Ένα εγκαταλελειμμένο συνεργείο αυτοκινήτων της λεωφόρου Συγγρού, ιστορικό κτίριο της δεκαετίας του 1920 (είχε χτιστεί ειδικά για να στεγάσει την πρώτη έκθεση-συνεργείο αυτοκινήτων της Fiat στην Ελλάδα), επέλεξε η Μαριάννα Λύρα, για να επιστρέψει στα εικαστικά δρώμενα ύστερα από 20 χρόνια σιωπής. Σιωπή, την οποία «σπάει», παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ένα έργο που είχε ζωγραφίσει πριν από δύο δεκαετίες και το οποίο πρωταγωνιστεί στο νέο της εγχείρημα, καθώς οι μορφές του «βγαίνουν» στον κόσμο της τρίτης διάστασης.

Θέμα του κεντρικού έργου του «Ρειstart» είναι ένα οικογενειακό δείπνο, με φόντο μια φανταστική πόλη, το οποίο διακόπτεται ξαφνικά από μια αστραπή. H λάμψη της λειτουργεί ως στοιχείο ανατροπής ωθώντας τις ζωγραφισμένες μορφές να εγκαταλείψουν τον δισδιάστατο καμβά και να απλωθούν ως γλυπτά στον χώρο. Αρχίζουν έτσι ένα ταξίδι μεταμόρφωσης με οδηγό τους το φως και τη σκιά και με αναφορά πάντα τον αρχικό ζωγραφικό πίνακα-«μήτρα».

Ο τίτλος «Ρειstart» συμπυκνώνει την κεντρική ιδέα του έργου, καθώς αποτελείται από το ρήμα «ρει» που παραπέμπει στη γνωστή ρήση του Ηράκλειτου «Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’ αυτό μένειν», δηλαδή στον δημιουργικό χρόνο, ο οποίος είναι ταυτόχρονα παρελθόν και παρόν, και στην αγγλική λέξη «start», η οποία εκφράζει το τώρα, την επιτακτική ανάγκη της έναρξης, εμπεριέχοντας συγχρόνως τη λέξη «art» (τέχνη). Παράλληλα, η λέξη «ρει» συνηχεί με το αγγλικό «re» (ξανά) και σηματοδοτεί την επανεκκίνηση της αρχικής εικόνας του Δείπνου και εν τέλει την «επανεκκίνηση» του εγκαταλελειμμένου χώρου.

Με υλικά τις ψηφιακές εκτυπώσεις εικόνων που αποτυπώνουν τα στάδια της μεταμόρφωσης των χαρακτήρων του Δείπνου, καθώς και το χαρτόνι, το μέταλλο τα συρμάτινα πλέγματα, τα υφάσματα, το φως και τη σκιά, η Μαριάννα Λύρα εμπνέεται από τον Γουίλιαμ Κέντριτζ και αφοσιώνεται σε μια ερευνητική διαδικασία δημιουργώντας ένα εικαστικό εγχείρημα το οποίο αποτελείται από εννέα ενότητες:

Το Δείπνο

Το Βιβλίο των Πράξεων

Ελεύθερη πτώση

Πύρινο Δέντρο

Το Χρονικό των Μεταμορφώσεων

Οι ενότητες αυτές -η καθεμία τους θα μπορούσε να λειτουργεί και ως αυτόνομο έργο– «διηγούνται» τις δικές τους ιστορίες, οι οποίες επιδέχονται πολλαπλές αναγνώσεις και ολοκληρώνονται τόσο μέσα από οπτικοακουστικές προβολές, όσο και μέσα από τη δράση των περφόρμερ, οι οποίοι, ως κινούμενες πηγές φωτός, ξεναγούν τους θεατές σε πρόσθετες αφηγήσεις μέσω των σκιών που προκύπτουν από την κίνησή τους στον χώρο.

