Ας θυμηθούμε ότι, λόγω της διεύρυνσης της Ένωσης, διαπιστώθηκε το 2004 ότι το παλιό κτίριο Justus Lipsius ήταν πολύ μικρό (τότε η ΕΕ αριθμούσε μόλις 12 μέλη). Κατά συνέπεια, τον Αύγουστο του ίδιου έτους, προκηρύχθηκε ανοιχτός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός. 

Στις 2 Σεπτεμβρίου του επόμενου χρόνου επιλέχθηκε μια ομάδα που αποτελείτο από το βελγικό γραφείο αρχιτεκτόνων και μηχανολόγων μηχανικών SAMYN and PARTNERS, το ιταλικό αρχιτεκτονικό γραφείο Studio Valle Progettazioni και το βρετανικό γραφείο μηχανολόγων μηχανικών Buro Happold να φέρουν σε πέρας το πρότζεκτ με τη μορφή ενός κτιρίου που θα παραπέμπει σε φανάρι. 

Το Βελγικό κράτος πρόσφερε στην Ένωση ένα κομμάτι του πρώην Residence Palace – γνωστού και ως κτίριο της Ευρώπης – ως αντικατάσταση του κτιρίου Justus Lipsius. 

Αυτό σημαίνει ότι το καινούργιο σπίτι της ΕΕ είναι δίπλα στο παλιό και συνδέεται με αυτό με δύο πεζογέφυρες.

Οι αρχικές προσόψεις, οι είσοδοι και ο κεντρικός διάδρομος στο ισόγειο προστατεύονται από τη βελγική νομοθεσία περί αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και ως εκ τούτου διατηρήθηκαν. 

Ο ανοιχτός χώρος στο πίσω μέρος του αρχικού σε σχήμα «Γ» οικοδομήματος έχει τώρα περικλειστεί από υάλινους τοίχους.

Οι διάφανοι τοίχοι που «τυλίγονται» γύρω από την καινούργια βορειο-ανατολική γωνία του οικοδομήματος περιλαμβάνουν ένα πάτσγουορκ από 3.750 ανακυκλωμένες κάσες παραθύρων, οι οποίες προέρχονται από ανακαινίσεις ή κατεδαφίσεις κτιρίων σε όλη την Ευρώπη. 

«Η νέα πρόσοψη είναι μια δήλωση, ταυτόχρονα σε πρακτικό και φιλοσοφικό επίπεδο σχετικά με την επανάχρηση αυτών των παραδοσιακών οικοδομικών υλικών, εκφράζοντας την ευρωπαϊκή ποικιλία πολιτισμών και κουλτούρας» εξηγούν οι αρχιτέκτονες.

«Αυτός ο χώρος έχει μετατραπεί σε ένα υάλινο αίθριο που προστατεύει από την αστική σκόνη» δηλώνουν από το γραφείο SAMYN and PARTNERS «και το οποίο καλύπτει την κύρια είσοδο, καθώς κι έναν καινούργιο σε σχήμα φαναριού όγκο που περιλαμβάνει τις αίθουσες συνεδριάσεων».

Αυτός ακριβώς ο εσωτερικός όγκος – τον οποίο πολλοί είχαν ήδη βαφτίσει «Κοσμικό Αυγό» – φωτίζεται με LED, την αυγή και το δειλινό, με αποτέλεσμα ένας «φάρος» να είναι εκείνες τις ώρες, ορατός σε όλη τη γειτονιά.