Οι Γάλλοι ετοιμάζονται να εκλέξουν μια νέα Εθνοσυνέλευση, στην οποία το κίνημα του Εμανουέλ Μακρόν La Republique en Marche μπορεί να θριαμβεύσει, κεφαλαιοποιώντας την επιθυμία για ανανέωση της πολιτικής ζωής που εκφράσθηκε στη διάρκεια των προεδρικών εκλογών.

Έναν μήνα μετά τη νίκη, σε ηλικία 39 ετών, του νεώτερου αρχηγού του κράτους που έχει εκλεγεί ποτέ στη Γαλλία, αυτές οι βουλευτικές εκλογές προαναγγέλλεται επίσης ότι θα είναι εκτός προδιαγραφών: η εξασθένηση των παραδοσιακών κομμάτων, η ανάδυση μιας νέας γενιάς βουλευτών και η απαγόρευση της συσσώρευσης αιρετών αξιωμάτων αναμένεται ότι θα δώσει στην επόμενη Εθνοσυνέλευση ένα βαθιά αναμορφωμένο πρόσωπο.

Συνολικά 7.877 υποψήφιοι (το 2012 ήταν 67.541) διεκδικούν στον πρώτο γύρο 577 περιφέρειες. Μετά τους Γάλλους του εξωτερικού που ψήφισαν στις 4 Ιουνίου και ένα μέρος των υπερπόντιων εδαφών που ψηφίζουν το Σάββατο, η μεγάλη πλειονότητα των ψηφοφόρων στη Γαλλία καλείται στις κάλπες την Κυριακή.

Για τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος εξελέγη στις 7 Μαΐου εν μέρει επειδή οι ψηφοφόροι απέρριψαν το Εθνικό Μέτωπο, η πρόκληση είναι να δώσει στην κίνησή του, η οποία γεννήθηκε μόλις λίγο περισσότερο από έναν χρόνο, την πλειοψηφία που θα του επιτρέψει να εφαρμόσει τη μεταρρυθμιστική πολιτική του.

Οι δημοσκοπήσεις φαίνονται να δίνουν ένα μεγάλο προβάδισμα στον σχηματισμό La Republique en Marche, ο οποίος συγκέντρωνε την Κυριακή γύρω στο 30% της πρόθεσης ψήφου --έξι μονάδες περισσότερες απ' ό,τι ο Εμανουέλ Μακρόν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών-- απέναντι σε μια κατακερματισμένη αντιπολίτευση.

Η δεξιά έχει κατακερματιστεί μετά τον διορισμό στην πρωθυπουργία του Εντουάρ Φιλίπ, που προέρχεται από τους Ρεπουμπλικάνους, το Σοσιαλιστικό Κόμμα έχει συρρικνωθεί, το Εθνικό Μέτωπο είναι ανίκανο να επιβεβαιώσει την άνοδο που κατέγραψε στις προεδρικές εκλογές, το ίδιο και η Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν-Λικ Μελανσόν.

Οι προβολές των εδρών, αν και πρέπει να είναι κανείς επιφυλακτικός με τις προβλέψεις αυτές κυρίως λόγω της αποχής που μπορεί να είναι υψηλή, ενισχύουν αυτή την τάση: σκιαγραφούν, το βράδυ του δεύτερου γύρου της 18ης Ιουνίου, μια βουλή την οποία θα έχει κατακλύσει το κύμα En Marche!, που μπορεί να πλησιάσει, ακόμη και να ξεπεράσει τους 400 βουλευτές (η απόλυτη πλειοψηφία είναι στις 289 έδρες).

Η προοπτική να υπάρχει «ένα και μοναδικό κόμμα» και συγκέντρωση των εξουσιών προκαλεί εξάλλου ανησυχίες στην αριστερά όπως και στη δεξιά.
«Ένας νεαρός πρόεδρος έκανε την χώρα κάπως να αναπνεύσει, κάτι που δεν είναι άχρηστο. Τώρα δεν πρέπει να κυβερνά ολομόναχος, δεν πρέπει να υπάρξει ένα και μοναδικό κόμμα», έλεγε χθες ο πρώην πρωθυπουργός των Ρεπουμπλικάνων Ζαν-Πιέρ Ραφαρέν.

«Το μείζον διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι το ζήτημα της εξισορρόπησης των εξουσιών και για να είναι ισορροπημένες οι εξουσίες πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός τους», προειδοποιούσε η πρώην υπουργός Δικαιοσύνης του Φρανσουά Ολάντ, η Κριστιάν Τομπιρά.

Η Republique en Marche, η οποία έχει συμμαχήσει με το MoDem, κατεβάζει περίπου 530 υποψηφίους. Μεταξύ αυτών, μόλις 28 απερχόμενοι βουλευτές βρίσκονται δίπλα σε μέλη της κοινωνίας των πολιτών και προσωπικότητες από διάφορους τομείς, όπως η τορέρα Μαρί Σαρά, ο μαθηματικός Σεντρίκ Βιγιανί ή ο πρώην επικεφαλής της Raid (επίλεκτη δύναμη της αστυνομίας του Παρισιού) Ζαν-Μισέλ Φοβεργκί.

Η απουσία φήμης ή εμπειρίας δεν φαίνεται να βλάπτει το νεαρό κίνημα. «Η ετικέτα μετράει πολύ σε βουλευτικές εκλογές, το να είναι κανείς άγνωστος δεν είναι εντελώς απαγορευτικό», λέει ο Εμανουέλ Ριβιέρ, γενικός διευθυντής αρμόδιος για τη Γαλλία της Kantar Public (Sofres).
Αυτός ο άνεμος ανανέωσης, που συμβολίζεται από την έλευση του Μακρόν στο μέγαρο των Ηλυσίων, έχει επίσης να κάνει με την έναρξη της ισχύος του νόμου περί μη συσσώρευσης αιρετών αξιωμάτων: πρόκειται για μια μικρή επανάσταση στους γαλλικούς θεσμούς, που απαγορεύει σε έναν βουλευτή να εκτελεί εκτελεστικά καθήκοντα όπως αυτά του δημάρχου ή του αναπληρωτή δημάρχου, του προέδρου ή του αντιπροέδρου του περιφερειακού ή του νομαρχιακού συμβουλίου.

Περίπου 225 απερχόμενοι βουλευτές, δηλαδή κοντά στο 40%, δεν θέτουν υποψηφιότητα, καθώς μερικοί επέλεξαν να διατηρήσουν το τοπικό αξίωμά τους. Η αναστάτωση μπορεί να έχει έκταση συγκρίσιμη με αυτή του 1958: στις πρώτες βουλευτικές εκλογές της 5ης Δημοκρατίας είχαν εκλεγεί 310 νέοι βουλευτές.

Μεταξύ των υποψηφίων, ο μέσος όρος της ηλικίας των οποίων είναι τα 48 και μισό χρόνια, λίγο περισσότεροι από το 42% είναι γυναίκες. Ο μακρύς δρόμος προς την ισότητα των δύο φύλων αναμένεται να επιταχυνθεί φέτος, κυρίως υπό την επίδραση ενός νόμου του 2014 που διπλασιάζει τις οικονομικές κυρώσεις σε κόμματα των οποίων οι υποψήφιοι είναι γυναίκες σε ποσοστό κάτω του 50%.