Όπως ανακοινώθηκε την Κυριακή ήδη έχει χαρτογραφηθεί το 20% των ωκεανών της Γης, ενώ σύμφωνα με τους ερευνητές που τρέχουν το μεγάλο πρότζεκτ στόχος είναι, μέχρι το τέλος του 2030 να έχει εξερευνηθεί το 100%.
Ο άνθρωπος ζει στη Γη αρκετά χρόνια (λίγα, πάντως, σε σχέση με την ηλικία της), ωστόσο αγνοεί ακόμη πολλά πράγματα για τον πλανήτη του. Για παράδειγμα, δεν έχει ιδέα τι υπάρχει... εκεί κάτω, στους ωκεανούς, που παραμένουν ένα πραγματικό μυστήριο.
Σκεφτείτε πως μέχρι το 2017 μόλις το 6% των ωκεανών της Γης είχε χαρτογραφηθεί.
Σιγά σιγά, όμως, αρχίζει να λύνεται αυτό το μυστήριο.
Από το 6% στο 20% μέσα σε τρία χρόνια
Τα τελευταία τρία χρόνια «τρέχει» ένα κολοσσιαίο πρότζεκτ από το ιαπωνικό Nippon Foundation και τον GEBCO, έναν διεθνή οργανισμό, που εξειδικεύεται στις χαρτογραφήσεις του βυθού. Την Κυριακή (21/6), λοιπόν, ανακοινώθηκε πως αυτό το 6% προ τριετίας και 14% πέρυσι έχει γίνει σχεδόν 20% φέτος! Οι επιστήμονες, δηλαδή, έχουν καταφέρει να χαρτογραφήσουν, πλέον, το 1/5 των ωκεανών, και ο μεγάλος στόχος είναι φτάσουν στο 100% ως το 2030!
Συγκεκριμένα, υπολογίζεται ότι βυθομετρικά δεδομένα από 14,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα προστέθηκαν στους χάρτες του GEBCO μόνο κατά το 2019. Πρόκειται για μία τεράστια έκταση, διπλάσια της Αυστραλίας, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι των ωκεάνιων πυθμένων εξακολουθεί να παραμένει αχαρτογράφητο -και ποιος ξέρει τι θα αποκαλυφθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Στον παρακάτω χάρτη, εξάλλου, με μαύρο χρώμα αποτυπώνονται οι περιοχές για τις οποίες δεν υπάρχουν ακόμη άμεσες μετρήσεις του σχήματος του πυθμένα του ωκεανού. Με αποχρώσεις του μπλε αποτυπώνεται το βάθος του νερού.
Πρέπει να σημειώσουμε, πάντως, ότι οι επιστήμονες δεν είναι εντελώς στο σκοτάδι σε ό,τι έχει να κάνει με τις μαύρες περιοχές. Οι δορυφόροι έχουν προσφέρει πολλά στην έρευνα, αφού, με εξειδικευμένα όργανα, ορισμένα διαστημικά σκάφη μπορούν να εξάγουν συμπεράσματα για την υποθαλάσσια τοπογραφία.
Το εγχείρημα, ωστόσο, θα δώσει πολλές περισσότερες λεπτομέρειες και αναλύσεις, που θα βοηθήσουν τη ναυσιπλοΐα και το πόντισμα των υποβρύχιων καλωδίων.
Κυρίως, όμως, θα βοηθήσουν στη διαχείριση της αλιείας και στην προστασία των θαλάσσιων ειδών, καθώς κάθε ένα από τα υποθαλάσσια βουνά αποτελεί ένα «hotspot βιοποικιλότητας».
