p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Helvetica Neue'; color: #454545}

Το εσωκομματικό παρασκήνιο στο καθαρά δεξιό Εθνικό Μέτωπο βρίσκεται σε αναβρασμό λίγο καιρό πριν τον δεύτερο και τελικό γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών μετά τα άκρως .

p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; font: 12.0px 'Helvetica Neue'; color: #454545}

Τα δύο μεγάλα κυβερνητικά κόμματα της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας αποκλείστηκαν από την προεδρική εκλογή. Η κρίση του γαλλικού πολιτικού συστήματος είναι προφανής. Το ζήτημα είναι τώρα αν αυτή η κρίση θα αγγίξει και το κόμμα που θεωρείται «αντι-σύστημα» εδώ και 30 χρόνια, το κόμμα της Μαρίν Λεπέν, γράφει το έγκριτο σάιτ Slate, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση.

Το κόμμα της Λεπέν υποφέρει από μια διπλή κρίση: ξέμεινε από ιδέες και είναι εντελώς απομονωμένο. Ο Nicolas Lebourg, σε μια βιογραφία που αφιέρωσε στον François Duprat –πρώην νούμερο δύο του καθαρά δεξιού κόμματος- υπενθυμίζει ότι αυτός επινόησε το Εθνικό Μέτωπο όπως το γνωρίζουμε σήμερα, δραματοποιώντας το θέμα των μεταναστών. Το θέμα που έγινε κυρίαρχο στο γαλλικό καθαρό δεξιό κίνημα, παρότι προστέθηκαν στη συνέχεια και άλλα θέματα «οργής».

Το μεταναστευτικό επιβλήθηκε στη δημόσια συζήτηση στη Γαλλία. Εγινε η μεγάλη επιτυχία του Εθνικού Μετώπου. Επέτρεψε σε άλλα δύο θέματα, την «γαλλική ταυτότητα» και το κοινωνικό ζήτημα («Να παράγουμε γαλλικά προϊόντα, με γάλλους») να επιβληθούν ως η ιδεολογία της γαλλικής καθαρά δεξιάς.

Από τότε όμως, το καθαρά δεξιό Εθνικό Μέτωπο ξέμεινε από ιδέες. Στην προεκλογική εκστρατεία του 2017, η Μαρίν Λεπέν ανέβασε πολύ τους τόνους εναντίον του ισλάμ, αλλά δεν κατόρθωσε να επιταχύνει την εκλογική της δυναμική. Και το ερώτημα είναι μήπως το μεταναστευτικό, η πραγματική εκλογική μηχανή των ριζοσπαστικών δεξιών κομμάτων της Ευρώπης, έχει στερέψει.

Η Μαρίν Λεπέν καυτηριάζει εδώ και χρόνια τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές της Ευρώπης και επιμένει να αμφισβητεί το «σύστημα», όπως κάνουν όλα τα λαϊκιστικά κόμματα που γνωρίζει η Ευρώπη. Αλλά με το να επικρίνει τις ατέλειες της Ευρώπης και της δυτικής Δημοκρατίας, η Μαρίν Λεπέν έδωσε φωνή στους άλλους υποψηφίους. Αλλοι πολιτικοί πήραν τα συνθήματά της για την γαλλική ταυτότητα και το κοινωνικό πρόσωπο. Αυτός είναι και ο λόγος που η Λεπέν δεν αναμένεται να εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας.

Η προεδρική εκλογή του 2017 απέδειξε ότι η Μαρίν Λεπέν δεν έχει πια το μονοπώλιο του λαϊκισμού. Με το να επιμένει στα ίδια θέματα και στα ίδια συνθήματα, όπως είχε κάνει και στις προεδρικές εκλογές του 2012, έχασε την αποκλειστικότητα. Εχασε κυρίως την αξιοπιστία της στα οικονομικά θέματα.

Η αφύπνιση της λαϊκής Αριστεράς

Ας δούμε τι γίνεται στην Ιταλία, όπου υπάρχουν δύο είδη αμφισβήτισης της Ευρώπης. Εκεί, ο  Matteo Salvini, επικεφαλής της Λίγκας του Βορρά, βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τον λαϊκιστή Μπέπε Γκρίλο των Πέντε Αστέρων. Κάτι παρόμοιο έγινε στη Γαλλία του 2017: η Μαρίν Λεπέν και το καθαρά δεξιό Εθνικό Μέτωπο έδωσαν φωνή στην ριζοσπαστική Αριστερά του Ζαν Λυκ Μελανσόν, η οποία της έκλεψε όλα τα συνθήματα της δημοκρατικής και κοινωνικής αμφισβήτισης. Ο Μελανσόν προώθησε με μεγάλη επιτυχία την αμφισβήτιση της Ευρώπης, την αμφισβήτιση του συστήματος, τις παροχές στους φτωχούς. Ανέβασε τα ποσοστά του και έκοψε τον δρόμο της Λεπέν προς τον αποκλειστικό λαϊκισμό. Αυτό σημαίνει ότι η Λεπέν δεν θα μπορέσει ποτέ, στα επόμενα χρόνια, να κερδίσει την προεδρική εκλογή και να ενσαρκώσει την εναλλακτική λύση στο «σύστημα». Συνεχώς, ο νεοκομμουνιστής Μελανσόν θα βρίσκεται μπροστά της.

