Ο μεγάλος αυτός Πατέρας και Διδάσκαλος της Εκκλησίας, που έζησε κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. και ποίμανε την αρχιεπισκοπή Κωνσταντινούπολης, πέθανε όπως είναι γνωστό εξόριστος στο χωριό Κόμανα του Πόντου.
Είχε ακολουθήσει κυριολεκτικά το Χριστό και πλήρωσε με τη ζωή του τους αγώνες κατά των αιρέσεων, τους αυστηρούς ελέγχους στην προκλητική αυτοκράτειρα Ευδοξία και την προσπάθειά του να απαλλάξει την Εκκλησία από ανάξιους κληρικούς. Διέπρεψε ως το χρυσορρήμον στόμα της Εκκλησίας. Οι ομιλίες και τα υπομνήματα στα βιβλία της Αγίας Γραφής, ιδιαίτερα των Επιστολών του Παύλου παραμένουν σταθερές πυξίδες της Ερμηνευτικής Θεολογίας.
Εκοιμήθη στις 14 Σεπτεμβρίου το έτος 407 μ.Χ., ενώ η μνήμη του εορτάζεται στις 13 Νοεμβρίου. Το σώμα του έμεινε θαμμένο για 30 χρόνια στα Κόμανα του Πόντου, μέχρις ότου ο μαθητής και διάδοχός του Πρόκλος και ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος ο Β΄, το έτος 438 μ.Χ., πραγματοποίησαν την ανακομιδή, τη μεταφορά του δηλαδή, στην Κωνσταντινούπολη. Κατά την εναπόθεση του ιερού λειψάνου στο ναό των Αγίων Αποστόλων, ο λαός συγκινημένος κραύγαζε το «απόλαβέ σου τον θρόνον, Άγιε». Με αυτόν τον τρόπο δικαιώνει ο Θεός αυτούς που αδικούν οι άνθρωποι. Και τούτο, διότι, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο «ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν αποκαλυφθήναι δόξαν εις ημάς».
Η τιμία Κάρα και η δεξιά παλάμη του Ιερού Χρυσοστόμου παραμένουν άφθορα ως ευλογία των πιστών μέχρι σήμερα.
Για ακόμη μια φορά η Εκκλησία μάς διδάσκει με νηφαλιότητα και σύνεση την αξία της λειτουργικής ζωής και της λήψης ευλογίας και από τα ιερά λείψανα των αγίων ανθρώπων πάντα με μέτρο και διάκριση και όπως μάς διδάσκει η Θεολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, με προοπτική τη μετάνοια και την εισαγωγή μας στη Βασιλεία των Ουρανών.
Να σημειωθεί ότι η Εκκλησία εορτάζει και στις 30 Ιανουαρίου τη μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου μαζί με τους δύο Καππαδόκες φωστήρες της Οικουμένης το Μέγα Βασίλειο και το Γρηγόριο το Θεολόγο, ως προστάτες των Ελληνικών Γραμμάτων και της Ελληνικής Παιδείας.
