
Είναι γνωστό ότι ο Ερντογάν επιχειρεί εκμεταλλευόμενος την ρήξη των σχέσεων ΗΠΑ-Ευρώπης, να βάλει τη χώρα του στον πυρήνα του υπό διαμόρφωση Ευρωπαϊκού αμυντικού βραχίονα, προτάσσοντας ως επιχειρήματα, τον μεγάλο σε μέγεθος στρατό του-2ο του ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ- και την ραγδαία αναπτυσσόμενη αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας.
Η παραπάνω κίνηση έχει θέσει σε συναγερμό Αθήνα και Λευκωσία, αφού εφόσον ευοδωθεί θα έχει αρνητικές συνέπειες για τα συμφέροντα -θέσεις Ελλάδας και Κύπρου σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.
, αναφερόμενο κατά την άποψή του στη στάση και τα επιχειρήματα-κινήσεις προς την ΕΕ του Προέδρου της Κύπρου για το υπόψιν θέμα, επισημαίνει:
Χριστοδουλίδης: "Οι δύο λόγοι που η Τουρκία πρέπει να μείνει εκτός συνόδων κορυφής της Ευρώπης για την ασφάλεια"
Πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Πέμπτης, ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης είπε ότι η Τουρκία πρέπει να μείνει εκτός συνόδων κορυφής που καλούνται από ευρωπαϊκές χώρες για την Ουκρανία και την ευρωπαϊκή άμυνα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, ανησυχούσε για την παρουσία της Τουρκίας στην άτυπη διάσκεψη της περασμένης Κυριακής στο Λονδίνο για την Ουκρανία.
Πολάκης για USAID: «Αν ισχύουν τα ονόματα… Ψάξτε εισιτήρια… με αεροπλάνα ή με καράβια…»
Αυτό δημιούργησε ερωτήματα για το εάν υπήρξε προσπάθεια λήψης αποφάσεων για την ευρωπαϊκή ασφάλεια εκτός των επίσημων οργάνων της Ε.Ε.
Ο Πρόεδρος έδωσε δύο λόγους για τον αποκλεισμό της Τουρκίας από τις συνόδους της ΕΕ, ο πρώτος που σχετίζεται με την Κύπρο. «Πώς μπορεί η Τουρκία, μια χώρα που κατέχει παράνομα ευρωπαϊκό έδαφος, να έχει ρόλο σε θέματα ασφάλειας και εγγυήσεων;» ρώτησε.
Και δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί η Τουρκία προσκλήθηκε σε τέτοιες συνόδους κορυφής, θεωρώντας ότι αυτή «είναι μια χώρα που παραβιάζει συνεχώς τις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας», εκμεταλλευόμενη αυτές τις κυρώσεις «για δικό της όφελος».
Μια τέτοια χώρα δεν έχει θέση στις συνόδους κορυφής που γίνονται για την υποστήριξη της Ουκρανίας, δήλωσε.
Δεν γνωρίζουμε αν αυτές οι απόψεις επαναλήφθηκαν στη σύνοδο κορυφής ή εκφράστηκαν αποκλειστικά για το κυπριακό ακροατήριό του, που αρέσκεται να ακούει σκληρές συζητήσεις κατά της Τουρκίας.
Σοκ προκαλούν οι απολογίες της αντιπυράρχου και της πυρονόμου για τα Τέμπη!
Η αποσύνδεση των θέσεων της Κύπρου από την realpolitik
Αυτός είναι ο λόγος των πολιτικών μας εδώ και δεκαετίες, ένας λόγος που επικεντρώνεται αποκλειστικά στην πολιτική ηθικοποίηση που δείχνει μια πλήρη αποσύνδεση από την realpolitik – μια άρνηση ότι υπάρχει, αν και, πολύ περιστασιακά, αναγνωρίζουν ότι τα κράτη λαμβάνουν αποφάσεις με βάση τα συμφέροντά τους και όχι τις αρχές.
Είναι μια προπτυχιακή πολιτική άποψη που απέχει πολύ από αυτό που συμβαίνει στον κόσμο.
Ένας από τους υπερασπιστές της αφελούς σχολής της ηθικής των διεθνών σχέσεων, ο Έντεκ έπρεπε να επικρίνει τα συμπεράσματα της Πέμπτης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για την Ευρωπαϊκή Άμυνα, ιδίως τα σημεία 6(ζ) και 6(η) όσον αφορά την ασφάλεια και την άμυνα.
Η παράγραφος (ζ) «υπογραμμίζει ότι η άμυνα όλων των χερσαίων, εναέριων και θαλάσσιων συνόρων της ΕΕ συμβάλλει στην ασφάλεια της Ευρώπης στο σύνολό της, ιδίως όσον αφορά τα ανατολικά σύνορα της ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη τις απειλές από τη Ρωσία και τη Λευκορωσία», ενώ η παράγραφος (η), «επιπροσθέτως, λαμβάνοντας υπόψη τις απειλές στα υπόλοιπα σύνορα της ΕΕ, τονίζει τη σημασία της άμυνάς τους».
Γ.Βαληνάκης: Μεγάλη ανησυχία για την Ελλάδα που συντάσσεται με ΕΕ κατά της Ρωσίας και όχι κατά της Τουρκίας
Μετά την αναφορά αυτών των παραγράφων (η παρ. (η) φέρεται να συμπεριλήφθηκε με εντολή Χριστοδουλίδη), ο Έντεκ, ακολουθώντας το παράδειγμα του προέδρου, ρωτά:
«Τι θα κάνει η ΕΕ για τα σύνορα της Κυπριακής Δημοκρατίας που παραβιάστηκαν από την Τουρκία μέσω της παράνομης εισβολής και συνεχίζουν να παραβιάζονται;
Θα επιτρέψει η ΕΕ οποιαδήποτε συζήτηση για τη συμμετοχή της Τουρκίας στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς άμυνας και ασφάλειας όταν η Τουρκία καταλαμβάνει παράνομα έδαφος ενός κράτους μέλους και απειλεί την κυριαρχία ενός άλλου μέλους, της Ελλάδας;».
Ενώ ο Έντεκ ανέκαθεν εμπορευόταν την προπτυχιακή πολιτική σκέψη, ποια είναι η δικαιολογία του Προέδρου Χριστοδουλίδη, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του έμπειρο διπλωμάτη με βαθιά κατανόηση των παγκόσμιων υποθέσεων, για τον αποκλεισμό της Τουρκίας από τον ευρωπαϊκό αμυντικό σχεδιασμό;
Δύσκολοι καιροί για την Ευρώπη
Το συνέδριο της περασμένης Κυριακής στο Λονδίνο ήταν ενδεικτικό των προσπαθειών σχεδιασμού μιας νέας αρχιτεκτονικής άμυνας και ασφάλειας για την ήπειρο.
Συγκλήθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο δεν είναι μέλος της ΕΕ – δεν είναι καν στην ήπειρο – επειδή η υπεράσπιση της Ευρώπης ενάντια στον ρωσικό επεκτατισμό είναι κοινή υπόθεση.
Η Τουρκία προσκλήθηκε επειδή έχει τον μεγαλύτερο μόνιμο στρατό στην Ευρώπη και μια αμυντική βιομηχανία και θα μπορούσε να συμβάλει στον αμυντικό σχεδιασμό της ηπείρου, εάν το θεωρήσει προς το συμφέρον της.
Η Άγκυρα μπορεί να επιλέξει να μην συμμετάσχει σε αυτήν την προσπάθεια καθώς μπορεί να θεωρήσει ότι δεν αντιμετωπίζει απειλή από τη Ρωσία, αλλά ως μέλος του ΝΑΤΟ εξακολουθεί να ανήκει στην αρχιτεκτονική ασφάλειας της Δύσης και δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από τις συζητήσεις στις οποίες συμμετείχαν τα περισσότερα μέλη του ΝΑΤΟ.
Το σοβαρό διακύβευμα ασφαλείας της Ευρώπης αντιδιαστέλλεται τις Κυπριακές θέσεις
Φαίνεται απίστευτο ότι αυτή τη δύσκολη στιγμή για την ΕΕ, στην οποία αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή απειλή για την οποία είναι απροετοίμαστη και πρέπει να ενεργήσει πολύ αποφασιστικά, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης επιδιώκει τον αποκλεισμό της Τουρκίας από τις συζητήσεις για την ασφάλεια και την Ουκρανία ως τιμωρία για την κατοχή της Κύπρου και για την αποτυχία της να επιβάλει κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
Δεν είναι απλώς μια επίδειξη παντελούς έλλειψης προοπτικής, αλλά προδίδει επίσης την αδυναμία κατανόησης του τι διακυβεύεται για την Ευρώπη.
Κατέστη σαφές στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της περασμένης Πέμπτης, τα οποία «τονίζουν ότι η Ευρώπη πρέπει να γίνει πιο κυρίαρχη, πιο υπεύθυνη για τη δική της άμυνα και καλύτερα εξοπλισμένη για να ενεργεί και να αντιμετωπίζει αυτόνομα τις άμεσες και μελλοντικές προκλήσεις και απειλές με προσέγγιση 360°. Ο επιθετικός πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και οι επιπτώσεις του στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον συνιστούν μια υπαρξιακή πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Σανίδα σωτηρίας ΗΠΑ-Ισραήλ και η τουρκική αδιαλλαξία για το Κυπριακό
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε, ότι το διακύβευμα ασφαλείας της Ευρώπης λόγω της Ρωσικής απειλής είναι πάρα πολύ ισχυρό, σε βαθμό τέτοιο, ώστε να είναι πάρα πολύ πιθανό να μην ληφθούν υπόψιν οι ενστάσεις Ελλάδας- Κύπρου για μη συμμετοχή της Τουρκίας , στην νέα Ευρωπαίκή αρχιτεκτονική ασφαλείας.
Άποψή μας είναι πως Κύπρος και Ελλάδα θα πρέπει να αναζητήσουν επιπλέον επιχειρήματα-συμμάχους για να αποτρέψουν κάτι τέτοιο, εκτός Ευρώπης και εξηγούμε.
Οι ΗΠΑ έχουν κάθε συμφέρον να μην υποκατασταθούν έστω και εν μέρη από την Τουρκία αναφορικά με την Ευρωπαϊκή ασφάλεια, αφού αυτό θα είχε αλυσιδωτές αρνητικές αντιδράσεις για την αμυντική τους βιομηχανία, με τις χώρες της γηραιάς ηπείρου να στρέφονται σε αγορά γηγενώς αναπτυσσόμενων οπλικών συστημάτων-μέσων και πυρομαχικών, αλλά και τουρκικών.
Έτσι θα έχαναν οι ΗΠΑ μια πολύ μεγάλη αγορά εξαγωγής αμυντικών συστημάτων τους, την Ευρωπαϊκή.
Παράλληλα οι ΗΠΑ έχοντας αποτραβηχθεί από την Ευρώπη, θα άνοιγαν τον δρόμο αρχικά για την δημιουργία ενός ισχυρού αμυντικού στρατιωτικού βραχίονα της γηραιάς ηπείρου χωρίς αυτές, που πιθανόν μετά από λίγα χρόνια να δημιουργούσε συνθήκες σύγκλησης με την Ρωσία, οπότε η Ουάσιγκτον θα ήταν αποκομμένη και χαμένη από μια τέτοια εξέλιξη.
Κοινώς οι ΗΠΑ θα πρέπει να πεισθούν από Ελλάδα-Κύπρο, πως δεν πρέπει να επιτρέψουν στην Τουρκία να μπει στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής ασφάλειας, γιατί δεν είναι προς το συμφέρον τους.
Το ίδιο ισχύει και για το Ισραήλ, αφού τυχόν σύσφιξη των σχέσεων Τουρκίας-Ευρώπης θα έχει αρνητικές συνέπειες για το Παλαιστινιακό -Συρία- ΝΑ Μεσόγειο.
Πέραν αυτών η τουρκική αδιαλλαξία για το Κυπριακό θα πρέπει να τονιστεί στις επικείμενες συζητήσεις στην Ελβετία, απαιτώντας να αρθεί και να βρεθεί λύση στο Κυπριακό, απειλώντας με μπλοκάρισμα στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς της τουρκικής απόπειρας ένταξης στον ευρωπαϊκό αμυντικό πυρήνα .