Αυτό που προσάπτουν, κυρίως, στην Μαρίν Λεπέν κορυφαία καθαρά δεξιά στελέχη είναι ότι δεν φρόντισε να κάνει συμμαχίες με δεξιά κόμματα και κινήματα. Το πρώην νούμερο 2 του κόμματος, για παράδειγμα, ο Μπρούνο Μεγκρέ, δήλωσε πρόσφατα ότι συμπαθεί την Μαρίν Λεπέν αλλά βρίσκει λάθος το γεγονός ότι δεν έχει συμμαχίες στα δεξιά της.

Αυτό είναι κάτι που έγινε στην Αυστρία. Ο καθαρά δεξιός Norbert Hofer, ο υποψήφιος του κόμματος FPÖ, έχασε δύο φορές από τον Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν. Σε αυτή τη μάχη, τα δύο παραδοσιακά κόμματα συνετρίβησαν, όπως συνέβη και στη Γαλλία την περασμένη Κυριακή.

Ωστόσο, υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα στο αυστριακό καθαρά δεξιό κόμμα FPÖ και στο κόμμα της Μαρίν Λεπέν. Οι αυστριακοί ακροδεξιοί φρόντισαν να κάνουν συμμαχίες με δύο μεγάλα και ιστορικά κόμματα της Δεύτερης Δημοκρατίας της Αυστρίας. Αυτό τους έδωσε το πλεονέκτημα να θεωρούνται κόμματα διακυβέρνησης που θα μπορούσαν να εκλέξουν έναν δικό τους για πρόεδρο Δημοκρατίας.

Το κόμμα της Λεπέν δεν το έχει αυτό. Πάσχει από έλλειψη αξιοπιστίας κυβερνησιμότητας, η οποία ενισχύεται από το γεγονός ότι οι Γάλλοι δεν εμπιστεύονται το οικονομικό πρόγραμμα της Μαρίν Λεπέν (έξοδος από το ευρώ και την Ευρώπη, παροχές στους φτωχούς).

Η απομόνωση της Μαρίν Λεπέν στον χώρο της Δεξιάς φάνηκε το βράδυ της Κυριακής του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, στις 23 Απριλίου. Ο γραμματέας του δεξιού κόμματος Οι Ρεπουμπλικανοί κάλεσε αμέσως τους Γάλλους, μετά την ήττα του Φιγιόν, να κάνουν μέτωπο εναντίον της Λεπέν. Το ίδιο έκανε ο ίδιος ο Φιγιόν και τα κορυφαία στελέχη της γαλλικής Δεξιάς. Πώς θα μπορέσει τώρα η Λεπέν να πάρει ψήφους από τα δεξιά της;

Είναι ενδεικτικό ότι στο Twitter, ένα στέλεχος του καθαρά δεξιού Μπρούνο Μεγκρέ της έκανε ένα σύντομο μάθημα πολιτικής: της θύμισε ότι οι αποθήκες ψήφων για τον δεύτερο γύρο βρίσκονται στην Δεξιά. Αυτό θα σήμαινε για το καθαρά δεξιό κόμμα της Λεπέν ότι θα εγκαταλείψει ένα μέρος του οικονομικού και κοινωνικού του προγράμματος, ώστε να προσελκύσει τα μεσαία και πλούσια στρώματα που ψηφίζουν παραδοσιακά Δεξιά.

Υπάρχει λοιπόν ένα πρόσωπο που καραδοκεί για να θέσει αυτά τα θέματα: η ανιψιά της Λεπέν, η βουλευτής του κόμματος Μαριόν Μαρεσάλ-Λεπέν. Πιστεύει κι εκείνη στο θέμα της «ταυτότητας», είναι σκληρή ιδεολογικά απέναντι στους μετανάστες, αλλά είναι οπαδός των συμμαχιών με την Δεξιά. Αντίπαλός της στο καθαρά δεξιό κόμμα είναι το δεξί χέρι της θείας της, Φλοριάν Φιλιππό, ο οποίος κατηγορείται ότι «αριστεροποίησε» το Εθνικό Μέτωπο, βάζοντας στο οικονομικό πρόγραμμα του Εθνικού Μετώπου επιδοτήσεις, επιδόματα και ελαφρύνσεις για τα χαμηλά στρώματα και πολλούς φόρους για τα υψηλά εισοδήματα. Θέματα, δηλαδή, που διώχνουν μακριά την πλειοψηφία των δεξιών ψηφοφόρων.

Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών θα ξεκινήσει στο Εθνικό Μέτωπο το βράδυ του δεύτερου γύρου.