Ένα ιδιαίτερο κοινωνικό πείραμα διεξήχθη τις προηγούμενες ημέρες έξω από το 6ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας στη Ράχη. Δάσκαλος μεταμφιέστηκε σε επαίτη και κάθισε έξω από το σχολείο, χωρίς κανείς από τους μαθητές του να τον αναγνωρίσει ή να υποψιαστεί το παραμικρό, ούτε και ο διευθυντής.
Με παλιά ρούχα, σχεδόν κουρέλια, ρακένδυτος, καθόταν το πρωί έξω από το σχολείο, κρατώντας μια πινακίδα που έγραφε με αρκετά ορθογραφικά λάθη: «Δεν θέλω τη λύπη σας, αλλά ούτε τα λεφτά σας, μόνο την αγάπη σας θέλω, για να γεμίσουμε πολλά σακιά με τρόφιμα για τα παιδιά του κόσμου. Θα είμαι και αύριο εδώ, την ίδια ώρα να σας περιμένω. Καλά Χριστούγεννα σε όλους! Ο Ζητιάνος».
Σκοπός του δασκάλου, που μίλησε στο , ήταν, όπως μας είπε, μέσω της δραματοποίησης να παρακινήσει τα παιδιά, ώστε να δει αν θα τον βοηθούσαν και με ποioν τρόπο. Ήθελε να προκαλέσει μια κινητοποίηση, ένα ψυχολογικό σοκ, ώστε να παρακινήσει τα παιδιά και να δει τις αντιδράσεις τους, όταν αυτά έρχονται αντιμέτωπα με κοινωνικά προβλήματα που έρχονται στην πόρτα τους.
«Ο στόχος ήταν να μάθουμε να προσφέρουμε σε αυτόν που βρίσκεται σε δύσκολη θέση, στον ανήμπορο, σε αυτόν που έχει ανάγκη μια χείρα βοηθείας για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της ζωής. Σκοπός ήταν να μένουμε στο πνεύμα των Χριστουγέννων και της προσφοράς προς τον συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη, και όχι να μένουμε μόνο στη λάμψη των Χριστουγέννων. Υπάρχει κόσμος δίπλα μας που έχει ανάγκη, και όχι μόνο τα Χριστούγεννα» είπε μεταξύ άλλων ο δάσκαλος.
Οι μαθητές δεν τον αναγνώρισαν και θορυβήθηκαν από το γεγονός ότι ακριβώς έξω από την πόρτα του σχολείου τους βρισκόταν ένας άνθρωπος που είχε ανάγκη.
Ο δάσκαλος περιέγραψε την εμπειρία του.
«Τα παιδιά μετά την αρχική έκπληξη και τα συναισθήματα που το καθένα δοκίμασε, με το μήνυμα που μετέφεραν στους γονείς τους, ανταποκρίθηκαν και αγκάλιασαν με τις προσφορές αγάπης τους την πρωτοβουλία. Η ανταπόκριση ήταν ακόμα μεγαλύτερη, καθώς η κοινωνική μας παρέμβαση αγκαλιάστηκε από φίλους, παλιούς μαθητές και πολίτες που ενισχύουν το ταξίδι αγάπης μας στην «Κιβωτό του κόσμου» στις 20 Δεκεμβρίου. Το πνεύμα των Χριστουγέννων είναι εδώ! Απίστευτα και τα δικά μου συναισθήματα από αυτή τη θέση! Ενσυναίσθηση, γιατί στο σχολείο χρειαζόμαστε εκτός από το «Σκέφτομαι και γράφω» και το «νιώθω και κάνω!»».
