Εξακολουθούμε -από αφέλεια, κάποιοι ίσως από σκοπιμότητα- αναφερόμενοι στην κατεχόμενη Κύπρο, να το πράττουμε με όρους του 1974, όπου οι Ε/κ αποτελούσαν το 82% του πληθυσμού της ενιαίας Κύπρου, με τους Τ/κ να καταλαμβάνουν το υπόλοιπο 18%. Ο αριθμός πολιτών άλλων εθνοτήτων ήταν αμελητέος.
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι σήμερα, και οι Τούρκοι, βήμα-βήμα όπως κάνουν πάντοτε, και με ασιατική υπομονή, προχωρούν στην υλοποίηση της πλήρους τουρκοποίησης του νησιού, οπότε εξ ανάγκης η μόνη λύση για τους Ε/κ θα είναι η οριστική διχοτόμηση, αν προλάβουν.
Ήδη, άρχισε να προβάλλεται το φάντασμα της Αλεξανδρέττας, την οποία απέσπασαν οι Τούρκοι από τη Συρία, με τον ίδιο τρόπο που επιχειρούν πάλι να το πράξουν στην Συρία με τις καταλαμβανόμενες περιοχές, αλλά και στην Κύπρο. Ο καθηγητής Βασίλης Κατσαρός, ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ και τώρα καθηγητής της Θεολογικής Σχολής της Εκκλησίας της Κύπρου, ως ιστορικός, μας λέει ότι το 1908 στην Αλεξανδρέττα, επαρχία τότε της Συρίας, ζούσαν 8.000 Τούρκοι και 2.500.000 Σύροι (Άραβες).
Οι Αγγλογάλλοι, θέλοντας να έχουν την Τουρκία με το μέρος τους σε έναν ενδεχόμενο Παγκόσμιο Πόλεμο, ανέθεσαν σ’ αυτή μιαν εποπτεία στην περιοχή. Σε 30 χρόνια, το 1938, η Τουρκία άλλαξε τον δημογραφικό χαρακτήρα της περιοχής. Έφερε Τούρκους, έδιωξε τους ντόπιους, ζήτησε και πέτυχε δημοψήφισμα και κατέστησε την Αλεξανδρέττα επαρχία της Τουρκίας.
Αν δεν αντισταθούμε αποτελεσματικά στα εποικιστικά σχέδια της Τουρκίας θα έχουμε και εμείς την τύχη της Αλεξανδρέττας. Η εκδίωξη των Ε/κ είναι εύκολη υπόθεση για έναν απολίτιστο λαό, που δεν λαμβάνει υπόψη φυσικά ούτε τους θετούς ούτε τους άγραφους νόμους. Η μέθοδος εκδίωξης των Ελλήνων από την Ίμβρο και την Τένεδο, είναι δοκιμασμένη.
Η παραμονή των Ελλήνων της Ίμβρου και Τενέδου στα νησιά τους εξασφαλιζόταν με τη συνθήκη της Λωζάνης. Θα είχαν ευρείες ελευθερίες, σχολεία, αυτοδιοίκηση κ.λπ. Οι Τούρκοι τότε πήγαν τις φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Ίμβρο. Τη μια νύκτα άφησαν να διαφύγει ένας βαρυποινίτης που σκότωσε κάποιον Έλληνα, την άλλη άφησαν άλλον που βίασε μιαν Ελληνίδα, με αποτέλεσμα σιγά-σιγά ο Ελληνικός πληθυσμός να φύγει.
Έτσι θα επιδιώξει και στην Κύπρο η Τουρκία. Προκαλώντας προβλήματα στη γραμμή αντιπαράταξης, ή με τους Τούρκους και τους λαθρομετανάστες που διατηρούν ως εγκάθετους στις ελεύθερες περιοχές, θα δημιουργήσουν κλίμα ανασφάλειας και πανικού στις τάξεις του λαού με μόνο τρόπο αντίδρασης την φυγή.
Ο Μητροπολίτης Πάφου, Γεώγιος, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, παραθέτοντας και στοιχεία ότι ο πληθυσμός στα Κατεχόμενα, πλησιάζει το αριθμό των Ε/κ. Επ’ αυτού, είχε γράψει εδώ προ καιρού, με βάση δημοσίευμα της εφημερίδας της Λευκωσίας «Σημερινή», ότι είναι πλασματικός ο αριθμός που αναφέρουν οι εκπρόσωποι των Τ/κ και τούτο διαπιστώθηκε από την ημερήσια ποσότητα του παραγομένου άρτου.
Ένα παρόμοιο στοιχείο παρουσιάζει ο Μητροπολίτης Πάφου, υποστηρίζοντας ότι οι μαρτυρίες των ίδιων των Τουρκοκυπρίων -όσοι απ’ αυτούς απέμειναν- είναι ότι σήμερα, πέραν του στρατού κατοχής, υπάρχουν στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου και ένα εκατομμύριο έποικοι. Ο Γιαννάκης Μάτσης και η υπηρεσία της οποίας προΐσταται μπορεί να επιβεβαιώσει το γεγονός και να δώσει πολλές λεπτομέρειες. Αυτό σημαίνει ότι είναι περισσότεροι από τους Ε/κ σε πληθυσμό.
Το 2007, ο τότε εκπρόσωπος του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών Μάϊκλ Μώλλερ είχε πει στον Μιχαλάκη Λεπτό, παρουσία του Μητροπολίτη, ότι ο πληθυσμός στα κατεχόμενα ήταν πέραν των 500.000. Και αυτό το συμπέραναν τα Ηνωμένα Έθνη, όπως είπε, κυρίως από τον αριθμό κινητών τηλεφώνων.
Έκτοτε ο εποικισμός συνεχίστηκε με εντατικούς ρυθμούς. Ο εποικισμός αποτελεί, βέβαια, έγκλημα πολέμου και καταδικάζεται απ’ όλα τα κράτη. Επιχειρούν όμως, οι Τούρκοι, νομιμοποίησή του, με διάφορους τρόπους. Προβάλλουν ήδη τις δικαιολογίες ότι κάποιοι γεννήθηκαν εδώ, κάποιοι παντρεύτηκαν, κλπ.
Αν συνεχίσουμε να μη αντιδρούμε δυναμικά, ως προς το θέμα αυτό, κάποια στιγμή θα έχουμε την τύχη της Αλεξανδρέττας. Αφού φέρουν με το μέρος τους τούς ισχυρούς της γης, έχοντας την πλειοψηφία του πληθυσμού, οι Τούρκοι θα επιδιώξουν ενιαίο κράτος και δημοψήφισμα.
πηγή:
