Οι Financial Times εστιάζουν στις επεμβάσεις της Τουρκίας σε Συρία και Λιβύη και τονίζουν ότι μια νέα επέμβαση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ μπορεί να αποβεί μοιραία για την κυριαρχία του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν.
Τίτλος του άρθρου της εφημερίδας: «Ο Ερντογάν κινδυνεύει να το παρακάνει με τις ξένες επεμβάσεις».
«Ο Τούρκος πρόεδρος θα κάνει λάθος αν επέμβει στη σύγκρουση που ετοιμάζεται μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν», σημειώνεται στον υπότιτλο.
Σημειώνονται τα εξής:
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φημίζεται ότι είναι πραγματιστής καθώς και εριστικός.
Εν μέσω της κλιμακούμενης έντασης στην ανατολική Μεσόγειο για τις θαλάσσιες ζώνες και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου η Τουρκία απέσυρε τελικά το ερευνητικό της σκάφος και συμφώνησε στην επανέναρξη συνομιλιών με την Ελλάδα.
Κι όλα αυτά μια εβδομάδα πριν τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, την οποία σύμβουλος του Ερντογάν χαρακτήρισε ευκαιρία για την επανέναρξη των σχέσεων της Τουρκίας με την Ευρώπη.
Ωστόσο, φαίνεται να ετοιμάζεται παράλληλα να εμπλακεί στην αντιπαράθεση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, κάτι που θα τον έφερνε ξανά σε αντιπαράθεση με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν.
Το δημοσίευμα κάνει αναδρομή στις επεμβάσεις της Τουρκίας στη Συρία και τη Λιβύη, στην αντιπαράθεση και συνεργασία με τη Ρωσία καθώς και στο ιδιαίτερο ενδιαφέρον της Ρωσίας για την περιοχή του Καυκάσου.
Οι κατηγορίες της Αρμενίας ότι η Τουρκία έχει στείλει Σύρους μισθοφόρους στο Αζερμπαϊτζάν παραμένουν ανεπιβεβαίωτες και απορρίπτονται από το Αζερμπαϊτζάν, σημειώνεται.
Ωστόσο, το Αζερμπαϊτζάν διεξήγαγε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με την Τουρκία αυτό το καλοκαίρι.
Αλλά οι τουρκικές προκλήσεις σε βάρος της Ρωσίας στη βόρεια Αφρική ή τη μέση Ανατολή είναι κάτι διαφορετικό από μια αντιπαράθεση στον Καύκασο, που αποτελεί πρώην σοβιετικό έδαφος.
Όπως επισημαίνεται, υπό την αυταρχική διακυβέρνηση του Eρντογάν, το εννοιολογικό όριο μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής έχει σβηστεί.
Και οι δυο ωθούνται από τον έντονο εθνικισμό, καθώς ο Ερντογάν προσπαθεί να συνασπίσει τη φθίνουσα βάση του.
Η καταφυγή στη σκληρή δύναμη στο εξωτερικό, ο παραμερισμός γενεών έμπειρων διπλωματών, δίνουν την εντύπωση ότι η Τουρκία έχει μετατραπεί σε κράτος παρία (rogue).
Αρκετοί στην ΕΕ και τις ΗΠΑ υιοθετούν αυτή την άποψη.
Αν ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ δεν καταφέρει να επανεκλεγεί τον Νοέμβριο, τότε ο Ερντογάν θα χάσει την προστασία που του παρέχει η κυβέρνησή του.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που ο Ερντογάν είναι πολιτικά ευάλωτος και η περιπετειώδης διάθεσή του μπορεί να έχει επίδραση στην εξασθενημένη οικονομία και το νόμισμα της Τουρκίας.
Καταλήγοντας, το δημοσίευμα σημειώνει ότι λίγοι ηγέτες έχουν κυριαρχήσει για τόσο καιρό στις χώρες τους όσο ο Ερντογάν.
Ακόμα λιγότεροι έχουν καταφέρει να επεκτείνουν συνεχώς τη δύναμή τους.
Αλλά αν ο Ερντογάν το παρακάνει τότε μπορεί αυτό το ρεκόρ να δοκιμαστεί σε σημείο κατάρρευσης.
