Τα δύο διαφορετικά παραδείγματα της Τουρκίας και της Ελλάδας παρουσίασε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας, στην ομιλία του στο 6th Delphi Forum Washington DC, ώστε οι ΗΠΑ να επιλέξουν ποιος εξυπηρετεί βέλτιστα τα συμφέροντά τους.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας: «Από τη μία έχουμε μια αυταρχική χώρα που δεν αισθάνεται την ανάγκη να συμμορφωθεί με το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσα» και «από την άλλη έχουμε μια χώρα υπέρμαχο του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και των κανόνων που βασίζονται στη Διεθνή Τάξη».
Αναλυτικά όσα είπε:
«Καταπέλτης» ο Δένδιας αποδομεί το αφήγημα περί «ήρεμων νερών» στα ελληνοτουρκικά
«Θα προτείνω δύο διαφορετικά παραδείγματα, όπως υφίστανται στη γειτονιά μας, την Ανατολική Μεσόγειο. Και έπειτα, οι ΗΠΑ θα μπορούν να αποφασίσουν ποιο από αυτά τα δύο παραδείγματα εξυπηρετεί βέλτιστα τα συμφέροντά της.
Από τη μία έχουμε μια αυταρχική χώρα που δεν αισθάνεται την ανάγκη να συμμορφωθεί με το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Μια χώρα που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, ωστόσο δεν επιβάλλει κυρώσεις στη Ρωσία, διατηρώντας στενότατες σχέσεις μαζί της. Και αυτό δεν είναι μια μεμονωμένη πολιτική. Είναι μια διαρκής πολιτική.
Και βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε, αμφισβητεί διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα, αγνοεί τις διεθνείς συνθήκες, εμπλέκεται ενεργά σε τοπικές διαμάχες, αποτελεί η ίδια πηγή αστάθειας, στρέφεται περισσότερο προς το Ισλάμ μέρα με τη μέρα, ανοίγει χιλιάδες ισλαμικά σχολεία, φιλοξενεί την αδελφότητα της Χαμάς, είναι δηλωμένος εχθρός του Ισραήλ.
Και από την άλλη έχουμε μια χώρα υπέρμαχο του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και των κανόνων που βασίζονται στη Διεθνή Τάξη. Μια σύγχρονη Δημοκρατία, με όλα της τα λάθη, η οποία ωστόσο διαθέτει θεμελιώδη δικαιώματα, ελευθερία του λόγου, δικαιώματα των γυναικών, ελευθερία της πολιτικής έκφρασης και η οποία είναι προσηλωμένη στις δημοκρατικές αξίες. Ένα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μια χώρα η οποία πολέμησε και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους πλάι-πλάι με τις δυνάμεις της Δημοκρατίας και που έχασε περίπου το 10% του πληθυσμού της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτά τα δύο παραδείγματα λοιπόν παρουσιάζονται ενώπιον των ΗΠΑ ώστε να επιλέξουν».
