ΑΦΙΕΡΟΥΤΑΙ
ΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΟΙΤΙΝΕΣ ΗΓΩΝΙΣΘΗΣΑΝ ΚΑΙ Θ’ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΔΕΣΜΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

«Δεν εύρον ούτε ένα, όστις να είνε απηλλαγμένος της ενοχής της Σιμωνίας. Διότι οι αρχιερείς, οι οποίοι υπηρέτησαν από το 1895 έως το 1934 εις την επαρχίαν αυτήν ήσαν πιστοί μαθηταί του Σίμωνα του Μάγου. Δεν εχειροτόνουν ειμή επί χρήμασι…» (π. Αυγουστίνος Καντίωτης)

Σιμωνιακοί κληρικοί!

Υπάρχουν σήμερον πολλοί περισσότεροι απ’ ό,τι δύνασθε να φαντασθήτε. Και προς απόδειξιν θ’ αναφέρωμεν 2 ή 3 παραδείγματα. Θα τα αναφέρωμεν όχι προς διαπόμπευσιν, αλλά δια να προσκαλέσωμεν την αυτοκριτικήν, δια να δώσωμεν νύξεις τινάς μετανοίας, Νινευϊτικής μετανοίας.

Η οποία δια να είνε ριζική, αποτελεσματική και να μεταδοθή ως κύμα της χάριτος εις όλον τον λαόν μας πρέπει να αρχίση από το Ιερόν θυσιαστήριον, από τον κλήρον. Υπηρετών ως ιεροκήρυξ Βορείου Ελλάδος περιώδευα ορεινήν επαρχίαν της Μακεδονίας. Ήλθον εις προσωπικήν επαφήν και γνωριμίαν με τους κληρικούς της επαρχίας, οι οποίοι μη έχοντες, ως φαίνεται, συναίσθησιν του τρομερού εγκλήματος της Σιμωνίας μου διηγούντο αφελέστατα τον τρόπον, με τον οποίον εκ του «αρότρου και της δικέλλης» εκκλήθησαν δια να γίνουν απόστολοι του Χριστού, οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού.

Λοιπόν, αδελφοί μου, κλαύσατε. Όλοι οι κληρικοί της επαρχίας ταύτης Σιμωνιακοί. Δεν εύρον ούτε ένα, όστις να είνε απηλλαγμένος της ενοχής της Σιμωνίας. Διότι οι αρχιερείς, οι οποίοι υπηρέτησαν από το 1895 έως το 1934 εις την επαρχίαν αυτήν ήσαν πιστοί μαθηταί του Σίμωνα του Μάγου. Δεν εχειροτόνουν ειμή επί χρήμασι…

Εις την επαρχίαν αυτήν συνέβη και το εξής ανέκδοτον: Ληστής εξ εκείνων, οι οποίοι προ ετών ετρομοκρατούσαν την ακραίαν ταύτην περιοχήν εν καιρώ νυκτός κατέφυγεν εις οικίαν υποψηφίου εφημερίου, όστις μετ’ ολίγας ημέρας θα εχειροτονείτο ιερεύς. Ο ληστής κατά την νυκτερινήν επίσκεψιν ήκουσε την σύζυγον του υποψηφίου, την μέλλουσαν πρεσβυτέραν, κλαίουσαν και οδυρομένην, διότι ο σύζυγός της δια να συγκεντρώση το ποσόν των λιρών που εζήτει ο αρχιερεύς δια την χειροτονίαν ηναγκάσθη να εκποιήση τα αροτριώντα κτήνη του.

Ο ληστής ήκουε με κατάπληξιν. Τέλος πριν αναχωρήση είπεν εις την σύζυγον του υποψηφίου ιερέως: «Δόστε όσα σας ζητήση ο Δεσπότης. Εγώ θα φροντίσω να σας τα επιστρέψω…». Ο ληστής έλαβε την απόφασηιν και την επραγματοποίησε. Πληροφορηθείς που θα εχειροτονείτο ο υποψήφιος, εφρόντισε και ευρέθη εγκαίρως κατά την ημέραν της χειροτονίας έξω του χωρίου. Κρυμμένος εις τους θάμνους εκαιροφυλάκτει. Ανέμενε την διεύλευσιν του αρχιερέως. Και ιδού! Ο αρχιερεύς έφιππος μετά της συνοδείας του. Αλτ! Ακούεται από τους θάμνους και προβάλλει αμέσως η μορφή του ληστού. Και τότε μεταξύ Επισκόπου και ληστού διημείφθη ένας διάλογος! Θέλετε να τον ακούσετε;

ΠΗΓΗ: «ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ», ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ, Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», Αθήναι 1998 (Έκδοσις Β’), Σελ. 34,35