Η είδηση έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία. Έπειτα από 13 χρόνια, η κοινοβουλευτική ομάδα των κομμάτων της Xριστιανoδημοκρατικής Ένωσης CDU/CSU ήρε τη στήριξή της στο πρόσωπο του στενού συνεργάτη και έμπιστου της καγκελαρίου Μέρκελ, του Φόλκερ Κάουντερ.
Τη θέση του παίρνει ο μέχρι πρότινος αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Ραλφ Μπρινκχάους.
Η απόφαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, η οποία αποτελεί παραδοσιακά τον βασικό πυλώνα εξουσίας κάθε καγκελαρίου αφού έχει τον ρόλο να διασφαλίζει κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, συνιστά αναμφίβολα ένα ηχηρό μήνυμα για την κ. Μέρκελ.
Πολλώ δε μάλλον που μέχρι και στο παρά πέντε της ψηφοφορίας η ίδια συνιστούσε στους βουλευτές να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στον εκλεκτό της.
Η πλειονότητα ωστόσο δεν ανταποκρίθηκε και προτίμησε να μην «υπακούσει», γεγονός που ουσιαστικά ισοδυναμεί με ψήφο δυσπιστίας στην καγκελάριο, όπως παρατηρεί και το Spiegel που εκτιμά ότι δρομολογείται η αρχή του τέλους της Μέρκελ στην εξουσία.
Εντεινόμενη οργή και απογοήτευση
Η χθεσινή «βόμβα» στο συντηρητικό στρατόπεδο αντικατοπτρίζει πλήρως την απογοήτευση, αλλά και οργή που επικρατεί τόσο στις τάξεις των βουλευτών όσο και στην κομματική βάση. Η συνεχιζόμενη και ολοένα πιο απρόβλεπτη διελκυστίνδα Μέρκελ-Ζέεχοφερ, που ουσιαστικά εκφράζει το αγεφύρωτο πλέον χάσμα που χωρίζει τους προέδρους των δυο αδελφών κομμάτων, έχει δημιουργήσει ένα εντονότατο κλίμα δυσαρέσκειας, το οποίο αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στις δημοσκοπήσεις. Τα μηνύματα που καταφθάνουν από τις εκλογικές περιφέρειες και τις τοπικές οργανώσεις επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Δεδομένου όμως ότι οι εκλογές δεν συνιστούν πραγματική εναλλακτική επιλογή, αφού κανείς πλην των εθνολαϊκιστών δεν τις θέλει, η οργή αυτή εκφράστηκε καταρχάς με την «τιμωρία» του Κάουντερ. Και θα εκφραστεί αναμφίβολα και στις επικείμενες εκλογές της Βαυαρίας.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι βέβαια τι θα ακολουθήσει. Το να ζητήσει η καγκελάριος ψήφο εμπιστοσύνης από την Bundestag, όπως αξιώνει ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων Κρίστιαν Λίντνερ δεν συγκαταλέγεται στα πιθανότερα σενάρια αφού εκτιμάται ότι η όλη διαδικασία απλώς θα αποδυνάμωνε ακόμη περισσότερο την ήδη βαριά λαβωμένη πολιτικά Μέρκελ. Εξάλλου το γερμανικό Σύνταγμα προβλέπει τη δυνατότητα παροχής ψήφου εμπιστοσύνης ουσιαστικά μόνον για να ανοίξει ο δρόμος για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες (τελευταία φορά αξιοποιήθηκε από τον Γκ. Σρέντερ το 2005) που εν προκειμένω είναι μάλλον το πλέον απευκταίο σενάριο για τα συγκυβερνώντα κόμματα στο Βερολίνο.
