«Μετά το ναυάγιο του Αγία Ζώνη II, η απορρύπανση του θαλάσσιου χώρου έχει επικεντρωθεί σε αυτό που μας ενοχλεί αισθητικά και όχι στο σύνολο των πετρελαιοειδών, δηλαδή και σε αυτά έχουν βυθιστεί και κατακάτσει στον πυθμένα, ή αιωρούνται και μετακινούνται με τα θαλάσσια ρεύματα, αποτελώντας βασική πηγή ρύπανσης και εισόδου τοξικών ουσιών στην τροφική αλυσίδα».
Αυτό τονίζει σε ανακοίνωσή του ο Θοδωρής Τσιμπίδης, διευθυντής του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος». Όπως υπογραμμίζει, «δυστυχώς οι εργασίες απορρύπανσης έχουν επικεντρωθεί στις παραλίες της Αττικής και όχι στην ανατολική Σαλαμίνα - την κυρίως πληγείσα περιοχή που δέχθηκε το μεγαλύτερο ρυπαντικό φορτίο».
Σύμφωνα με τον κ. Τσιμπίδη πρέπει το συγκεκριμένο περιστατικό «να αποτελέσει αφορμή έτσι ώστε να αναπτυχθεί ένας λειτουργικός μηχανισμός (και όχι σχέδια επί χάρτου) που θα προστατεύει τις θάλασσες μας από τις επόμενες καταστροφές».
Επιπλέον, το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος κρίνει απαραίτητη τη δημιουργία ενός Ταμείου Πρόληψης και Αντιμετώπισης Θαλάσσιων Ατυχημάτων, στο όποιο θα πρέπει να συμμετέχουν υποχρεωτικά τα διυλιστήρια, οι πετρελαϊκές εταιρείες και όλοι όσοι εμπλέκονται στην επεξεργασία, διακίνηση και αποθήκευση πετρελαιοειδών.
