χωμένη βαθιά σε βραχώδες έδαφος κοντά στην πόλη Κομ.
Ωστόσο, η χρήση της MOP δεν είναι απλή υπόθεση. Το μόνο αεροσκάφος που μπορεί να τη μεταφέρει είναι το βομβαρδιστικό stealth B‑2 Spirit. Παρότι οι ΗΠΑ διαθέτουν μικρό αριθμό αυτών των βομβών (περίπου 20), αυτές παραμένουν υπό αυστηρό στρατηγικό έλεγχο. Το Ισραήλ, αν και διαθέτει εξελιγμένα μαχητικά και προηγμένα οπλικά συστήματα, δεν έχει στην κατοχή του ούτε τη βόμβα ούτε το βομβαρδιστικό που απαιτείται για την ενεργοποίησή της -πράγμα που σημαίνει ότι για οποιαδήποτε επιχείρηση εναντίον υπόγειας ιρανικής εγκατάστασης θα χρειαστεί άμεση υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέχρι σήμερα, η GBU‑57 δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε πολεμική επιχείρηση, παραμένοντας ως «τελευταία λύση» στο στρατηγικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ. Ωστόσο, η ύπαρξή της αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα ισχύος -και ένα εργαλείο πίεσης σε ένα εξαιρετικά εύθραυστο γεωπολιτικό τοπίο.