Σύλληψη και εκτέλεση εικαστικού έργου: Μαριάννα Λύρα

Ομάδα εργασίας: Μαριάννα Λύρα, Μαρκέλλα Μανωλιάδη, Νίκος Ναζίρης

Εγκαταστάσεις, κατασκευές και τεχνική υποστήριξη: Νίκος Ναζίρης, Παναγιώτης Στεφανόπουλος, Περικλής Φραγκιάς

Σύλληψη και σχεδιασμός έκθεσης ψηφιακών εκτυπώσεων: Ιωσήφ Ευφραιμίδης

Συντονισμός και επιμέλεια της περφόρμανς: Μαρκέλλα Μανωλιάδη

Oπτικοακουστικές προβολές: Τάκης Αναγνωστόπουλος

Φωτισμοί: Κώστας Αγγέλου, No Dark

Φωτογραφίες: Τάκης Αναγνωστόπουλος

Σχεδιασμός καταλόγου: Bob Studio

Μαριάννα Λύρα: «ρει start»

Διεύθυνση: Λεωφ. Συγγρού 114, είσοδος από Φαλήρου 97-99

Διάρκεια: 18 Μαΐου-30 Ιουνίου 2017

Ημέρες και ώρες λειτουργίας: Τετάρτη-Σάββατο 11.00-14.00 και 18.30-22.00 / Δευτέρα και Κυριακή 18.30-22.00 / Τρίτη κλειστά

Περφόρμανς:19 Μαΐου-4 Ιουνίου, Δευτέρα, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή – 21.00

Facebook:

Είσοδος ελεύθερη

Το «who is who» της Μαριάννας Λύρα

Γεννήθηκε στο Λονδίνο. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης  και Ιταλικά στο Πανεπιστήμιο του Sussex (1972-1975) και Γλυπτική στηνAccademia di Βelle Arti στη Ρώμη (1975-1980) με τους γλύπτες V. Crocetti και Μ. Τζομπανάκη.

Παράλληλα και συμπληρωματικά με το εικαστικό έργο της, ασχολήθηκε με την εξερεύνηση του σώματος και της φωνής ως μέσο έκφρασης, μελετώντας διαφορετικές τεχνικές κίνησης, μουσική, τραγούδι και αυτοσχεδιασμό.

Στις πιο πρόσφατες εκθέσεις της, προεκτείνει τη γλυπτική, με εργαλεία την εικόνα, την κίνηση, τον λόγο, τους ήχους και το τραγούδι, συνθέτοντας τα στοιχεία αυτά σε ένα αφηγηματικό δρώμενο, σε συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες.

Αναλαμβάνει τη δημιουργία και την εκτέλεση ψηφιδωτών και ξυλόγλυπτης πόρτας σε ιδιωτικό παρεκκλήσι στην Εύβοια, σε σχέδια του γλύπτη Μ. Τζομπανάκη.

Συνεργάζεται ως σκηνογράφος με τη Νέα Ομάδα Χορού, σε παραστάσεις στην Αθήνα, στο Λονδίνο και στη Βαρκελώνη.

Πραγματοποιεί την πρώτη της ατομική έκθεση γλυπτικής και ζωγραφικής στη Μέδουσα Αίθουσα Τέχνης στην Αθήνα.

Συνεργάζεται ως σκηνογράφος και ηθοποιόςστο έργο Πάθη της Ελένης, της Αγγέλας Λύρα, παραγωγή της ομάδας ΣΕΠΘΔΟΡΑ(Σημείο Πρακτικής Θεώρησης του Δρώμενου), Θέατρο Αμόρε.

Ονείρου Καρέκλες, γλυπτική-δρώμενο,Θέατρο Φούρνος, Αθήνα (1995)και Μύλος, Θεσσαλονίκη (1996).

Στο πλαίσιο «Κοπεγχάγη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», προσκαλείται να λάβει μέρος στο Διεθνές εργαστήριο TIDE 96, στο Vejle της Δανίας, όπου καλλιτέχνες καλούνται να δημιουργήσουν έργα μέσα στο νερό.

Art Athina, Αίθουσα Τέχνης Ζήνα Αθανασιάδου.

Φωνές Café Live:Μαζί με τον σύντροφό της Περικλή Φραγκιά, δημιουργεί και λειτουργεί έναν εναλλακτικό χώρο ψυχαγωγίας με άξονα τη ζωντανή μουσική, όπου φιλοξενούνται θεατρικά δρώμενα, αφηγήσεις παραμυθιών, Θέατρο Κούκλας, σεμινάρια και εικαστικές εκθέσεις. Συνεργάζεται με μουσικούς και παρουσιάζει δικά της έργα.

Δημιουργεί με τον σύντροφό της έναν χώρο αειφόρου διαβίωσης στην Εύβοια, έργο με το οποίο εξακολουθεί να ασχολείται.