Η θέσπιση ελάχιστου εισοδήματος είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να εξαλειφθεί η φτώχεια, υποστηρίζουν οι ευρωβουλευτές στο σχέδιο ψηφίσματος που θα συζητηθεί τη Δευτέρα και θα τεθεί σε ψηφοφορία την Τρίτη.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη θεσπίσει συστήματα ελάχιστου εισοδήματος, ωστόσο δεν προσφέρουν επαρκή στήριξη σε όλους όσους έχουν ανάγκη.
Οι ευρωβουλευτές προτείνουν διάφορα μέτρα για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των συστημάτων ελάχιστου εισοδήματος και τονίζουν τη σημασία του συνδυασμού της οικονομικής στήριξης με την ευκολότερη πρόσβαση στις κοινωνικές και δημόσιες υπηρεσίες, όπως η στέγαση, η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση.
Όπως επισημαίνεται στην αιτιολογική έκθεση, η ανάγκη για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πλαισίου για ελάχιστο εισόδημα πηγάζει από τη διαπίστωση ότι οι διαφορετικές πρακτικές που υιοθετούν σε αυτόν τον τομέα τα διάφορα κράτη μέλη δεν έχουν τη δυνατότητα να περιορίσουν, με ολοκληρωμένο τρόπο, το πρόβλημα της φτώχειας και των ανισοτήτων.
Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας είναι εφικτή αν η προσοχή επικεντρωθεί στους τομείς εκείνους που είναι αποδεδειγμένα οι καταλληλότεροι για να λάβουν σημαντικές επενδύσεις, όπως η κυκλική οικονομία, η πράσινη οικονομία και η κοινωνική οικονομία, διασφαλίζοντας ότι θα αναβαθμίζονται οι δεξιότητες και θα ενισχύονται οι ήδη κεκτημένες.
Τα σημαντικά αιτήματα που διατυπώνονται στην έκθεση αφορούν επίσης τη χρήση κατάλληλων δεικτών που μπορούν να εξασφαλίσουν την κοινωνικοοικονομική συνοχή μειώνοντας παράλληλα τον κίνδυνο των διαφορετικών αμοιβών για τις ίδιες δραστηριότητες.
Το καθεστώς ελάχιστου εισοδήματος θα πρέπει επίσης να συνδεθεί σε μια στρατηγική προσέγγιση η οποία θα έχει ως στόχο την κοινωνική ένταξη και, για τον σκοπό αυτό, συνιστάται, παράλληλα με την εφαρμογή της, να υιοθετηθούν τα κατάλληλα και επαρκή μέτρα κοινωνικής προστασίας στους τομείς της ζωής των πολιτών, όπως η εγγύηση της στέγασης, της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης και της κατάρτισης.
Σκοπός της έκθεσης δεν είναι μόνον να ενισχυθεί ο διάλογος σχετικά με το θέμα αυτό, το οποίο, εδώ και πολλά χρόνια, είναι πλέον παρόν σε όλα τα επίπεδα, αλλά και να κληθεί η Επιτροπή να δεσμευθεί να λάβει σαφή, αποφασιστική και αντικειμενική θέση στο θέμα αυτό.
Σε συνέχεια της οικονομικής κρίσης, σχεδόν 120 εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ εξακολουθούν να διατρέχουν τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού (στοιχεία 2015).
Τα παιδιά, οι γυναίκες, οι άνεργοι, οι μονογονεϊκές οικογένειες και τα άτομα με αναπηρίες είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.
ΠΗΓΗ:
