Στο news-on.net παρεχουμε Ειδήσεις και σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δύσκολες ώρες για τον Χάρη Θεοχάρη: Έχασε τον πατέρα του

Βυθίστηκε στο πένθος ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης, καθώς έφυγε από την ζωή ο πατέρας του. Πριν από ένα χρόνο όπως αναφέρει ο ίδιος, είχε χάσει και την μητέρα του. Βαθιά συγκινημένος με αναρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποχαιρέτησε με έναν ιδιαίτερο τρόπο τον αγαπημένο του πατέρα.

Θεοχάρης: "Εξαιρετικά εποικοδομητική η επίσκεψη στη Μόσχα"

Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση του υπουργού Τουρισμού:

Αρκουδάκι μου, δεν άντεξες άλλο. Πήγες να βρεις τη Γιωργίτσα σου που τόσο σου έλειψε. Μόλις προχθές βρήκαμε το ποίημα που έγραψες για αυτήν. Ποιητής εσύ ο άρχοντας του ορθολογισμού και της ψυχραιμίας. Που μου τα έδωσες ακέραια. Έμαθα τόσα κοντά σου. Να διαβάζω. Όχι γιατί με διάβαζες. Αυτό το έκανε η μαμά με επίμονη στοργή. Αλλά γιατί έφευγες χαράματα για το νοσοκομείο και γύριζες σκοτάδι μετά το ιατρείο να κάτσεις να διαβάσεις για το διδακτορικό σου πρώτα, για τις μεταφράσεις ιατρικών βιβλίων μετά όταν και η κάθε δραχμή μετρούσε. Με το παραδειγμά σου. Να μην το βάζω κάτω στις αναποδιές. Έχει πολλές η ζωή εξάλλου.

Να μου αρέσει η χειρονακτική εργασία. Σκάβαμε μαζί παιδιά και γονείς να φυτέψουμε τον κήπο μας κάθε Σαββατοκύριακο στο κτήμα. Να γράφω. Όταν ψαχούλευα το δωμάτιό σας να βρω θησαυρούς το ήξερες. Έβαλες ένα μικρό σημειωματάριο που άνοιξα με μια επιστολή σε μένα. Ακόμη τη θυμάμαι ήμουν δεν ήμουν δέκα χρόνων. «Δε θα σου πω ποτέ να μην καπνίσεις ή να μην πίνεις υπερβολικά. Ελπίζω να σου έχω δώσει τα εφόδια, την κρίση, την αντίληψη να πάρεις μόνος σου τις σωστές αποφάσεις για σένα». Ναι. Τις πήρα.

Να μην ανέχομαι το άδικο, να μην κρατώ κακία... τόσα και τόσα δύσκολα να τα τηρείς κάθε μέρα. Ποίηση γεννά ο πόνος λοιπόν. Ίσως. Πρέπει να το έχεις μέσα σου όμως. Το ήξερα πως το έχεις μέσα σου. Ξέρεις πως; Από το πώς κούρευες το γκαζόν. Εγώ πάνω κάτω άντε και τετράγωνα από έξω προς το κέντρο. Εσύ όταν την έπιανες τη μηχανή έφευγες δεξιά αριστερά σαν να μην υπήρχε σχέδιο, με μόνο οδηγό τη φαντασία. Φεύγεις και παίρνεις τα πρώτα μου χρόνια μαζί σου. Μένω και σε κρατώ μέσα μου για πάντα. Αντίο, φίλα μου τη μαμά.

Tags
Back to top button