Η απίστευτη περιπέτεια ενός χάσκι, που χάθηκε πριν από ενάμιση χρόνο στη Νέα Υόρκη και τον βρήκε στις 6 Νοεμβρίου μια 13χρονη να περιπλανάται περίπου 1.900 χιλιόμετρα μακριά στην Τάμπα της Φλόριντα
Η Ρόουζ Βερνίλ πήρε τον «Σινάτρα» στο σπίτι της και με τη βοήθεια της οικογένειάς της και μιας οικογενειακής φίλης βάλθηκαν να βρουν τους ιδιοκτήτες του. Αρχικά ανήρτησαν ανακοινώσεις σε κεντρικά σημεία της πόλης, στη συνέχεια τον πήγαν σ’ έναν κτηνίατρο, ο οποίος ωστόσο, δεν μπόρεσε να ανακτήσει επαρκείς πληροφορίες από το τσιπ του χαριτωμένου χάσκι με τα μπλε μάτια. Έτσι πήγαν σ’ ένα ειδικό κέντρο αναζήτησης κατοικίδιων, όπου διάβασαν μεν το τσιπ, αλλά βρήκαν μόνον το μισό όνομα του ιδιοκτήτη του «Σινάτρα» -Γουίλις Λες- κι έναν τηλεφωνικό αριθμό, από τον οποίο, όμως έλειπε ένα ψηφίο.
Η Βερνίλ και οι δικοί της δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια. Στράφηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα μηνύματά τους απάντησε ο Λέσμορ Γουίλις από το Μπρούκλιν, ο οποίος τους ενημέρωσε ότι ο σκύλος είχε πρόβλημα με το δεξί μπροστινό του πόδι. Οι φωτογραφίες που του έστειλαν επιβεβαίωσαν ότι επρόκειτο για τον «Σινάτρα» και αμέσως κανόνισαν τα της παραλαβής.
«Δεν περιγράφεται πως νιώσαμε με την επιστροφή του. Δεν περιμέναμε να τον ξαναδούμε κι όταν με είδε με αναγνώρισε αμέσως, έβαλε το κεφάλι του στο γόνατό μου», είπε πανευτυχής ο Γουίλις.
Όπως αποκάλυψε, είχε χαρίσει το σκυλάκι στην κόρη του Ζίον για τα 14 γενέθλιά της με την οποία έγιναν αχώριστοι φίλοι στα παιχνίδια και στο κυνήγι των ρακούν και των σκίουρων.
Αλλά δύο χρόνια αργότερα η Ζίον σκοτώθηκε σ’ ένα τραγικό ατύχημα από πυροβολισμό στο Μπρονξ.
Το πλήγμα της απώλειας ήταν τεράστιο για το χάσκι. Ενάμιση χρόνο αργότερα εξαφανίστηκε βυθίζοντας στη θλίψη τους γονείς του κοριτσιού. Πώς κατάφερε να διανύσει μια απόσταση 1.900 χιλιομέτρων και να φθάσει στο Σέφνερ της Τάμπα ουδείς γνωρίζει.
«Θα θέλαμε να ξέρουμε ποιος τον είχε μέχρι τότε, ποιος τον φρόντιζε, να συμπληρώσουμε τα κενά. Αλλά εκείνο που μετρά είναι ότι τον έχουμε πλέον μαζί μας», είπε ο Γουίλις. «Νιώθουμε σαν να γιορτάζουμε πρόωρα τα Χριστούγεννα. Ήταν ο σκύλος της κόρης μας κι είμαστε τόσο ευτυχισμένοι που γύρισε και μαζί του κι ένα κομμάτι της Ζίον»
